Φάκελος ΕΥΡΩΠΗ (12)

Η δημοκρατία ως αυταπάτη

Γεώργιος Π. Μαλούχος

Πλέον, ουδείς αμφιβάλλει: σε έναν κόσμο τεράστιων συσσωματώσεων με πρωτοφανή μεταξύ τους αλληλεπίδραση και πολυπλοκότητα, οι χώρες και οι λαοί μόνον κατ’ όνομα μπορούν πια να ορίζουν οι ίδιοι τις τύχες τους. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, πολύ απλά, αυτό είναι σήμερα αδύνατο. Η δημοκρατία όπως την ξέρουμε δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει όλα όσα οφείλει ώστε ο όρος να αποδίδει τη σημασία του. Ταυτόχρονα, όμως, δεν έχει βρεθεί ακόμα εκείνο το είδος του πολιτεύματος που θα μπορέσει να το κάνει στη θέση της – η ροπή προς τον αυταρχισμό κάθε μορφής όχι απλώς δεν αποτελεί απάντηση, αλλά συνιστά ακραία επικίνδυνη οπισθοδρόμηση.

Για να γίνουν όλα αυτά πιο απτά, δεν χρειάζεται παρά να δει κανείς το πώς κυβερνάται ο σύγχρονος κόσμος. Η Κίνα, το πιο μεγάλο πληθυσμιακά και πιο δυναμικά ανερχόμενο οικονομικά τμήμα του πλανήτη, λειτουργεί με ένα πρωτοφανές πολίτευμα που συνδυάζει τον σκληρό καπιταλισμό και τον, εξίσου σκληρό, κομμουνισμό. Το πολίτευμα αυτό, που η πολιτειολογία δεν το έχει ακόμα καν αγγίξει, είναι όχι μόνον υπαρκτό, αλλά και αποτελεί το κύριο εργαλείο με το οποίο η Κίνα μπορεί σήμερα σχεδόν να καθορίζει την πορεία οικονομιών και κοινωνιών στην άλλη άκρη της γης.

Την ίδια στιγμή μία άλλη τεράστια χώρα, η Ρωσία, απέχει κι αυτή παρασάγγας από τη δημοκρατία δυτικού τύπου. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες χώρες γίγαντες, όπως η Ινδία, που τα πλεονεκτήματα που τους εξασφαλίζουν τα πολιτικά τους συστήματα μεταφράζονται από την παγκόσμια οικονομία ευθέως σε μειονεκτήματα για τις αληθινές δημοκρατίες και τις κοινωνίες τους. Πώς απαντούν εκείνες;

Η Ευρώπη λειτουργεί πλέον με ένα άλλο νέο υβρίδιο επιλεκτικής ψευτο-ομοσπονδίας. Οι «τοπικές δημοκρατίες» είναι άψογες σε εσωτερικό επίπεδο χαμηλής πολιτικής, αλλά η δημοκρατία έχει υποχωρήσει δραματικά στα μεγάλα και φλέγοντα οικονομικά ζητήματα ή σε εκείνα για τη θέση τους στον κόσμο. Η ανεξέλεγκτη εξουσία γι’ αυτά έχει μετακομίσει στις Βρυξέλλες. Δηλαδή στο Βερολίνο. Ο,τι κι αν ψηφίσει ένας λαός, οι αποφάσεις λαμβάνονται εκεί, βασικά με γνώμονα το πώς θα ισχυροποιηθεί η γερμανική βιομηχανία στην αγορά της Κίνας. Το πόσο πάσχει αυτό το υβρίδιο, το ομολογούν τώρα ακόμα και οι ακραιφνείς οπαδοί του: οι πολίτες δεν έχουν ουσιαστικά ούτε λόγο, ούτε, πολύ συχνά, καν ιδέα για τις πιο καθοριστικές αποφάσεις στη ζωή τους.

