Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2020

Φάκελλος: "Πολυτεχνείο"

 
Δύο κατατοπιστικά και τεκμηριωμένα άρθρα για τον μύθο του "Πολυτεχνείου" στον οποίο στήριξε το αφήγημά του το καθεστώς της Μεταπολίτευσης.

1. Το ΚΚΕ και το Πολυτεχνείο – Η εξέγερση ως «προβοκάτσια»

15 Νοεμβρίου 2020

Σήμερα, το ΚΚΕ εμφανίζεται ως ο πιο ακραιφνής υπερασπιστής της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και διεκδικεί, εν μέσω πανδημίας κορωνοϊού, να πραγματοποιήσει διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, παρά τους εκατοντάδες θανάτους των τελευταίων ημερών και την προσπάθεια όλων των υπεύθυνων Ελλήνων πολιτών να διασώσουν όχι μόνο τις ζωές και την υγεία των συνανθρώπων τους αλλά και ένα σύστημα υγείας που βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της κατάρρευσης.

 Βεβαίως, δεν διαμαρτυρήθηκαν καθόλου πριν 20 ημέρες, και ενώ ή πανδημία δεν είχε φτάσει στα σημερινά επίπεδα, όταν καταργήθηκαν όλες οι εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου ή, παλαιότερα, οι εορτασμοί για την 25η Μαρτίου ή όταν, στη διάρκεια του Πάσχα, αποκλείστηκαν όλες οι θρησκευτικές λειτουργίες.

Αλλά το αυτί των «αντικαπιταλιστών», που εσχάτως έχουν αποκαταστήσει τον πατερούλη Στάλιν, δεν ιδρώνει για «εθνικές επετείους»· άλλωστε και την 28η Οκτωβρίου την έχουν ήδη επιμελώς διαστρέψει αποκρύπτοντας τον παλλαϊκό πατριωτικό χαρακτήρα της και βαφτίζοντάς την «αντιφασιστική». Εντούτοις, τα «πατριωτικά» πάντα τους ενοχλούσαν διότι όζουν «ταξική συνεργασία». Αντίθετα, η «17η Νοέμβρη», με την μπαχαλοποίηση που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια, εμφανίζεται ως «ταξικός εορτασμός» – ίσως ενάντια στους καπιταλιστές μικρομαγαζάτορες που κατεβάζουν τα ρολά των μαγαζιών τους για να μη τους τα σπάσουν οι ταξικοί επαναστάτες, όχι βέβαια οι οπαδοί του ΚΚΕ αλλά πάντως συνοδοιπορούντες «αγωνιστές».

Πρόκειται για μια σκανδαλώδη διεκδίκηση του δικαιώματος στην παρανομία, παρά και ενάντια στη δημοκρατική τάξη της χώρας, για μια κυριολεκτική ύβρη απέναντι στους δεκάδες χιλιάδες Έλληνες, θύματα του κορωνοϊού, και τα εκατομμύρια των οικονομικά πληττόμενων και περιοριζόμενων Ελλήνων.

Όμως αυτή ύβρις γίνεται ακόμα περισσότερο προκλητική στον βαθμό που το ΚΚΕ είναι το τελευταίο που θα δικαιούνταν να διεκδικεί την κληρονομιά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, μια και τότε το ΚΚΕ και η νεολαία του είχαν κάνει τα πάντα για να την εμποδίσουν!

 Και επειδή οι νεότεροι αγνοούν τα σχετικά γεγονότα και οι παλαιότεροι κινδυνεύουν να τα ξεχάσουν, καλό είναι, μέρες που είναι, να θυμίσουμε μερικά από αυτά.

