H κάθε ιστορική περίοδος παρουσιάζει φαινόμενα και συμβάντα τα οποία σε καμμία περίπτωση δεν αποδεικνύεται ότι είναι όμοια και απαράλλαχτα. Αυτό συμβαίνει π.χ σε θέματα πολέμου. Ο ίδιος λαός που πολέμησε για τα εθνικά του δίκαια αιώνες πρίν σήμερα μπορεί να διεξάγει ιδιαιτέρως άδικους πολέμους. Αυτό συμβαίνει και με το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης. Υπήρχαν περίοδοι (μικρασιατική καταστροφή) κατά τις οποίες το φαινόμενο άνθρωποι να μετατρέπονται σε πρόσφυγες αναμφίβολα ήταν αληθινό και αδιαμφισβήτητο. Ιστορικά αποδεικνύεται ότι το συγκεκριμένο φαινόμενο, η μετατροπή ανθρώπων σε πρόσφυγες, δεν είναι πάντα κάτι το τραγικό, μάλιστα κάποιες φορές παρουσιάζεται σαν μία καλοστημένη επιχείρηση προκειμένου η Ευρώπη να κερδίσει φθηνό εργατικό δυναμικό, οι πληθυσμοί να χάσουν κάθε εθνικό προσδιορισμό ώστε μαζοποιημένοι να γίνουν εύκολη βορά συγκεκριμένων εξουσιαστικών δυνάμεων. Μία απλή αναδρομή σε περιόδους πραγματικής οικονομικής μετανάστευσης και ειλικρινούς προσφυγικής δυστυχίας θα αποδείξει-σε σύγκριση πάντα με όσα συμβαίνουν σήμερα στο τεράστιο θέμα της «παράτυπης» μετανάστευσης-ότι η πραγματική προσφυγική δυστυχία δεν έχει καμμία σχέση με την άνωθεν επιβαλομένη και καθοδηγουμένη. Τραγικά φαινόμενα του παρελθόντος πολλές φορές επαναλαμβάνονται στο μέλλον ως απλή μίμηση με συγκεκριμένους σκηνοθέτες και σκοπό.
Ας αρχίσουμε με τη μετανάστευση των Ελλήνων στην Αμερική. H έξαρση λοιπόν της εξωτερικής μετανάστευσης που σημειώνεται στις αρχές του αιώνα αρχίζει ουσιαστικά μετά το 1890. Χαρακτηριστικό λοιπόν της περιόδου αυτής από τότε και μέχρι το Β΄Παγκόσμιο πόλεμο είναι το γεγονός ότι ολόκληρο το μεταναστευτικό ρεύμα κατευθύνεται προς τις ΗΠΑ αντίθετα με την μεταπολεμική πραγματικότητα κατά την οποία οι Έλληνες μετανάστες όδευσαν προς την Αυστραλία και τη Δυτική Ευρώπη. Μεγάλο ρόλο βέβαια στην όλη κατάσταση αυτή να μεταναστεύουν Έλληνες στις ΗΠΑ έπαιξαν οι πράκτορες των μεταναστευτικών γραφείων και των ατμοπλοϊκών εταιρειών οι οποίες διαφήμιζαν τον πλούτο και τις ευκαιρίες ζωής που προσέφερε η υπερατλαντική ήπειρος. Σε κάθε βέβαια περίπτωση αξίζει να σημειωθεί ότι οι Έλληνες μετανάστευσαν προς ομόδοξη και πολιτιστικά συμβατή χώρα διότι η μετανάστευσή τους ήταν γνήσια και αναγκαία. Δεν ταξίδεψαν προς τις μουσουλμανικές χώρες διότι γνώριζαν ότι δεν θα μπορούσαν να προσαρμοσθούν και να πετύχουν σε χώρες όπου κυριαρχούσε το αλλόδοξο ισλάμ. Οι Έλληνες ήθελαν να προσφέρουν, να αναπτυχθούν ως εργάτες και προσωπικότητες και αυτό θα το κατάφερναν μέσα σε ένα περιβάλλον συμβατό με το πνεύμα τους και τις ιδέες τους. Άρα οι σημερινοί «παράτυποι» μετανάστες δεν ενδιαφέρονται να προάγουν το άγνωστο εξάλλου σε αυτούς πολιτιστικό ευρωπαϊκό περιβάλλον-το οποίο και αγνοούν-απλά ακολουθούν τις διαταγές των εξουσιαστών που τους μεταφέρουν ως φθηνό εργατικό δυναμικό στην Ευρώπη. Ούτως ή άλλως η δυτικοποίηση του ισλαμικού κόσμου εξαφανίζει το ισλάμ και αφυπνίζει τις υπνωτισμένες μάζες του, άρα η εξουσία αυτού του κόσμου ίσα-ίσα που προλαβαίνει να χρησιμοποιήσει τους αποχαυνωμένους αυτούς ανθρώπους οι οποίοι προσκυνούν έναν μετεωρίτη ως κάτι το ιερό.