Σύμφυτο σημερινό παράδειγμα αδυναμίας της παραδοσιακής μορφής δημοκρατίας είναι το Brexit. Πατρίδα και υπόδειγμα του κοινοβουλευτισμού, η Μεγάλη Βρετανία βρίσκεται τώρα σε περιδίνηση όχι λόγω της απόφασης να ξεφύγει από αυτό το ευρωυβρίδιο, αλλά επειδή η δημοκρατία της επιμένει να λειτουργεί. Το Κοινοβούλιό της είναι Κοινοβούλιο. Όσο κι αν μοιάζει, δεν είναι θέατρο.

Το «άλλο μέρος», οι Βρυξέλλες, δεν έχει τέτοια προβλήματα: δεν ρώτησαν κανένα λαό και κανένα Κοινοβούλιο, ούτε και θα ρωτήσουν ουσιαστικά για το πώς να κινηθούν στη διαπραγμάτευση. Την ίδια ώρα οι ΗΠΑ επιχειρούν να απαντήσουν σε όλα τα παραπάνω μέσα από τον προστατευτισμό: αυτό δείχνει πόσο έχουν αντιστραφεί οι όροι της παλιάς εποχής που οι παραδοσιακές δημοκρατίες ήταν σε θέση να αντιμετωπίζουν τις παγκόσμιες προκλήσεις.

Τέλος, οι λαοί στρέφονται όλο και πιο πολύ σε σκληρές θέσεις εθνικής αυτοπροστασίας όχι επειδή έγιναν ξαφνικά οι πολίτες τους μαζικά εθνικιστές ή φασίστες, αλλά πολύ απλά επειδή δεν έχουν πού αλλού να στραφούν. Δεν τολμάμε να το ομολογήσουμε, όμως η δημοκρατία όπως την ξέραμε μοιάζει, δυστυχώς, όλο και πιο πολύ με αυταπάτη. Και η αυταπάτη ουδέποτε υπήρξε λύση.

(Σημ. ΚΕΜΕΘΑ: Οι επισημάνσεις δικές μας, δεν υπάρχουν στο αρχικό κείμενο) 

https://www.in.gr/2019/04/22/apopsi/dimokratia-os-aytapati/

Φάκελος ΕΥΡΩΠΗ (11)

Δυστυχώς δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι οι τύχες και το μέλλον της πατρίδας μας κρίνεται σε μεγάλο βαθμό από τις αποφάσεις των Βρυξελλών. Το μόνο όργανο που θα μπορούσε να τις επηρεάσει είναι οι Ευρωβουλευτές. Θα έπρεπε επομένως να στέλναμε εκεί τους καλύτερους και πιο μαχητικούς. Συμβαίνει κάτι τέτοιο; Διαβάστε το άρθρο που ακολουθεί και τα συμπεράσματα δικά σας...

Μπάλα, τραγούδι, Ευρωβουλή

Ασφαλώς o υποψήφιος πρέπει να διαθέτει ένα καλό βιογραφικό και γνώση του αντικειμένου, εν προκειμένω της ευρωπαϊκής πραγματικότητας, να έχει καθαρή πολιτική άποψη, που να μπορεί να τη θεμελιώσει με λογικά επιχειρήματα, να κατανοεί τις θέσεις των άλλων και να συνεργάζεται αρμονικά, να είναι στοχοπροσηλωμένος και να γνωρίζει ξένες γλώσσες, όχι μόνον αγγλικά, αλλά και άλλες, γιατί ειδικά στα μεγάλα κράτη-μέλη οι βουλευτές χαίρονται όταν τους μιλάς στη γλώσσα τους· επιτυγχάνεις περισσότερα έτσι.

Αυτά πάνω-κάτω έγραφε το 2014 ένα ρεπορτάζ της ελληνικής υπηρεσίας της Deutsche Welle. Λίγο πριν από την κατάρτιση των ευρωψηφοδελτίων, ο συντάκτης απευθύνθηκε σε έμπειρους ευρωβουλευτές από διάφορες χώρες, ρωτώντας τους ποια προσόντα πρέπει να διαθέτει ένας υποψήφιος.