Το ΚΚΕ, μέσω της νεολαίας του, έκανε τότε ό,τι μπορούσε για να καταγγείλει την εξέγερση ως προβοκατόρικη και να την εμποδίσει. Διαβάζουμε στο περιβόητο φύλλο Νο 8 της Πανσπουδαστικής, του οργάνου του κόμματος στη φοιτητική νεολαία, τον Φεβρουάριο του 1974:

«Σαν υπεύθυνη Συντονιστ. Επιτρ. Αγώνα του Πολυτεχνείου» (μια πρώτη παραχάραξη, μια και οι Κνίτες είχαν δική τους Συντονιστική Επιτροπή, διαφορετική από την εκλεγμένη των φοιτητών) «καταγγέλλουμε… τις αφηνιασμένες προσπάθειες της χουντικής ΚΥΠ και των πληρωμένων πραχτόρων της να διαστρέψουν… την πορεία και το περιεχόμενό της».

«Καταγγέλλουμε τη προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολ/χνείου τη Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου, με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικανικής CIA…»

 


Και συνεχίζουν στον ίδιο τόνο και ύφος:

«Το σχέδιο όμως των Ρουφογάλη, Καραγιαννόπουλου, Παπαδόπουλου, CIA απέτυχε παταγωδώς. Το οργανωμένο φοιτητικό μας κίνημα… απομόνωσε και συνέτριψε τους προβοκάτορες. Η επίθεση του συρφετού των χαφιέδων και των ψευτοεπαναστατών που σαν τα κοράκια πολιορκούν χρόνια τώρα να διαβρώσουν τις αντιδικτατορικές, φοιτητικές ιδιαίτερα, δυνάμεις (όχι χωρίς επιτυχία πρέπει να ομολογήσουμε εκεί όπου η απειρία, ο ανυπόμονος υπερενθουσιασμός και ο κάλπικος υπερεπαναστατισμός τούς ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες), βρήκε αντιμέτωπο το σπουδαστικό κόσμο…».

 Για όσους νεότερους δεν γνωρίζουν τα γεγονότα, η αναφερόμενη «προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολ/χνείου την Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ», που καταγγέλλουν οι Κνίτες, αποτέλεσε το έναυσμα της κατάληψης του Πολυτεχνείου από τους φοιτητές που ήλθαν σε πορεία από το Χημείο στο Πολυτεχνείο. Τριακόσιοι πενήντα πράκτορες ξεκίνησαν την εξέγερση! 

Έκτοτε, το ΚΚΕ προσπαθεί με διάφορα επιχειρήματα να αμφισβητήσει και να στρογγυλέψει τις επονείδιστες θέσεις του, κάποτε ακόμα και την ύπαρξη του συγκεκριμένου φύλλου της εφημερίδας.

 Ωστόσο, τρία χρόνια μετά, στις αποφάσεις της 4ης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, τον Ιούλιο του 1976, στην Έκθεση και συμπεράσματα για τα γεγονότα του Νοέμβρη 1973· (Εκδόσεις Οδηγητής, Αθήνα 1983), διαβάζουμε σχετικά:

 «…τονιζόταν, και μάλιστα έντονα (πράγμα που γενικά ήταν σωστό), ότι θα έπρεπε να αποφευχθούν οι περιπτώσεις ξεκομμένων ενεργειών του φοιτητικού κινήματος –και ειδικά με τη μορφή κατάληψης κτιρίων… Τονιζόταν (σωστά): “όχι απρογραμμάτιστες ενέργειες, όχι καταλήψεις….”…η κατάληψη (του Πολυτεχνείου) αποτέλεσε αιφνιδιασμό για τις καθοδηγήσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ. (…) μια επικίνδυνη περιπλοκή στην ανάπτυξη της αντιχουντικής πάλης. Η σκέψη τους ήταν κυρίως να πάρουν μέτρα για την άμεση απαγκίστρωση των φοιτητών από το Πολυτεχνείο…»… «Το Γραφείο του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ έμαθε τα γεγονότα σχεδόν τυχαία την Πέμπτη το πρωί…. Πρώτη του εκτίμηση ήταν ότι τα γεγονότα αποτελούν ανεύθυνη, ως ένα βαθμό, ενέργεια, έξω από τη γραμμή της οργάνωσης…»

«...εκτιμήθηκε ότι πρόκειται για μια ανεύθυνη και βιαστική κίνηση με έντονο το αριστερίστικο στοιχείο, που ήταν, ως ένα βαθμό, έξω από τη γραμμή της οργάνωσης, η οποία εκείνο τον καιρό, γενικά ήταν κατά των καταλήψεων…» κ.λπ. κ.λπ.

