Ποια είναι η Τζώρτζια Μελόνι;

Κρίσιμες εκλογές στην Ιταλία σήμερα και ο αριστερός συρφετός με τους "φιλελέφτ" συνοδοιπόρους του έχει πανικοβληθεί, για άγνωστους λόγους. Μια και οι αργυρώνητοι κονδυλοφόροι γράφουν συνεχώς άρθρα με ένα πλήθος ανακρίβειες και ασυναρτησίες καλόν είναι να γνωρίζουμε ορισμένα πράγματα για την "πέτρα του σκανδάλου"...

Ποια είναι η Τζώρτζια Μελόνι; 25-9-2022

Όπως αφηγούνται παλιοί συναγωνιστές της Τζώρτζια Μελόνι: «Όταν τον Ιούλιο του 1992 μια 15χρονη μαθήτρια ήρθε να γραφτεί στην τοπική οργάνωση της Ρώμης του “Μετώπου Νεολαίας” την αντιμετωπίσαμε μάλλον με σκεπτικισμό, αμφιβάλλοντας αν μπορέσει να αντέξει». Το «Μέτωπο» ήταν μια ακτιβιστική αντιμαρξιστική οργάνωση αποτελούμενη κυρίως από νεαρούς και ελάχιστες κοπέλες, που συγκρούονταν σχεδόν καθημερινά στους δρόμους, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, αντιμετωπίζοντας την αριστερή τρομοκρατία, η οποία διέθετε συνήθως την υποστήριξη των Αρχών.

Όμως, σταδιακά, αυτό το νεαρό κορίτσι, η Τζώρτζια Μελόνι, κέρδισε την αποδοχή τους, αναλαμβάνοντας τον έναν ηγετικό ρόλο μετά τον άλλο, καθώς ανερχόταν στην ιεραρχία. Τριάντα χρόνια αργότερα η Μελόνι βρίσκεται ένα βήμα πριν την ανάδειξή της στην πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό της Ιταλίας, επί κεφαλής μιας Συμμαχίας, η οποία, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, προβλέπεται ότι θα κερδίσει τις εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου. Η άνοδός της είναι η ιστορία μιας χώρας που επιλέγει να κυβερνηθεί από ένα άτομο που είχε ελάχιστες πιθανότητες να φτάσει σ’ αυτήν την θέση, ένα «αουτσάιντερ», μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης που διευθύνει ο Μάριο Ντράγκι, ο «νονός» του οικονομικού κατεστημένου της Ευρώπης. Η Ιταλία κλυδωνίζεται αυτήν την περίοδο από συσσωρευμένα προβλήματα, όπως και ολόκληρη η Ευρώπη, επομένως ως επικεφαλής της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Μελόνι θα διαδραματίσει ισχυρό ρόλο στη διαμόρφωση των απαντήσεων της Συμμαχίας σε αυτές τις κρίσεις, καθώς αυτές εκτυλίσσονται. Πάρα πολλοί στις Βρυξέλλες και στις διάφορες άλλες πρωτεύουσες, αναρωτιούνται ποια είναι πραγματικά αυτή η γυναίκα; Τι διαμόρφωσε τις αξίες της; Από πού προέρχεται; Πώς σκέφτεται η Τζώρτζια Μελόνι;

Οι απαντήσεις, εν μέρει, μπορούν να αναζητηθούν ανάμεσα στους φίλους και συναγωνιστές της από εκείνες τις πρώτες μέρες στο «Μέτωπο Νεολαίας» της Ρώμης. Πολλά μέλη της αρχικής ομάδας είναι πλέον ανώτερα στελέχη του κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας» (Fratelli d’ Italia, οι τρεις πρώτες λέξεις του ιταλικού εθνικού ύμνου). Κάποιοι πρόκειται να συμμετάσχουν με την κυβέρνηση της Μελόνι στην διοίκηση της χώρας και επομένως θα ήταν καλό να πληροφορηθούμε ορισμένα γεγονότα.