Μετά ήρθε ο Θοδωρής Ζαγοράκης να σαρώσει σε ψήφους και να ανατρέψει όλα τα δεδομένα – αλίμονο, δεν είναι ο μόνος, αποτελεί όμως ένα τρανταχτό παράδειγμα. Εκτός του ότι στο βιογραφικό του δεν διαβάζει κανείς τυπικά ή και ουσιαστικά προσόντα, παρά μόνον ότι ήταν αρχηγός της «χρυσής» ομάδας που σήκωσε το Euro 2004, μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστο το τι εκφράζει πολιτικά και ποιο είναι το έργο του. Τελευταία, όμως, υπέβαλε δύο κρίσιμες ερωτήσεις στην Ευρωβουλή, μία για τις επιπτώσεις του Brexit στις εργασιακές συνθήκες των ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο και μία για την προστασία και την ανάδειξη των σπηλαίων στην Ελλάδα. Πάντως η... διακριτική παρουσία του στο Ευρωκοινοβούλιο επιβραβεύεται από το κόμμα του, καθώς είναι ξανά υποψήφιος. Και με δεδομένο ότι ως λαός αγαπάμε τη στρογγυλή θεά και όσους αθλητές, μάς έχουν χαρίσει μεγάλες συγκινήσεις, μάλλον θα τον ξαναστείλουμε στις Βρυξέλλες.

Μπαλαδόροι, απόφοιτοι (-ες) τάλεντ σόου με θητεία στη νύχτα, διασκεδαστές και τηλεοπτικοί αστέρες που ανταμείβονται για τις υπηρεσίες τους στα κόμματα διεκδικούν την παρουσία τους στην Ευρωβουλή. Όλο και πιο έντονα τα τελευταία χρόνια, στο πλαίσιο της γενικευμένης απορρύθμισης, της υποχώρησης του μέτρου και της λογικής, της οριζόντιας έκπτωσης. Με ένα στόμα, μια φωνή, οι περισσότεροι υποψήφιοι αναμασάνε πάνω-κάτω τα ίδια, συντονισμένοι με τη ρητορική της εποχής. Διεκδικούν την ψήφο μας για να πέσουν «στη μάχη κατά του εθνικισμού, του ρατσισμού και της Ακροδεξιάς, που σηκώνει κεφάλι σε ολόκληρη την Ευρώπη».

Οι συνθήκες με τις μεγάλες προκλήσεις που θέτουν, αλλά και τα σοβαρά διακυβεύματα για την Ευρώπη, αποτελούν ιδανικό τερέν για επίδοξους επαναστάτες και υποψήφιους ήρωες.

Το επίπεδο της ελληνικής αντιπροσωπείας στο Ευρωκοινοβούλιο είναι ευθύνη των κομμάτων, αλλά ας μην ξεχνάμε και την ατομική ευθύνη. Κάποτε είχε μεγάλο βάρος και αξία. Ήταν σπουδαίο προσόν η αυτοσυνείδηση· η ανθρώπινη ικανότητα να γνωρίζει κανείς τον εαυτό του, τα όριά του. Να μην μπερδεύει, όπως λέγαν οι παλιοί, το μπόι του με τον ίσκιο του.

http://www.kathimerini.gr/1018047/opinion/epikairothta/politikh/mpala-tragoydi-eyrwvoylh

Φάκελος: ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (31): Σημεία ακυρότητας της Συμφωνίας Πρεσπών