[Όλα τα σχετικά αποσπάσματα μπορεί κανείς να αναζητήσει στα άρθρα του Γιάννη Χάρη στα ΝΕΑ, «Πολυτεχνείο και “Πανσπουδαστική, νούμερο 8” της 14 Νοεμβρίου 2009», και «Παραχάραξη και οικειοποίηση», 28 Νοεμβρίου 2009]

Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα λωτοφάγων, όπου συχνά το άσπρο γίνεται μαύρο και τανάπαλιν και όπως έλεγε ο αείμνηστος Τσαρούχης «είσαι ότι δηλώσεις»… Τόσο λοιπόν «στήριζε» το ΚΚΕ και η νεολαία του την εξέγερση για την οποία σήμερα δεν σηκώνει κορωνοϊό στο σπαθί του, ώστε την χαρακτήριζε προβοκάτσια. Για να εξιλεωθεί προφανώς επιχειρεί σήμερα μια πραγματική προβοκάτσια.

 Υ.Γ. Όσο για τον καραφλό επαναστάτη, φίλο του Τζωρτζ Σόρος, που θα προτάξει τα στήθη του, είναι μάλλον ανάξιο λόγου να ασχολούμαστε.

του Γιώργου Καραμπελιά


2. ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΤΕΣ Σάββατο, 16 Νοε '19

 Αύριο “γιορτάζουμε" τη μεγαλύτερη απάτη της μεταπολίτευσης. Μαθητές σε όλη τη χώρα θα μάθουν ότι "η χούντα δεν τελείωσε το 73" (όντως: τελείωσε το 74 αφού ο Ιωαννίδης ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο και προκάλεσε την τραγωδία της Κύπρου) θα ακούσουν τη δακρύβρεκτη ιστορία της Ηλένιας που ήταν τελικά κλεμμένη φωτογραφία από... σαμπουάν, ενός μοντέλου από τη Νέα Ζηλανδία, θα καταθέσουν στεφάνι στην κεφάλα του Σβορώνου και θα μάθουν για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, που όλοι σκοτώθηκαν εκτός Πολυτεχνείου. Τι δεν θα μάθουν; Την επίσημη άποψη του (παράνομου τότε) ΚΚΕ για τους "αγωνιστές" του Πολυτεχνείου, όπως την εξέφρασε η "Πανσπουδαστική", η φοιτητική οργάνωση του ΚΚΕ στο 8ο τεύχος της, καθώς το Πολυτεχνείο τής χάλασε τα σχέδια για καπέλωμα του φοιτητικού κινήματος με την Αντι–ΕΦΕΕ:

 

«Καταγγέλλουμε τη προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολ)χνείου τη Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικανικής CIA με σκοπό να προβάλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας, γελοία και αναρχικά συνθήματα και συνθήματα που δεν εκφράζανε τη στιγμή και τις συγκεκριμένες δυνάμεις. Για να μπορέσουν έτσι ν΄ απομονώσουν το κίνημά μας και την εκδήλωσή μας του Πολυτεχνείου από το σύνολο του λαού και της νεολαίας. Για να μπορέσουν παραπέρα, κατασκευάζοντας (και με τη βοήθεια των χουντικών μέσων ενημέρωσης) την εικόνα μιας μεμονωμένης εξτρεμιστικής επαναστατικοαναρχικής εξέγερσης, που δεν έχει τη συμπαράσταση του λαού, να χρησιμοποιήσουν το χιλιοτριμμένο πρόσχημα του “επαπειλούμενου κοινωνικού καθεστώτος”, για να δικαιολογήσουν την επαναφορά του στρατιωτικού νόμου και το δυνάμωμα της αιματηρής τρομοκρατίας. Ενέργειες που οι αμερικάνοι, η CIA και η χούντα είχαν από καιρό πάρει την απόφαση να επιβάλουν ύστερα από την παταγώδη αποτυχία της χουντομαρκεζινικής προσπάθειας καθήλωσης και εκτόνωσης της λαϊκής πάλης...»