Τα νούμερα καταδεικνύουν ότι η μετανάστευση ήταν ειλικρινής και αυθόρμητη και όχι καθοδηγουμένη-όπως τα νούμερα της σημερινής «παράτυπης» μετανάστευσης που αποδεικνύουν περίτρανα ότι το όλο σημερινό φαινόμενο είναι εντέλώς καθοδηγούμενο. Επίσης και το γεγονός ότι τότε οι άνθρωποι έφευγαν με σκοπό να γυρίσουν και να αναστήσουν την Ελλάδα και την οικογένειά τους ενώ σήμερα οι «παράτυποι» μετανάστες εκ της Ασίας θέλουν να μείνουν για πάντα στη Γερμανία-και αυτό το γεγονός αποδεικνύει ότι σήμερα η «παράτυπη» μετανάστευση σκοπό έχει την ανάμιξη και αποχαύνωση των πληθυσμών και την παραγωγή φθηνού εργατικού δυναμικού για το ευρωπαϊκό κεφάλαιο-με την αρωγή των κομμουνιστών(!).
Τα νούμερα λοιπόν ομιλούν. Οι Έλληνες αν και ευρίσκονταν σε δεινή θέση σε καμμία περίπτωση δεν θα έφευγαν κατά εκατομμύρια γιατί είχαν εθνικό σχέδιο διάσωσης της πατρίδος και όχι σχέδιο μαζικής καθοδηγουμένης εξόδου προς την Εσπερία. Οι Έλληνες μετανάστες επιθυμούσαν πολύ γρήγορα να γυρίσουν στις πατρίδες τους ανοικοδομώντας αυτές και τις ζωές τους. Συγκεκριμένα. Από το 1823 έως το 1889 έχουν καταγραφεί συνολικά 2.187 μεταναστεύσεις από τις οποίες οι 2.182 έφυγαν προς τις ΗΠΑ. Το 1890 ο αριθμός τους φθάνει τους 525 έως το 1900 που φθάνει τους 3000 περίπου. Συζητούμε για λογικούς αριθμούς διότι ετηρούντο όλες οι διαδικασίες μετάβασης των μεταναστών και δεν υπήρχε το σημερινό σχέδιο άλωσης της Ευρώπης όπου εκατομμύρια δήθεν «παράτυποι» μετανάστες χωρίς καμμία ιατρική και άλλη επίβλεψη πηγαίνουν όπου θέλουν στον ευρωπαϊκό κόσμο.
Ακολουθούν όμως ακόμα πιο δύσκολα και οδυνηρά χρόνια. Ο αριθμός των μεταναστών μόνο για το 1907 φθάνει στους 36.000 περίπου. Η Ελλάδα τότε είχε περίπου πληθυσμό 2.700.000 κατοίκους. Κάμψη παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων, μάλιστα πολλοί Έλληνες μετανάστες επέστρεψαν στις πατρικές ελληνικές εστίες προκειμένου να πολεμήσουν στον εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο προς ανάκτηση της Μακεδονίας και λοιπών περιοχών.