Η Συμφωνία των Πρεσπών 

είναι ανθελληνική, ανυπόστατη 

και παράνομη

Του Κρις Σπύρου

Με το εθνόσημο της Ελλάδας να στέκεται δίπλα στο εθνόσημο της «Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας», στο ίδιο επιστολόχαρτο, με ημερομηνία 12 Φεβρουαρίου 2019, η «Μόνιμη Αντιπρόσωπος της Δημοκρατίας της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη», Πρέσβης Μαρία Θεοφίλη και η (Προσωρινή) «Επιτετραμμένη της Μόνιμης Αντιπροσωπίας της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας» στα Ηνωμένα Έθνη, Σάνια Ζωγράφσκα Κρστέσκα, ειδοποιούν τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, ότι: «η Τελική Συμφωνία», «η οποία έλαβε χώρα στις Πρέσπες στις 17 Ιουνίου 2018, έχουμε την τιμή να σας πληροφορήσουμε για την εφαρμογή της στα Ηνωμένα Έθνη, ότι στις 12 Φεβρουαρίου 2019 η Τελική Συμφωνία τέθηκε σε ισχύ.» 

Κλείνοντας την επιστολή τους, η Πρέσβης Μαρία Θεοφίλη, και η (Προσωρινή) Επιτετραμμένη Σάνια Ζωγράφσκα Κρστέσκα, παραγγέλνουν στον Γενικό Γραμματέα: «Θα θέλαμε να αδράξουμε την ευκαιρία να εκφράσουμε την βαθιά ευγνωμοσύνη μας στον Προσωπικό σας Απεσταλμένο, κύριο Μάθιου Νίμιτς, για την υποστήριξή του, καθ’ όλη την διαδικασία. Παρακαλούμε να διαβιβαστεί η επιστολή αυτή στην Γενική Συνέλευση και στο Συμβούλιο Ασφαλείας.» 

Ο λόγος που οι αρχιτέκτονες και οι υπογράφοντες της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν συγχαίρουν επίσημα τον «Προσωπικό Απεσταλμένο» του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μάθιου Νίμιτς, «για την υποστήριξή του, καθ’ όλη την διαδικασία» είναι ύποπτος, και εντελώς παράλογος. Και ο λόγος που οι Αντιπρόσωποι τον Μονίμων Αντιπροσωπιών των δύο κρατών στα Ηνωμένα Έθνη δεν εκφράζουν τις ευχαριστίες τους εκ μέρους των Κυβερνήσεων που αντιπροσωπεύουν, είναι κι αυτός ύποπτος και παράλογος. 

Ο τρόπος και ο χρόνος που απέκτησε κρατική οντότητα και «Μόνιμη Αντιπροσωπεία» στα Ηνωμένα Έθνη, το ανύπαρκτο κράτος με το όνομα «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», ο λόγος που οι Μόνιμοι Αντιπρόσωποι διαβιβάζουν το κείμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών, και ανακοινώνουν την ημερομηνία έναρξης της ισχύος της στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και οι λόγοι που οι αρχιτέκτονες και οι υπογράφοντες της Συμφωνίας των Πρεσπών απέφευγαν να αναγνωρίσουν και να ευχαριστήσουν τον Μάθιου Νίμιτς για τις υπηρεσίες του, είναι ύποπτοι και ανεξήγητοι. 

Αναρωτιέται κανείς. Γιατί ο κύριος Νίμιτς εξαφανίστηκε από την διαδικασία, όπως εξαφανίστηκαν και οι αρχιτέκτονες και οι συνυπογράφοντες της Συμφωνίας των Πρεσπών; Γιατί όλοι τους γνώριζαν πολύ καλά ότι το Σύνταγμα της «Δημοκρατίας των Σκοπίων», του κατά την Συμφωνία των Πρεσπών, «Δεύτερου Μέρους», καθορίζει ξεκάθαρα. Οι διεθνείς συμφωνίες του κράτους αυτού συνάπτονται και υπογράφονται μόνο από τον Πρόεδρο της εν λόγω Δημοκρατίας. 