Κάνουν και περισπούδαστη ανάλυση της διεθνούς κατάστασης οι σύντροφοι. Γιατί μπήκαν στο Πολυτεχνείο οι 350 “πράχτορες”; Διότι ο ιμπεριαλισμός δέχθηκε πλήγματα από τον αγώνα των αραβικών λαών (αυτό το συμπέρασμα από την - ακόμα μία - ήττα Αιγύπτου και Συρίας στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ εναντίον του Ισραήλ τον Οκτώβριο του 73, μόνο ΚΚΕδες μπορούσαν να το βγάλουν, καθότι η Μόσχα υποστήριζε τους Άραβες) διότι οξύνθηκαν οι σχέσεις Ευρώπης - ΗΠΑ και επίσης λόγω του “βαθαίματος” της οικονομικής κρίσης (αυτό το αίτιο είναι μπαλαντέρ και παίζει σε κάθε ανακοίνωση του ΚΚΕ, όποτε κι αν εκδοθεί)! Για να αντιμετωπίσει λοιπόν όλες αυτές τις προκλήσεις ο διεθνής ιμπεριαλισμός έστειλε 350 πράχτορες στο Πολυτεχνείο! Ανάλυση επιπέδου Κανέλλη και Κουτσούμπα.

Σε μια κατάληψη του Πολυτεχνείου, σαν τις σημερινές, στην οποία όντως είχαν μπουκάρει και αναρχικοί (από τότε το συνήθιζαν) αλλά και φοιτητές από όλες τις σχολές της Αθήνας, και δεν ήξερες ποιος είναι ποιος και τι θέλει, οι ΚΚΕδες μέτρησαν 350 προβοκάτορες! Κι επειδή έπρεπε οπωσδήποτε να το αποδείξουν κατασκεύασαν έναν: τον φοιτητή της φυσικομαθηματικής Διονύση Μαυρογένη, ο οποίος, την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου στη συνέλευση της Νομικής (με παρουσία και φοιτητών άλλων σχολών) πρότεινε, παρά την αντίδραση της Αντι-ΕΦΕΕ, να γίνει πορεία προς το Πολυτεχνείο. Η πορεία έγινε και 350 άτομα από την Νομική που δεν ήλεγχε η ΚΝΕ ενώθηκαν με τους φοιτητές του ΕΜΠ. Αυτοί ήταν οι “πράχτορες της ΚΥΠ”, κατά την ΚΝΕ! Καταπληκτική είναι η καταγγελία που εξέδωσε η Πανσπουδαστική για τον Μαυρογένη. Τον κατηγορεί, επί λέξει, ότι: πρόβαλε με τραμπούκικο τρόπο ανεδαφικά και προβοκατόρικα συνθήματα όπως... “επανάσταση λαέ”!

Τι συνέβη μετά; Το ίδιο που συμβαίνει στις καταλήψεις και τώρα. Άρχισαν οι μεν να συγκρούονται με τους δε, και οι ΚΚΕδες να προσπαθούν να διώξουν από το ΕΜΠ όσους δεν ήλεγχαν. Το ξύλο που έπεσε μεταξύ των "αγωνιστών" το θυμούνται πολύ καλά όσοι δεν εξαργύρωσαν τη συμμετοχή τους στην εξέγερση ως πολιτικάντηδες της μεταπολίτευσης. Οι άλλοι το ξέχασαν. ΚΚEδες, αναρχικοί, Ρηγάδες, τροτσκιστές, εργάτες, όλοι εναντίον όλων. Καθαιρούσαν τη μία “Συντονιστική” και "εξέλεγαν" άλλη, γι αυτό υπάρχουν σήμερα τόσοι πολλοί που ισχυρίζονται ότι υπήρξαν μέλη της "Συντονιστικής του Πολυτεχνείου". Μέχρι που επειδή κόντεψε να γίνει του... Μαρκάτου (οι ζημιές που προκλήθηκαν σε κτήρια και εξοπλισμό ξεπέρασαν το ένα δισεκατομμύριο δραχμές της εποχής - με το δολάριο να αξίζει 30 δραχμές) η Πρυτανεία ζήτησε την επέμβαση της αστυνομίας που κατέληξε σε επέμβαση του στρατού. 