Ενώ λοιπόν σήμερα οι πλείστοι των «παρατύπων» μεταναστών είναι ριψάσπιδες, λιποτάκτες, απάτριδες, οι Έλληνες πραγματικοί μετανάστες έχοντας ως πρώτη μέριμνα το Έθνος και την υπηρεσία του επέστρεψαν στην πατρίδα τους ως Πατριώτες. Τη στιγμή κατά την οποία οι σημερινοί «παράτυποι» μετανάστες έχουν όνειρο να σπουδάσουν και να δουλέψουν στη Γερμανία μη επιστρέφοντας ποτέ στην Πατρίδα τους οι Έλληνες έφυγαν από την Αμερική και αλλού και πέθαναν για το Έθνος τους. Άρα η σημερινή «παράτυπη» μετανάστευση δεν έχει σκοπό να βοηθήσει τις πατρίδες που οι «παράτυποι» μετανάστες εγκαταλείπουν αλλά σκοπό έχει τη μαζοποίηση και τη διάλυση των Ευρωπαίων και άλλων πληθυσμών. Τη στιγμή που οι Έλληνες είτε σε καιρούς ειρήνης είτε σε καιρούς πολέμου έφυγαν για να γυρίσουν και να βοηθήσουν την πατρίδα τους (γι αυτό έφυγαν για να γυρίσουν) οι σημερινοί «παράτυποι» μετανάστες ως άνωθεν υποκινούμενοι σκοπό έχουν τον προσωπικό ευδαιμονισμό στην Ευρώπη εγκαταλείποντας τις πατρίδες τους στο έλεος των καιρών. Αυτό φανερώνει και το γεγονός ότι δεν πηγαίνουν οι σημερινοί «παράτυποι» μετανάστες σε ομόφυλες και ομόθρησκες χώρες αλλά στη δύση. Το ισλάμ αργοπεθαίνει μέσα από τη σύγχρονη εξάπλωση του ευδαιμονιστικού τρόπου ζωής διά της τεχνολογίας και είναι ευκαιρία για τους συγχρόνους εξουσιαστές να χρησιμοποιήσουν τους μουσουλμάνους που αφυπνίζονται στο τελικό τους σχέδιο της ανάμιξης και εξαφάνισης των πολιτισμένων πληθυσμών. Εξασφαλίζοντας συγχρόνως και το πλέον φθηνό και ανεύθυνο εργατικό δυναμικό.
Από το 1924 και έπειτα ο αριθμός των καταγραφομένων μεταναστατών Ελλήνων μειώνεται σημαντικά αφού ήδη η αμερικανική κυβέρνηση έχει πάρει μέτρα περιορισμού της μετανάστευσης και των εισερχομένων μεταναστών (μάλιστα,αυτοί που σήμερα είναι οι θιασώτες των ανοικτών συνόρων,και ειδικά για την Ελλάδα και του δόγματος «αφήστε τους "παρατύπους" μετανάστες να κινούνται ελεύθερα και να μην τους ενοχλείτε» υπηρετούν το φιλελεύθερο δόγμα του Σμίθ του ιδρυτού του οικονομικού φιλελευθερισμού «αφήστε τους ανθρώπους να ζητούν και να προσφέρουν ελεύθερα τα προϊόντα τους» διότι αυτό τελικά εφαρμόζεται για ευνόητους λόγους στους μετανάστες (εξεταζόμενο βέβαια από την πολιτική του πλευρά). Τα επίσημα λοιπόν στοιχεία ανεβάζουν τον αριθμό των Ελλήνων μεταναστών από το 1899 έως τον 1922 στον αριθμό των 400.000 περίπου. Η Ελλάδα κατά τη δεκαετία του 1910 είχε πληθυσμό περίπου 3.000.000 ανθρώπων. Άρα μέσα σε 20 χρόνια έφυγε περίπου το 12% του πληθυσμού,κάθε χρόνο δηλαδή περίπου το 0,8%. Συζητούμε για εποχές βαλκανικών και παγκοσμίου πολέμου. Όπως κάθε ιστορικό φαινόμενο παρομοίως και αυτό της μετανάστευσης και της προσφυγικής αναζήτησης θα