Το «Άρθρο 119» του Συντάγματος του «Δεύτερου Μέρους» αναφέρει συγκεκριμένα: «Διεθνείς συμφωνίες συνάπτονται στο όνομα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Μακεδονίας.» Και το «Άρθρο 118» του Συντάγματος του «Δεύτερου Μέρους» αναφέρει επίσης ξεκάθαρα: «Οι διεθνείς συμφωνίες που έχουν κυρωθεί σύμφωνα με το Σύνταγμα αποτελούν μέρος της εσωτερικής έννομης τάξης και δεν μπορούν να τροποποιηθούν από το νόμο.» 

Ο Μάθιου Νίμιτς, οι αρχιτέκτονες και οι συνυπογράφοντες της Συμφωνίας των Πρεσπών γνώριζαν πολύ καλά, ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του «Δεύτερου Μέρους», της «Δημοκρατίας των Σκοπίων», Γκιόργκε Ίβανοφ, δεν συνέταξε, ούτε υπέγραψε την Συμφωνία των Πρεσπών. 

Όλοι τους γνώριζαν επίσης, ότι ο Πρόεδρος Ίβανοφ ακύρωσε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ, διεξήγαγε στις 30 Σεπτεμβρίου 2018, με το παραπλανητικό ερώτημα προς τους ψηφοφόρους του κράτους τους: «Είστε υπέρ της εισόδου στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ με την αποδοχή της συμφωνίας ανάμεσα στην Δημοκρατία της «Μακεδονίας» και την Δημοκρατία της Ελλάδας;» 

Ο Πρόεδρος Ίβανοφ ακύρωσε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος διότι σχεδόν 70% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων του κράτους δεν προσήλθαν στις κάλπες. Και ότι μόνο 30% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων της Δημοκρατίας του «Δεύτερου Μέρους» συμμετείχε στην αντισυνταγματική απόπειρα του Ζόραν Ζάεφ, να ανατρέψει την απόφαση του Προέδρου Ίβανοφ να απορρίψει την Συμφωνία των Πρεσπών. 

Παρότι γνώριζαν ότι η Συμφωνία των Πρεσπών κατέστη ανυπόστατη με την άρνηση του Προέδρου Ίβανοφ να την υπογράψει, και την άρνηση του λαού να επιβάλει στον Πρόεδρο Ίβανοφ να αλλάξει την απόφασή του, ο Ζόραν Ζάεφ και οι συνέταιροί του συνέχισαν τις διαδικασίες που η Συμφωνία των Πρεσπών απαιτούσε. Με τον Μάθιου Νίμιτς να βρίσκεται σε παρατεταμένες διακοπές, τις οποίες όπως ο ίδιος είχε δηλώσει δημοσίως, είχε 35 χρόνια να κάνει. 

Όταν ο ελληνικός λαός λάβει γνώση του κειμένου που εμπεριέχει η επιστολή παραίτησης του τότε Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκου Κοτζιά, η οποία όπως είναι γνωστό δημοσίως έχει διαβαθμιστεί «απόρρητη» από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, θα αντιληφθεί και τη νομιμότητα ή μη των ενεργειών που κατέληξαν στην «κύρωση» της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα Κοινοβούλια των δύο «Μερών». 

Και όταν ο ελληνικός λαός, τα Ηνωμένα Έθνη και η παγκόσμια δικαιοσύνη διαβάσουν το πλήρες κείμενο της «Ρηματικής Διακοίνωσης», που το «Υπουργείο Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Μακεδονίας» απηύθυνε προς το «Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας» στις 20 Ιουνίου 2018, με τον «αριθμό 07-18871/1», με την οποία «Ρηματική Διακοίνωση» το Υπουργείο Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Μακεδονίας γνωστοποίησε στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας ότι «στις 20 Ιουνίου 2018, η Δημοκρατία της Μακεδονίας κύρωσε την Τελική Συμφωνία για τη Επίλυση των Διαφορών όπως περιγράφονται στις Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 817 (1993) και 845 (1993), τη Λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 και την Εδραίωση Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης μεταξύ των Μερών», θα καταλάβουν γιατί η Συμφωνία των Πρεσπών είναι αντισυνταγματικά συντεταγμένη και ανυπόστατη. 