 Το Πολυτεχνείο όχι μόνο δεν έριξε τη Χούντα, αλλά έδωσε την ευκαιρία στους σκληροπυρηνικούς στρατιωτικούς να επιβάλουν μια σκληρότερη και ηλιθιότερη χούντα και να ματαιώσουν τη μετάβαση σε μια ελεγχόμενη μορφή κοινοβουλευτισμού που είχαν σχεδιάσει ο Παπαδόπουλος με τον Μαρκεζίνη, προγραμματίζοντας εκλογές για τον Φεβρουάριο του 1974. Οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου, από τον Νοέμβριο του 73 μέχρι τον Ιούλιο του 74, που η τραγωδία της Κύπρου οδήγησε τη χούντα του Ιωαννίδη σε κατάρρευση, λούφαζαν.

Το ΚΚΕ λοιπόν ήταν σφόδρα αντίθετο στην εξέγερση. Αλλά όταν κατάλαβε ότι το "Πολυτεχνείο" είχε αρχίσει να μυθοποιείται από πολιτικάντηδες, που έψαχναν από τη μια για σύμβολα κι από την άλλη για αγωνιστικές περγαμηνές (που θα εξαργύρωναν αργότερα και με τις οποίες θα έκαναν περιουσίες - κάποιους από αυτούς ακόμα τους λουζόμαστε), κορόιδο ήταν να μην το οικειοποιηθεί; Απατεώνες είναι, δεν είναι ηλίθιοι να χάσουν τέτοια επενδυτική ευκαιρία.

Κι έτσι άρχισε να χτίζεται το παραμύθι.  Πρώτα απ’ όλα έπρεπε να κατασκευαστούν “νεκροί”. Μα, δεν υπήρξαν νεκροί στα γεγονότα εκείνων των ημερών; Βεβαίως υπήρξαν. Κανένας όμως μέσα στο Πολυτεχνείο. Αυτό δεν σημαίνει ότι η χούντα πετούσε γαρύφαλλα στους διαδηλωτές. Στο ψαχνό βάραγε και  τις περισσότερες φορές στην τύχη. Αλλά οι 24 επιβεβαιωμένοι νεκροί σκοτώθηκαν σε διάφορους δρόμους της Αθήνας, κοντά ή πολύ μακριά από το Πολυτεχνείο (στου Ζωγράφου, στα Νέα Λιόσια, μέχρι και στην Πάτρα!) όχι όμως μέσα στον χώρο του Πολυτεχνείου.

Κάποιοι “νεκροί” ήταν σεναριακή επινόηση. Διασημότερη από αυτούς η “Ηλένια”. “Γεννήθηκε” από το σκίτσο μιας όμορφης κοπέλας που άφησε κάποιος στην πρώτη επέτειο του Πολυτεχνείου στις 17/11/74, ανάμεσα στα λουλούδια. Το σκίτσο συνοδευόταν από ένα σπαραξικάρδιο μήνυμα: “Την λένε Ηλένια Ασημακοπούλου. Είναι το κορίτσι μου. Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει…” Το μήνυμα έβγαζε μάτι ότι ήταν “μούφα”: αφού ο τύπος την έχασε, πώς ήξερε ότι είχε… μαρτυρικό τέλος; Και πώς χάνονται από ένα σπίτι και οι γονείς; Γείτονες δεν υπήρχαν να ρωτήσει; Λεπτομέρειες όλα αυτά για την “Αυγή” που μυρίστηκε λαβράκι και έφτιαξε ένα γνησίως αριστερό ρεπορτάζ με τίτλο “Τι απόγινε η Ηλένια μου;”. Και υπότιτλο: “Η τραγωδία ενός αγοριού που ψάχνει ακόμα για το δολοφονημένο κορίτσι του.” Και να τα δάκρυα βροχή για τη “δολοφονημένη” Ηλένια μαζί με μαρτυρίες “αυτοπτών” που άλλοι την είδαν να χάνεται στο πλήθος κι άλλοι είδαν έναν οπλισμένο να την πυροβολεί στην πλάτη και να βγάζει αίμα από το στόμα της. Μέχρι που κάποιος την είδε πραγματικά: σε διαφήμιση σαμπουάν της εταιρείας Breck! H «Ηλένια» ήταν η Νεοζηλανδή Nancy Cridland, διάσημο μοντέλο της εποχής!