πρέπει να υπακούει στον ιστορικό νόμο της λογικότητος. Είναι λογικό από ένα κράτος να μεταναστεύει το 1%κάθε χρόνο ίσως και λίγο παραπάνω. Δεν είναι καθόλου όμως λογικό σήμερα να αδειάζει η Ασία και η Αφρική και όλο αυτό να θεωρείται μετανάστευση και προσφυγιά τη στιγμή κατά την οποία όλες οι χώρες δεν έχουν πόλεμο,οι όμορες και ομόφυλες χώρες και ομόθρησκες είναι στην αντίθετη από την Ευρώπη κατεύθυνση. Τα σοβαρά ποσοστά σημαίνουν ότι η μετανάστευση είναι αναπόφευκτη. Τα τεράστια όμως σημερινά νούμερα δηλώνουν ότι κάποιοι καθοδηγούν το ρεύμα της σημερινής παράτυπης μετανάστευσης προς την Ευρώπη προκειμένου και οι πληθυσμοί να αναμιχθούν και να χαθεί η εθνική ιδιαιτερότητα που δημιουργεί το αύριο των εθνών που ξεχωρίζει,να παραχθεί φθηνό εργατικό δυναμικό και κυρίως μέσα από το όπιο των μαζοποιημένων πληθυσμών οι ευρωπαϊκοί εθνικοί λαοί να ξεχάσουν το παρελθόν ,να αποκτήσουν βραχεία ιστορία,γενόμενοι εύκολη βορά στους συγχρόνους εξουσιαστές. Η Ελλάδα των βαλκανικών πολέμων και του παγκοσμίου πολέμου έθεσε πάνω από όλα το εθνικό συμφέρον και όχι τη λιποτακτική μετανάστευση.Γιατί σήμερα η Συρία των 20.000.000 κατοίκων μεταναστεύει με ποσοστά 20%και 30% προς την Ευρώπη; Η Συρία έχει νομοθεσία όπου η στράτευση είναι υποχρεωτική συγχρόνως και η επαναστράτευση των εφέδρων. Γιατί όλοι οι νέοι που βλέπουμε στην Ελλάδα δεν πολεμούν για την πατρίδα τους; Διότι είναι λιποτάκτες και ριψάσπιδες. Επίσης η σύμβαση περί της νομικής κατάστασης των προσφύγων όπως τροποποιήθηκε από το πρωτόκολλο της νέας Υόρκης (1967)ενώ ορίζει ως πρόσφυγα τον άνθρωπο που κινδυνεύει στην χώρα του,σε καμμία των περιπτώσεων δεν δικαιολογεί τη λιποταξία. Άρα πολλοί λιγότεροι είναι οι πραγματικοί πρόσφυγες. Οι περισσότεροι από όσους έρχονται στην Ελλάδα είναι παράνομοι στη χώρα τους λιποτάκτες(όπως είδαμε).
Επίσης σύμφωνα με την απογραφή του 2011 και με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ από τα 11.000.000 που κατοικούν στην Ελλάδα το 92% έχουν ελληνική υπηκοότητα. Τεράστιο ποσοστό εθνικής συνοχής. Έκθεση όμως της Ελληνικής αστυνομίας αναφέρει ότι το 2015 το 20%του πληθυσμού της Ελλάδος θα είναι αλλοδαποί. Μέσα σε 5 χρόνια το 92% πέφτει στο 80%(ποσοστό εθνικού πληθυσμού) και βαίνει συνεχώς μειωμένο (φθίνον). Αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχει σχέδιο οι «παράτυποι» μετανάστες να αλλοιώσουν τον εθνικό ιστό της Ελλάδος, οι τροϊκανοί να της υφαρπάξουν τον εθνικό πλούτο, οι Γερμανοί να την έχουν πέρασμα στην ανατολή, οι Ευρωπαίοι να της υφαρπάζουν την εθνική αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία. Όλα αυτά είναι συγκοινωνούντα δοχεία για τον Έλληνα που καθεύδει (κοιμάται).