Εκείνη την ημέρα του καλοκαιριού του 1992, η Μελόνι πρέπει να φαινόταν σαν μια περίεργη περίπτωση στον ακτιβιστικό και ριζοσπαστικό πατριωτικό χώρο. Η οικογένειά της προερχόταν από μια παλιά και παραδοσιακά αριστερή γειτονιά της Ρώμης, την Γκαρμπατέλλα (Quartiere Garbatella). Σχολεία σαν το δικό της και τα πανεπιστήμια της περιοχής κυριαρχούνταν από την αριστερά. Ο πατέρας της ψήφιζε το PCI (Κ.Κ. Ιταλίας) και το να ενταχθεί ένα άτομο στον πατριωτικό χώρο ήταν από μόνη της μια εξόχως επαναστατική πράξη.

«Κανείς από εμάς δεν θα μπορούσε ποτέ, έστω και στιγμιαία, να φανταστεί τότε τι λένε σήμερα οι δημοσκοπήσεις ότι μπορεί να συμβεί», επισημαίνει ο Νικόλα Προκατσίνι (Nicola Procaccini), ο οποίος είχε ενταχθεί στο «Μέτωπο της Νεολαίας» την ίδια εποχή με την Μελόνι και είναι τώρα ευρωβουλευτής του κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας».

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της ίδιας της Μελόνι, το έναυσμα που την ώθησε να ενταχθεί στο Μέτωπο Νεολαίας ήταν η δολοφονία εκείνη την ημέρα του εισαγγελέα κατά της μαφίας Paolo Borsellino. Αλλά αυτό που εδραίωσε τη δέσμευσή τους στην υπόθεση, σύμφωνα με τους συντρόφους της, ήταν ένας ένθερμος πατριωτισμός — και μια παρόρμηση να επαναστατήσουν.

Στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της “Io sono Giorgia: Le mie radici, le mie idee” (2021, «Είμαι η Τζώρτζια: Οι ρίζες μου, οι ιδέες μου», του οποίου είχε κυκλοφορήσει μια περίληψη σε ηχητική μορφή το 2020 με τίτλο: “Io sono Giorgia: Sono Una Donna, Sono Una Madre, Sono Cristiana” Είμαι μια Γυναίκα, είμαι μια Μητέρα, είμαι Χριστιανή), η Μελόνι αποκαλύπτει ότι οι αριστεροί καθηγητές της, μετέτρεψαν τις εξετάσεις του τελευταίου έτους σπουδών της σε μια παράσταση (show) δικαστηρίου πολιτικών φρονημάτων, μέχρι που απείλησε με νομική αγωγή.

«Σαφώς επαναστατούσαμε, καθώς οι περισσότεροι μαθητές ήταν αριστεροί», τονίζει ο Προκατσίνι. Αλλά τα κίνητρά μας ήταν «τα ίδια με σήμερα, αν και πιο ριζοσπαστικά… η αγάπη και ο θυμός για τη χώρα μας και ο τρόπος που έχει υποβαθμιστεί».