Η «Ρηματική Διακοίνωση» με «αριθμό 07-18871/1» έχει επίσης καταχωρηθεί ως «απόρρητη». Και βάσει του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας, «μόνο ο πρωθυπουργός έχει το δικαίωμα να την αποχαρακτηρίσει.» 

Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, στην επιστολή του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας με ημερομηνία 14 Φεβρουαρίου 2019, ειδοποιεί το Συμβούλιο Ασφαλείας για την επιστολή των δύο Αντιπροσώπων Μαρίας Θεοφίλη και Σάνιας Ζωγράφσκα Κρστέσκα της 12ης Φεβρουαρίου 2019. Και ανακοινώνει: «Θα ήμουν ευγνώμων εάν διαβιβαστεί ως έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας η παρούσα επιστολή και τα παραρτήματά της, ως το θέμα 118 της ημερήσιας διάταξης.» 

Ο αριθμός «118» της «ημερήσιας διάταξης» της 73ης Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, αφορά την αναγνώριση νέων κρατών μελών στα Ηνωμένα Έθνη. Το οποίο, σημαίνει ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας σήμερα έχει στα χέρια του την αίτηση του «Δεύτερου Μέρους» στην Συμφωνία των Πρεσπών, της «Δημοκρατίας των Σκοπίων», να αναγνωριστεί ως νέο κράτος με το όνομα «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», έχοντας την ελληνική κυβερνητική συγκατάθεση. 

Από την πρώτη στιγμή που οι σχεδιαστές της Συμφωνίας των Πρεσπών ανακοίνωσαν την δημιουργία της, δήλωσα δημοσίως και επανειλημμένως: «Η Συμφωνία των Πρεσπών έχει ένα και μόνο σκοπό. Να δώσει κρατική Μακεδονική οντότητα με το όνομα “Βόρεια Μακεδονία” στην “Δημοκρατία των Σκοπίων”. Και να δώσει εθνική Μακεδονική ταυτότητα στους κατοίκους της.» 

Και ακριβώς αυτό θα γίνει εάν το Συμβούλιο Ασφαλείας και η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών εγκρίνουν το αίτημα που περιέχει η επιστολή της «Μόνιμης Αντιπροσώπου της Δημοκρατίας της Ελλάδας», Μαρίας Θεοφίλη και της «(Προσωρινής) Επιτετραμμένης Αντιπροσώπου της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας», Σάνια Ζωγράφσκα Κρστέσκα, προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, με ημερομηνία 12 Φεβρουαρίου 2019. 

Επαναλαμβάνω ακόμη μια φορά. Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ανθελληνική, ανυπόστατη, και παράνομη. Εάν τα Ηνωμένα Έθνη επικυρώσουν την αντισυνταγματικά συντεταγμένη και παράνομα επικυρωμένη Συμφωνία των Πρεσπών, τότε τα Ηνωμένα Έθνη θα φέρουν την ευθύνη επικύρωσης μιας «μαϊμού» διεθνούς συμφωνίας. Και θα βρεθούν εκτεθειμένα ενώπιον της παγκόσμιας δικαιοσύνης. 

https://www.in.gr/2019/04/07/apopsi/symfonia-ton-prespon-einai-anthelliniki-anypostati-kai-paranomi/

Φάκελος ΕΥΡΩΠΗ (10)

Δελτίο Τύπου

Οι πρώτοι 22 υποψήφιοι για τις Ευρωεκλογές!

Ανακοινώνεται ότι η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ θα συμμετάσχει στις επικείμενες Ευρωεκλογές, σε συνεργασία με προσωπικότητες του δημοσίου βίου, με τελικό σκοπό την συγκρότηση μιας Δημοκρατικής Πατριωτικής Συμμαχίας, που τόσο χρειάζεται η Ελλάδα μας σήμερα.