Η Αμερική στις απαρχές τουλάχιστον του 20ου αιώνος φάνταζε ως η Εδέμ του συγχρόνου κόσμου ο οποίος αναζητούσε ένα καλύτερο αύριο. Γι αυτό και αθρόα μετανάστευαν οι Έλληνες εκεί. Η Ελλάδα, συλλήβδην οι Ευρωπαίοι, είναι παρόμοια σήμερα Εδέμ; Ας το δούμε με στοιχεία που αντλούμε από εγκρίτους βιβλιογραφικούς χώρους. Περί τον Φεβρουάριο του 2016 λοιπόν η Ελλάδα φλερτάρει με τη χρεωκοπία διότι ούτε εθνική ανάπτυξη μπορεί να επιτύχει ούτε διαρθρωτικές αλλαγές μπορεί να πραγματοποιήσει. Συγκεκριμένα η κυβέρνηση έχει ήδη δεσμεύσει όποια ταμειακά διαθέσιμα των δημοσίων τομέων μπορούσε να δεσμεύσει προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει για βραχυχρόνιο δανεισμό μέσω repos; Exει πάρει ήδη 250 εκατομμύρια ευρώ από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, γενικά έχει δανεισθεί 450 εκατομμύρια από το ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητος και 144 εκατομμύρια από την ευρωπαϊκή επιτροπή τηλεπικοινωνιών και ταχυδρομείων. Η εξόφληση υποχρεώσεων της χώρας μας αναβάλλεται από τον ένα μηνα στον άλλο ,πέρα από τις διάφορες οικονομικές τρύπες που δημιουργούνται από τα έντοκα που λήγουν. Σε αυτή λοιπόν την Ελλάδα καταφθάνουν «παράτυποι» μετανάστες από όλα τά μήκη και πλάτη της Ανατολής. Σε αυτή τη δύστυχη χώρα τα σύνορα είναι ανοικτά ενάντια σε κάθε νομιμότητα και λογική. Η λογική επιτάσσει τους πραγματικούς μετανάστες να ερευνούν την πορεία τους προς χώρες ανεπτυγμένες. Η Ελλάδα ουσιαστικά είναι πτωχευμένη χώρα. Ακόμα και στην περίπτωση που την επιλέγουν ως πόρτα προς τη βόρειο Ευρώπη αυτό και μόνο το γεγονός δεν ταπεινώνει τη χώρα των ηρώων και των φιλοσόφων μετατρέποντάς την σε «ευτελές κρατίδιο μιάς χρήσης»; Ενάντια πάντα σε κάθε νομοθεσία που διαφυλάσσει τα σύνορα και τους νόμους,τη σοβαρότητα και τη μεταπολεμική ειρήνη. Ούτως ή άλλως ο Καραμανλής στον εισιτήριο λόγο του προς τη Ευρωπαϊκή Ένωση είχε χαρακτηρίσει την Ελλάδα «Ευρωπαϊκό σύνορο πολιτισμού».
Ας δούμε λίγο και το Ευρωπαϊκό σημερινό οικονομικό και βιοτικό επίπεδο.Η Ευρώπη δεν είναι σε καλλίτερη θέση ίσως γι αυτό το λόγο αποζητεί εναγωνίως φθηνό εργατικό δυναμικό από τις αγορές της ανατολής(πέρα από το εσχατολογικό και πολιτικό σχέδιο της διάλυσης των εθνών,του λόγου και της μαζοποίησης των ανθρώπων ώστε οι λίγοι διά της τεχνολογίας και της επιστήμης να κυβερνούν τους πολλούς). Ο κ.Δασκαλόπουλος λοιπόν –πρόεδρος των Ελλήνων Βιομηχάνων - σε συνέδριο του Χάρβαρντ στη Βοστώνη δήλωσε τα εξής πράγματι πολύ ενδιαφέροντα: «είναι βαθιά η πεποίθησή μου ότι η Ελληνική κρίση είναι μέρος της ευρύτερης δομικής ευρωπαϊκής κρίσης και ως εκ τούτου η έξοδος της χώρας μου από την κρίση δεν μπορεί παρά να είναι στο πλαίσιο της αντιμετώπισης των βαθύτερων και εντεινομένων προβλημάτων της ευρωπαϊκής ένωσης». Ο Έλληνας θεσμικός παράγοντας μάλιστα συνεχίζει λέγοντας κάποια αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα: «Η Ελλάδα ήταν η άμεση αιτία που έφερε στο προσκήνιο την υποβόσκουσα από καιρό δομική κρίση της Ευρώπης. H επίλυση του ελληνικού προβλήματος ανάγεται στην όλη πορεία λύσης του ευρωπαϊκού προβλήματος». Η ερώτηση αβίαστη έρχεται μόνη της,ίσως εμείς ούτε που χρειάζεται να τη διατυπώσουμε: σε μία ευρώπη δομικών προβλημάτων,σε μία Ελλάδα