Το τοπικό παράρτημα του «Μετώπου Νεολαίας» έγινε γνωστό ως «Οι Γλάροι», από την πολυδιαβασμένη την δεκαετία του 1970 και κλασσική πλέον νουβέλα του Ρίτσαρντ Μπαχ, «Ο Γλάρος Ιωνάθαν» (“Jonathan Livingston Seagull” ο αυθεντικός τίτλος). Όπως ο Τζόναθαν, ήταν τα αουτσάιντερ που συγκεντρώθηκαν για έναν μεγαλύτερο σκοπό. Πολλοί από τους «Γλάρους» είχαν περίπλοκη οικογενειακή ζωή και έψαχναν για μια εναλλακτική οικογένεια, κατά την άποψη της Μελόνι. Ο πατέρας της, που ψήφιζε Κ.Κ.Ι. όπως προαναφέραμε, είχε εγκαταλείψει την οικογένειά τους. Η ιδιότητα μέλους των «Γλάρων» δεν ήταν μερικής απασχόλησης. Η πολιτική τους «ήταν μια αδηφάγα εμπειρία που κυρίευε όλη σου τη ζωή, συμπεριλαμβανομένων και των σχέσεων. Στην κινητοποίηση μιας εκδήλωσης, είπαν στους ακτιβιστές να πάρουν τους τηλεφωνικούς καταλόγους τους και να καλέσουν φίλους εκτός πολιτικής», θυμάται ο Procaccini. «Πήραμε τους τηλεφωνικούς μας καταλόγους, αλλά διαπιστώσαμε ότι κανείς μας δεν είχε φίλους εκτός πολιτικής».

Η ομάδα πολέμησε βίαιους πολέμους ελέγχου περιοχών εναντίον ακτιβιστών από την αριστερά, με αποτέλεσμα συχνά τα μέλη να τραυματίζονται σοβαρά. Ο Τζιοβανμπατίστα Φατσολάρι (Giovanbattista Fazzolari), τώρα γερουσιαστής και ένας από τους στενότερους συμβούλους της Μελόνι, αναφέρει: «Όλη η γενιά μας κατέληξε να περάσει μερικές μέρες στο νοσοκομείο. Μου έκαναν θεραπεία για πληγές, σπασμένο χέρι. Αυτό ήταν μέρος της κανονικότητάς μας».

«Οι ακτιβιστές προσπαθούσαν να προστατεύουν τα κορίτσια», τονίζει ο Προκατσίνι, «αλλά η Μελόνι ακόμη και τότε δεν ήθελε ειδική μεταχείριση». Ο ίδιος

αποκαλύπτει ότι, όταν δεν πολεμούσαν αριστερούς ακτιβιστές, τα μέλη του Μετώπου Νεολαίας είχαν μια αναπάντεχη διανοητική περιέργεια για την κομμουνιστική και σοσιαλιστική πολιτική θεωρία: Τα Σαββατοκύριακα, μακριά, σε δάση και μοναστήρια, τραγουδούσαν τραγούδια από αριστερούς καλλιτέχνες και εκτιμούσαν τους αριστερούς συγγραφείς και αγωνιστές όπως ο Τσε Γκεβάρα, «επειδή μοιραστήκαμε τον αγώνα τους ενάντια στην αδιαφορία», καταλήγει ο Προκατσίνι.

Περισσότερο όμως από πολιτικά κείμενα, επηρεάστηκαν από μυθιστορήματα φαντασίας, συχνά για αουτσάιντερ που ενώνονται για να θριαμβεύσουν πάνω στο κακό. Τα αγαπημένα βιβλία της Μελόνι περιλάμβαναν το μετα-αποκαλυπτικό πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα «The Stand» (κυκλοφόρησε στα ελληνικά με τον τίτλο «Το Κοράκι») του Stephen King και τα μυθιστορήματα του Βρετανού συγγραφέα Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν (J. R. R. Tolkien, «Ο Άρχοντας των Δακτυλιδιών»), τα κείμενα του οποίου είχαν οικειοποιηθεί από μια προηγούμενη γενιά του ιταλικού ριζοσπαστικού πατριωτικού κινήματος.

"Οι πολιτικές θέσεις της και η προσωπική της ζωή"

Παρά τον αντρικό κόσμο που κατοικούσε η Μελόνι, κατά καιρούς την βοήθησε το γεγονός ότι ήταν γυναίκα. Ο τότε μέντοράς της Φάμπιο Ραμπέλλι (Fabio Rampelli), τώρα βουλευτής του κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας», την επέλεξε για να θέσει υποψηφιότητα ως δημοτική σύμβουλος, «επειδή ήταν ασεβής και γλυκιά ταυτόχρονα και ήταν τέλεια περίπτωση για να διαλύσει την εικόνα του σκληρού, καθαρού ακροδεξιού σκίνχεντ”.