Το κύριο μήνυμά μας είναι: «Πρώτα η Πατρίδα! Μετά η Ευρώπη!».

Θέλουμε μια νέα Ευρώπη των ισοτίμων εθνικών κρατών, με απόλυτο σεβασμό στην ιδιοπροσωπία των λαών.

Δεν πιστεύουμε στην παρούσης μορφής Ευρωπαϊκή Ένωση, υπό αυτή την νομισματική πολιτική, η οποία προωθεί την γερμανική ηγεμονία, την υποταγή και την εξάρτηση των εθνικών κυβερνήσεων, την υποδούλωση και οικονομική εξαθλίωση των λαών και την εθνική-πολιτισμική πολτοποίηση των κρατών.

Με χαρά και αισιοδοξία παρουσιάζουμε τις 22 πρώτες υποψηφιότητες της Παράταξης μας. Νέα πρόσωπα, από όλους τους κοινωνικούς χώρους, καταξιωμένα στην κοινωνία!

1.       Αλεξόπουλος Βασίλειος, Πολιτικός Μηχανικός

2.      Αμπατζή Αικατερίνη, Καθηγήτρια Φιλόλογος

3.   Αστάρας Κωνσταντίνος, Συνταγματάρχης (ε.α), Καθηγητής ξένων γλωσσών

4.      Βεντούρης Κωνσταντίνος, Σύμβουλος Marketing

5.       Γλυκού Αντιγόνη, Ηθοποιός-Θεατρική Σύμβουλος

6.      Γώγος Πέτρος, Μηχανικός Εμπορικού Ναυτικού

7.       Δημούτσος Χαράλαμπος, Δημοσιογράφος-Εκδότης

8.      Ευαγγελίδης Δημήτριος, Συγγραφέας, Πολιτικός Αναλυτής

9.      Ζώης Ευάγγελος, Ιδιωτικός Υπάλληλος

10.     Κωνσταντινίδη Ευαγγελία (Έλια), Δημοσιογράφος

11. Λουδάρος Εμμανουήλ, Δρ Καρδιολογίας Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ελ. Επαγγελματίας

12.     Μακρής Διονύσιος, Θεολόγος, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Εκδότης

13.     Μαράς Ιωάννης, Υποστράτηγος (ε.α)

14.     Μήτσιος Ιωάννης, Πολιτικός Επιστήμων-Διεθνολόγος

15.     Μπουτσικάκης Ανδρέας, Μουσικοσυνθέτης

16.     Παγκράτη Άννα, Οδοντίατρος

17.  Παπακωνσταντοπούλου Πηνελόπη, Δικηγόρος Εμπορικών Σημάτων και Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας

18. Σπυρόπουλος Γεώργιος, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

19.   Ταμουρίδης Νικόλαος, Αντιστράτηγος (ε.α) - Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ, Χαλκίδα

20.    Φαρμάκη Κωνσταντίνα, Ιστορικός-Κριτικός Τέχνης, Ζωγράφος

21. Φίλκαρη Αικατερίνη, Οικονομολόγος - Επιχειρησιακός Τραπεζικός Αναλυτής

22.    Φλαμπούτογλου Αριστοτέλης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός

Καλούμε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες να συσπειρωθούν για την συγκρότηση μιας Δημοκρατικής Πατριωτικής Συμμαχίας. Ήρθε η ώρα το επικίνδυνο πολιτικό προσωπικό, που επί δεκαετίες καταστρέφει συνειδητά την χώρα και το λαό μας, να λάβει την απάντηση που του αξίζει!

Το Γραφείο Τύπου της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ                                       

Ακαδημίας 57 – 106 79 Αθήνα,

 www.eleftheripatrida.gr, τηλ:2103645335