επίσης εγγενών προβλημάτων ,πώς είναι δυνατόν να προσελκύονται οι λεγόμενοι «παράτυποι μετανάστες»κατά εκατομμύρια; Μήπως λοιπόν οι παράνομοι μετανάστες είναι μέρος της «δομικής λύσης» ως φθηνό εργατικό δυναμικό; Καταλαβαίνουμε ότι εάν έτσι έχουν τα πράγματα οι σύγχρονοι εξουσιαστές του κόσμου αυτού σε μία προσπάθεια να εξαφανίσουν πολιτισμούς και ιστορίες,συνειδήσεις και προσδοκίες πολιτισμικής απελευθέρωσης και εξέλιξης των εθνών καθοδηγούν εκεί που θέλουν τα προβλήματα και τις λύσεις τους. Εάν οι Έλληνες πήγαιναν στην Αμερική που έδινε λύσεις , το έκαναν γιατί φάνταζε λογικό. Δεν έχει καμμία όμως λογική η κατεστραμμένη οικονομικά και λειτουργικά Ελλάδα και Ευρώπη να προσελκύουν τόσες χιλιάδες "παρατύπων" μεταναστών. Εκτός και αν κάποια αόρατος χείρ όλα τα καθοδηγεί.
Τι αποδείξεις όμως έχουμε για τις δομές που χτίζονται στην Ευρώπη και στην Ελλάδα και περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες τους "παράτυπους" μετανάστες; Πρίν να πούμε το οτιδήποτε θα πρέπει να σημειώσουμε ότι όταν οι Έλληνες μετανάστευαν σε Αμερική και Γερμανία δεν χτίζονταν πανεπιστημιακές δομές ειδικά γι αυτούς συνοδευόμενες από βραβεία και διακρίσεις. Οι Έλληνες δεν δημιουργούσαν κοινωνικό πρόβλημα διότι απορροφούνταν αμέσως εργασιακά διότι υπήρχαν πραγματικές εργασιακές ανάγκες. Διαβάζουμε λοιπόν ότι το ίδρυμα,πανεπιστημιακό ίδρυμα Αλβέρτος Αϊνστάιν της Γερμανικής ακαδημίας ειδικά για πρόσφυγες (παρακαλώ) προσφέρει ειδικά προπτυχιακά και μεταπτυχιακά μαθήματα. Επίσης στην απίστευτη ηλεκτρονική σελίδα «ευρωπαϊκός διαδικτυακός τόπος νέου κανονισμού (european resettlement network) διαβάζουμε πέραν των άλλων το εξής απίστευτο ερώτημα προς ψηφοφορία «θέλετε από το 2020 και έπειτα 20.000 «πρόσφυγες»να μορφώνονται σε ευρωπαϊκά ιδρύματα;». Παρατηρούμε ότι μέσα από αυτή τη μεσολαβητική σελίδα συλλήβδην τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια προσπαθούν να αναπτύξουν δομές απόκτησης θεωρητικών γνώσεων αλλά και δεξιοτήτων με αποδέκτες τους «πρόσφυγες» (οι οποίοι βέβαια δεν είναι πρόσφυγες αφ΄ής στιγμής η πρώτη χώρα η Τουρκία είναι φιλική χώρα και εκεί θα πρέπει να αναζητήσουν το πολιτικό άσυλο). Τα Ευρωπαϊκά πανεπιστήμια χειραγωγούμενα από τις κρατικές δομές θέλουν-μάλλον με συγκεκριμένα ανταλλάγματα-να προσφέρουν δεξιότητες στους "παρατύπους" μετανάστες προκειμένου αυτοί να καταστούν το πιο φθηνό εργατικό δυναμικό στη γηραιά ήπειρο. Όλοι λοιπόν συμμετέχουν σε αυτό το ανίερο παιχνίδι-το οποίο ουσιαστικά εξαθλιώνει τους "παρατύπους" μετανάστες –αλλά λίγοι αναρωτιούνται γιατί τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια δεν διαφημίζουν το λόγο του Γκαίτε και του Χάϊντεγγερ;
Η Αμερική είχε άραγε έτοιμες πανεπιστημιακές και όχι μόνο δομές όταν αθρόα σε αυτήν μετανάστευαν οι Έλληνες; Όχι βέβαια και ο Τσουκαλάς είναι απόλυτος σε αυτό όταν μας αναφέρει ότι «Ο μύθος της αμερικάνικης γής της επαγγελίας, του καταφυγίου των αποδήμων όλου του κόσμου αναμφισβήτητα διαπότισε όλη την ύπαιθρο. Βέβαια οι ΗΠΑ δεν αποτέλεσαν σε καμμία των περιπτώσεων μία προνομιακή ζωή για τους Έλληνες μετανάστες, η αλληλεγγύη ανάμεσα σε συμπατριώτες θα εξασφάλιζε μία θέση καθορισμένη και προορισμένη γι αυτούς μέσα στον κοινωνικό καταμερισμό της εργασίας».