 

 


Ο κατασκευαστής του παραμυθιού της Ηλένιας (άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου), Γιάννης Ηλιόπουλος, σπουδαστής σχολής ηλεκτρονικών, καταδικάστηκε στις 18/2/75 (είδατε πόσο γρήγορα γινόντουσαν τότε οι δίκες;) για απάτη, σε φυλάκιση 8 μηνών. 

 

 Όμως, όπως πάντα, η Δικαιοσύνη πιάνει τους ψιλικατζήδες. Οι άλλοι, τα μεγάλα κεφάλια της αριστεράς, οι κατασκευαστές της μεγαλύτερης μεταπολιτευτικής απάτης, όχι μόνο δεν καταδικάστηκαν αλλά έκαναν καριέρα και λεφτά με ουρά (και με Ε9) πουλώντας “επαναστατηλίκι” επειδή έτυχε να είναι η “γενιά” μιας εξέγερσης - αχταρμά που το μόνο που κατάφερε ήταν να δώσει στον Ιωαννίδη την ευκαιρία να ρίξει τον Παπαδόπουλο και να προκαλέσει την τραγωδία της Κύπρου. Κάτι ήξερε το ΚΚΕ και σαμποτάριζε την εξέγερση ως προβοκάτσια της CIA…

Τζήμερος Θάνος


Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2020

Η Δημοκρατία στην Αμερική


Βαρυσήμαντο και αποκαλυπτικό άρθρο του Δντη της εφημ. ΕΣΤΙΑ για τον εκφυλισμό της αμερικάνικης δημοκρατίας...
Η Δημοκρατία στην Αμερική
ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΟΤΤΑΚΗΣ

Αμέσως μετά το πρώτο διάγγελμα Τραμπ, με το οποίο ο πρόεδρος των ΗΠΑ αμφισβήτησε τη διαδικασία της επιστολικής ψήφου και έθεσε ζήτημα νοθείας στις εκλογές, εμφανίστηκαν στην Ουάσινγκτον, αλλά και στην Αθήνα οι συνήθεις «πάστορες» για το καθιερωμένο κήρυγμα.
Οι «προστάτες» της δημοκρατίας που δήθεν απειλείται από την προσφυγή του πλανητάρχη στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας του. Πράγματι, η δημοκρατία απειλείται.
Και στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και στην πατρίδα μας.
Ο τρόπος με τον οποίο διεξάγονται οι εκλογές και οργανώνεται ο δημόσιος διάλογος στις δυτικές δημοκρατίες στις ημέρες μας απέχει παρασάγγας από αυτόν που γνωρίζαμε στο παρελθόν. Και από αυτόν που περιγράφει ο Αλέξις Ντε Τοκβίλ στο κλασικό βιβλίο του «Η Δημοκρατία στην Αμερική».
Τι είδαμε στις ΗΠΑ που συμπτωματικώς το βλέπουμε σε παραλλαγές και εδώ;
Τη δικτατορία των δημοσκοπήσεων, η οποία συγκρατεί διά της χειραγώγησης το μεγάλο κύμα από το να γίνει τεράστιο πολιτικό τσουνάμι.
Επί μήνες οι εταιρίες μετρήσεων στις ΗΠΑ ισχυρίζονταν ότι η «lame dack» Μπάιντεν, που δεν θυμάται ούτε το μικρό όνομα του αντιπάλου της, προηγείτο του Τραμπ με διαφορά 10-12 μονάδες σε εθνικό επίπεδο.
Απεδείχθη στις κάλπες ότι δεν προηγήθηκε παρά με μία εκατοστιαία μονάδα, και αυτή με το ζόρι.
Η χειραγώγηση και το ασφυκτικό απαξιωτικό κλίμα που επικράτησε στον δημόσιο διάλογο εναντίον του Τραμπ οδήγησαν εκατομμύρια πολίτες να αποκρύψουν την ψήφο τους από τους χειραγωγείς τους. Σε συνθήκες δημοκρατίας!
Και βεβαίως οδήγησε στην ανακοπή της δυναμικής της υποψηφιότητας Τραμπ στο αμερικανικό εκλογικό σώμα.
Πλέον των δημοσκοπήσεων συγκλονιστικός ήταν και ο τρόπος που κάλυψαν τα ΜΜΕ τις καμπάνιες των υποψηφίων. Η καταγγελία των Δημοκρατικών για τη φοροδιαφυγή Τραμπ «σκέπασε» τον τηλεοπτικό ουρανό.
Η αποκάλυψη όμως της «Ουάσινγκτον Ποστ» για τη διαφθορά του υιού Μπάιντεν στην Ουκρανία εξαφανίστηκε. Δεν μεταδόθηκε πουθενά. Κάποιο αόρατο χέρι παρενέβη και την έστειλε στον κάλαθο των αχρήστων.
Στην πραγματικότητα τα μέσα στις ΗΠΑ -όπως και συχνά στην Ελλάδα- παραβίασαν κάθε έννοια ισότητας έναντι των υποψηφίων.
Το διαδίκτυο, που το 2016 αποτέλεσε -και αποτελεί μέχρι και σήμερα- το ισχυρό όπλο του προέδρου Τραμπ, καθώς διά του twitter και του facebook κατήργησε τους ενδιάμεσους νταβατζήδες και εγκαθίδρυσε μια απευθείας σχέση με τον λαό, δεν υπήρξε ουδέτερο, επίσης.
Οι ιδιοκτησίες του πολέμησαν τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Εφθασαν να του κατεβάζουν αναρτήσεις. Πού; Στη χώρα της δημοκρατίας και της ελευθερίας έκφρασης. Σε ποιον; Στον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Πράγματι, λοιπόν. Δοκιμάζεται η δημοκρατία στις ΗΠΑ. Ναι, εξελίσσεται σε αυτό που ο καθηγητής Κωστής ονόμασε ευστόχως «δημοκρατορία», από τη σύνθεση των λέξεων δικτατορία και δημοκρατία. Με μια διαφορά όμως:
Η δημοκρατία στην Αμερική δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται με ευθύνη του κυρίαρχου κατεστημένου κατά τη διάρκεια της θητείας Τραμπ. Πριν από τις εκλογές. Όχι μετά από αυτές.