Όταν η Μελόνι έγινε η νεώτερη υπουργός της Ιταλίας στα 31 της, ζούσε ακόμα στο σπίτι με τη μητέρα της, αν και πάντα εργαζόταν για να συνεισφέρει στο σπίτι. Απέφυγε το κυβερνητικό αυτοκίνητο με υπάλληλο οδηγό που της παραχωρήθηκε και πήρε το Mini της στο κοινοβούλιο. Ισχυρίζεται ότι η εγκατάλειψη από τον πατέρα της, τής έχει αφήσει ένα αίσθημα ανεπάρκειας, το οποίο την ωθεί να δουλεύει ασταμάτητα. Κατά τον Φατσολάρι, «Η μεγάλη δύναμη της Τζώρτζια είναι ότι δεν αισθάνεται ποτέ πλήρως άνετη. Μελετά και προετοιμάζει πράγματα που για άλλους θα ήταν ρουτίνα».

Η πολιτική ιδεολογία της Μελόνι απορρίπτει τις ψευτοπροοδευτικές «αξίες» και ασπάζεται τις πολιτικές ταυτότητας. Είναι χτισμένη στην υπεράσπιση των εθνικών συνόρων, των εθνικών συμφερόντων και της παραδοσιακής οικογένειας. Ανέκαθεν ήταν σθεναρά κατά των ναρκωτικών και κατά των αμβλώσεων, αν και επιμένει ότι δεν θα απαγόρευε τις αμβλώσεις. Αγανακτεί με αυτό που θεωρεί ως την κυριαρχία της ελιτιστικής αριστεράς στον δημόσιο λόγο και στο ιταλικό κατεστημένο —ιδίως τον ακαδημαϊκό χώρο και το δικαστικό σύστημα. «Μας αποκαλούν τέρατα», είπε. Τέτοιες καταγγελίες είναι κοινές για τους δεξιούς πολιτικούς σε όλο τον κόσμο.

Η τάση να πλαισιώνει το έργο της με μιλιταριστικούς όρους δεν καταπραΰνει τις ανησυχίες των κριτικών και των αντιπάλων της αριστεράς, οι οποίοι «ανακάλυψαν» μια ευθεία γραμμή από το φασιστικό παρελθόν της Ιταλίας υπό τον Μουσολίνι έως τους σημερινούς «Αδελφούς της Ιταλίας». Έχει αναφερθεί ως στρατιώτης και η πολιτική ως «αποστολή» της. Θεωρεί τον εαυτό της τυχερή που έχει σύντροφο και παιδί. Δίνει μεγάλη σημασία στη συνέπεια και στο να παραμένει πιστή στις πολιτικές της ρίζες, ανησυχώντας συχνά για το πώς η 15χρονη Μελόνι θα έκρινε τις αποφάσεις της τώρα, είπε ο Προκατσίνι: «Την νοιάζει πολύ αυτό το συναίσθημα που την οδήγησε να ασχοληθεί με την πολιτική, ο έφηβος δεν είναι διεφθαρμένος». Αυτή η αντίληψη της σταθερότητας την εξυπηρέτησε καλά την ίδια και τους «Αδελφούς» κατά τη διάρκεια μιας ταραχώδους περιόδου δυσκίνητων κυβερνήσεων συνασπισμού, μιας πανδημίας και της οικονομικής αβεβαιότητας, βοηθώντας την να πάρει ψήφους από το δεξιό αντίπαλο κόμμα της Λέγκας.

«Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, η Μελόνι έχει δείξει ότι μπορεί να εξελιχθεί και να προσαρμοστεί. Το 2018, γιόρτασε την εκλογική νίκη του Βλαντιμίρ Πούτιν που αντιπροσωπεύει «την αδιαμφισβήτητη βούληση του ρωσικού λαού». Και στο βιβλίο της, που κυκλοφόρησε πέρυσι, επαίνεσε τους Ιταλούς ηγέτες όπως ο Μπετίνο Κράξι και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι για το ότι στάθηκαν στο πλευρό των ΗΠΑ. Μετά την εισβολή στην Ουκρανία, ανυπομονώντας να θεωρηθεί από το διεθνές κατεστημένο ως μετριοπαθής, η Μελόνι έχει ευθυγραμμιστεί ανεπιφύλακτα με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

"Η αγέλη των λύκων"

Ωστόσο, ενώ υπάρχει χώρος για ευελιξία όταν το απαιτεί η πολιτική, η Μελόνι βασίζεται σε μια δεμένη ομάδα συμμάχων που είναι μαζί της για χρόνια. Στο κόμμα είναι και η αδερφή και ο κουνιάδος της. Ο κύκλος, σύμφωνα με τα λόγια ενός πρώην βουλευτή, είναι «κλειστός». Μερικές φορές, η πίστη και οι κοινές μάχες μετρούν περισσότερο από την εμπειρία.

Η ομάδα του γραφείου της Μελόνι πρέπει να αντιμετωπίσει τις αδυναμίες της και τα αυστηρά της πρότυπα. Γράφει μόνο με το χέρι με κεφαλαία γράμματα σε τετράγωνα — και απαιτεί οτιδήποτε έχει να διαβάσει να εκτυπωθεί, σε μία σελίδα, με γραμματοσειρά Segoe 12. Έχοντας δεχτεί bullying για το βάρος της ως έφηβη, είναι πλέον μια ομολογημένα αθλητικά «εθισμένη», επιλέγοντας πάντα ξενοδοχεία όπου μπορεί να τρέξει. Αν σταματήσει, το μυαλό της «γίνεται ένα είδος χύτρα ταχύτητας», έγραψε στο βιβλίο της. Αυτός ο εσωτερικός κύκλος είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση της Μελόνι ως ηγέτη. Όταν χρειάζεται να πάρει μια απόφαση, δεν το κάνει μόνη της. Πρώτα συμβουλεύεται όσους γνωρίζουν το θέμα, είπε ο Φατσολάρι. Στο βιβλίο της αναφέρει τον Κίπλινγκ: «Η δύναμη του λύκου είναι η αγέλη. Η δύναμη της αγέλης είναι ο λύκος». Για τον Φατσολάρι, η δύναμη της αγέλης των λύκων είναι ότι γνωρίζονται 30 χρόνια. «Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όλοι έχουμε ανακαλύψει ο ένας τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες του άλλου», είπε. «Σταδιακά υπήρξε μια επιλογή για το ποιος είναι κατάλληλος για ηγεσία και ποιος όχι». Ωστόσο, η πίστη της Μελόνι στις ρίζες της ομάδας της κινδυνεύει επίσης να εμποδίσει το κόμμα της να μεταβεί πλήρως σε μετριοπαθείς συντηρητικούς. Η Μελόνι αρνείται να αφαιρέσει την φλόγα που ισχυρίζονται οι αντίπαλοί της ότι σχετίζεται με τον φασισμό από το λογότυπο των «Αδελφών» επειδή είναι μέρος της ιστορίας τους.

Ωστόσο, η διακυβέρνηση σε έναν συνασπισμό απαιτεί αναπόφευκτα συμβιβασμούς. Εάν κερδίσει τις εκλογές της Κυριακής, η Μελόνι δεν θα είναι πια αουτσάιντερ. Όταν η πολιτική πραγματικότητα χτυπήσει και έρθει η ώρα να συμβιβαστεί με τα ιδανικά της, η 15χρονη μαθήτρια θα προσέχει πίσω από την πλάτη της, με την πιο σκληρή κρίση από όλους.