Παρατηρούμε λοιπόν ότι η μετανάστευση των Ελλήνων στην Αμερική στις απαρχές του 20ου αιώνος ήταν μια πραγματική μετανάστευση, κινουμένη και μόνο στον οικονομικό τομέα. Οι Έλληνες με νόμιμα χαρτιά πήγαιναν στις χώρες υποδοχής και ενσωματώνονταν-με όλα τα γνωστά προβλήματα –εργασιακά. Ούτε πανεπιστήμια προπαγάνδιζαν τον ερχομό των Ελλήνων, ούτε άλλες κρατικές δομές με άδηλο χρήμα προσπάθησαν οπωσδήποτε να διατηρήσουν το Ελληνικό μεταναστευτικό κύμα. Όλα κρατήθηκαν στα σωστά και πρέποντα εργασιακά επίπεδα. Άρα σήμερα όλη η γνωστή ιστορία με τους «παρατύπους μετανάστες» είναι κατευθυνόμενη,αποκτά διαστάσεις πέρα από την πρέπουσα οικονομική και αναγκαία και νόμιμη μετανάστευση έχουσα ως σκοπό τη διάλυση των πολιτισμών των Εθνών της Δύσης, αυτών που μεταφέρουν τη λαμπάδα του Ελληνικού Λόγου, αλλά και την μαζοποίηση του απολιτίστου κόσμου της Ευρώπης όπως αυτός θα διαμορφωθεί αλλά και την προμήθεια φθηνού εργατικού δυναμικού.
Έχοντας στο νού μας τους «παρατύπους μετανάστες» με τις γεμάτες τσέπες και τα κινητά ipad τελευταίας κατηγορίας διαβάζουμε από την «ιστορία του αγροτικού κινήματος»του Γιάννη Κορδάτου (σκεφτόμενοι ότι και οι Έλληνες θα μπορούσαν τότε να πουλήσουν τα υπάρχοντά τους και να ξοδέψουν τα όποια τους χρήματα στην Αμερική ή όπου αλλού θα πήγαιναν. Αλλά επειδή πραγματικά υπήρχε φτώχεια ποιος θα τα αγόραζε-άρα και οι σημερινοί παράτυποι μετανάστες δεν έχουν χρήματα μόνο από την πώληση των υπαρχόντων τους διότι σε πραγματικά εξαθλιωμένες χώρες ποιος αγοράζει σε τέτοιες περιόδους πολέμου και εξαθλίωσης, άρα έχουν και άλλες εξουσιαστικές πηγές πλουτισμού, ενδελεχούς πλουτισμού. Επίσης ήσαν Έλληνες και ήθελαν να γυρίσουν πίσω. Άρα σήμερα οι παράτυποι μετανάστες απαρνούνται την πατρίδα τους, τα ιερά και τα όσια για το δήθεν μαγικό δυτικό ταξείδι). Αναφέρει λοιπόν ο Κορδάτος:
«Όλοι όσοι πονούσαν τον αγρότη του Μωριά περιγράφουν την αθλιότητα μέσα στην οποία ζούσε. Ξυπόλυτος, γυμνός, κουρελής και ατροφικός. Το κρέας δεν το δοκίμαζε παρά μόνο δύο φορές το χρόνο. Το κρεμμύδι, η μπομπότα και η ελιά ήταν το μόνιμο φαγητό του, χρόνο και καιρό πεινούσε. Τον καρπό που έφτυνε αίμα για να τον μαζέψει του τον έπαιρναν οι τοκογλύφοι οι έμποροι και οι άλλοι εκμεταλλευτές του. Σχολεία δεν υπήρχαν, γράμματα δεν μάθαινε, η μετανάστευση προς την Αμερική ήταν πραγματικά ο μόνος δρόμος σωτηρίας». Βέβαια οι Έλληνες αναζήτησαν