Η λαϊκή ετυμηγορία του 2016 δεν έγινε ούτε μία μέρα σεβαστή από τους ηττημένους Δημοκρατικούς, οι οποίοι αξιοποίησαν κάθε «θεσμική» δυνατότητα για να πλήξουν τον πρώτο πολίτη της χώρας τους.
Τα θιγόμενα κατεστημένα «έσκιζαν» όλο αυτόν τον καιρό κάθε μέρα το αποτέλεσμα. Επιστράτευαν κάθε μέσο για να τον υπονομεύσουν.
Διοργάνωσαν διαδήλωση εναντίον του πριν ακόμη ορκιστεί. Κυβέρνησε έστω μία μέρα ο Τραμπ ελεύθερος;
Στημένες δημοσκοπήσεις, μπουκωμένοι αστέρες του Χόλιγουντ, κατά παραγγελίαν βιβλία συνεργατών του που τον κατήγγειλαν, αντιφρονούντες πράκτορες της CIA που κατέθεταν εναντίον του στη Δικαιοσύνη, πρωτοφανείς αιτήσεις καθαίρεσής του από το αξίωμα με πρωτοβουλία των αντιπάλων του, ξεδοντιασμένοι κορυφαίοι του κόμματός του.
Όλοι σε συντονισμό αποστέρησαν επί μια τετραετία την εξουσία από τον εκλεγμένο πρόεδρο της χώρας τους καθιστώντας τον διαρκώς όμηρό τους.
Και έρχονται σήμερα όλοι αυτοί μαζί με τα παραρτήματά τους στην Ελλάδα και ομιλούν περί δημοκρατίας επειδή ο Τραμπ μήνες τώρα, όχι τώρα, καταγγέλλει τη διαδικασία της επιστολικής ψήφου.
Έρχονται να εκφράσουν την τάχα βαθιά ανησυχία τους για τη δημοκρατία.
Τέσσερα χρόνια διαρκώς η δημοκρατία «βιάζεται» στις ΗΠΑ, τέσσερα χρόνια στραγγαλίζεται, για να μη θυμηθούμε όσα αποκάλυψε ο Σνόουντεν για τις παρακολουθήσεις της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας εκατομμυρίων πολιτών πρωτύτερα, επί Ομπάμα.
Τώρα ξύπνησαν τα τσακάλια. Μόλις ομίλησε ο Τραμπ.
Τώρα που διαπίστωσαν ότι τελικώς το σχέδιο δεν επέτυχε πλήρως, ότι ο αντίπαλος έμεινε όρθιος -ισοπαλία το αποτέλεσμα- και ότι από όσα δηλώνει δεν σκοπεύει να κάνει πίσω: Θα επιμείνει στην προσφυγή του στο Εκλογοδικείο.
Λες και διαφορά 1% σε ψήφους σε εθνικό επίπεδο με ψηφοφορία που δεν ήταν καθολική δεν αξίζει έρευνας. Πρέπει να μείνει αδιερεύνητη.
Εάν η δημοκρατία στις πολιτείες που ελέγχουν κυβερνήτες των Δημοκρατικών λειτούργησε άψογα, κανείς δεν έχει να φοβάται τίποτε για την επιστολική ψήφο. Η προσφυγή θα απορριφθεί.
Εάν όμως υπάρχει κόκκος αληθείας στις καταγγελίες του προέδρου αλλά και δικαστών ότι οι υπεύθυνοι της Αρχής Ταχυδρομείων αρνούνταν να τους απαντήσουν αν είναι πιστοποιημένες από τις εκλογικές επιτροπές χιλιάδες επιστολικές ψήφοι, τότε υπάρχει θέμα, και μάλιστα μέγα. Και δεν θα σκεπαστεί.
Όσο για τους καθ’ ημάς κλαυθμηρίζοντες γηραιούς ασπρομάλληδες ραδιοφωνικούς απολογητές των Δημοκρατικών, κάθε φορά που χύνουν ένα δάκρυ για τη δημοκρατία στην Αμερική, ας αναρωτηθούν:
Τι δημοσκοπήσεις έχουμε στην Ελλάδα, τι μέσα ενημέρωσης, τι διαδίκτυο, ποιοι εντεταλμένοι ποίων είναι η αστυνομία του διαδικτύου, ποιος είναι ο δικός τους ρόλος στη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης (μόνοι τους έχουν ομολογήσει στα βιβλία τους ότι λειτούργησαν από τα τηλεοπτικά παράθυρα ως πέμπτη φάλαγγα κατά του έθνους υπέρ των τραπεζών) και μετά ας έρθουν να μας κάνουν κήρυγμα για τη δημοκρατία.
Οι εξευτελισμένοι.
Εφημ. ΕΣΤΙΑ 7-8 Νοεμβρίου 2020