όμορη πολιτιστικά και ομόθρησκη χριστιανική χώρα. Σε καμμία των περιπτώσεων δεν θα πολιορκούσαν ως μετανάστες το Ιράν ή το Ιράκ ή τη Σαουδική Αραβία. Επίσης δεν είχαν πόλεμο για να παρατήσουν την πατρίδα τους στο έλεος των εχθρών. Φαντάζεσθε τους Έλληνες να μεταναστεύουν κατά τη διάρκεια του Ελληνοιταλικού πολέμου του 1940. Τότε που οι μανάδες πήγαιναν κάλτσες και πλεκτά πουλόβερ στους στρατιώτες στο μέτωπο. Επίσης λόγω της πραγματικής φτώχειας τους και επειδή δεν παρακινούνταν από κανένα μετανάστευσε λογικός αριθμός Ελλήνων, δεν συνέβη καμμία εισβολή στις χώρες υποδοχής διότι οι Έλληνες πραγματικά ήταν φτωχοί και ήθελαν δουλειά για να επιστρέψουν στην Πατρίδα και να στέλλουν χρήματα στους δικούς τους. Ήταν αδιανόητο για τους Έλληνες να λένε όσα λένε οι σημερινοί παράτυποι μετανάστες (καθοδηγούμενοι από τη διεθνή εξουσία προκειμένου να διαλύσουν την εθνική συνέχεια του ευρωπαίου ανθρώπου): το Ιράκ δεν είναι πλέον πατρίδα μου(!) (Βέβαια εάν ξέραμε το ηθικό και ποιοτικό ποιόν του καθενός «παρατύπου μετανάστη» θα καταλαβαίναμε περισσότερα γι αυτούς και τον πραγματικό χαρακτήρα μας διότι νομίζουμε ότι πρώτα τουλάχιστον φεύγουν από τις πατρίδες τους ως «παράτυποι» μετανάστες αυτοί που έχουν θέμα με το νόμο, οι ομοφυλόφιλοι επειδή διώκονται από το κοράνι, οι πόρνες κ.λ.π).
Ενδεικτικό του γεγονότος ότι οι Έλληνες πήγαιναν με το σκεπτικό να μείνουν προσωρινά και μόνον για κάποιο χρονικό διάστημα είναι το γεγονός ότι έφευγαν μόνον άνδρες. Με αυτόν τον τρόπο απομακρυνόταν πολύ το ενδεχόμενο της μόνιμης κατοικίας στη χώρα μετανάστευσης. Διότι οι οικογένειες έμεναν πίσω άρα συναισθηματικά ο μετανάστης είχε πολλούς λόγους να επιστρέψει όταν επετύγχανε τους οικονομικούς σκοπούς του. Σε κάθε περίπτωση δεν ήταν και εύκολη περίπτωση να ξεχάσει τη γυναίκα του και τα παιδιά του και να κάνει μία άλλη αρχή με μία άλλη γυναίκα στις χώρες μετανάστευσης. Ενώ σήμερα παρατηρούμε ότι οι παράτυποι μετανάστες έρχονται στη χώρα μας οικογενειακώς,διότι ακριβώς ο σκοπός τους είναι η με το έτσι θέλω μόνιμη διαμονή τους στις χώρες που δήθεν μεταναστεύουν, ουσιαστικά η κατάληψη αυτών και η μελλοντική αποίκησή τους. Δεν είναι μετανάστες διότι δεν έχουν οικονομικό κίνητρο μιάς και αν είχαν τέτοιο θα έφευγε μόνο ο άνδρας προκειμένου γρήγορα να επιστρέψει έχοντας επιτύχει τους σκοπούς του. Είναι μορφή κατάληψης διότι θέλουν να καταλάβουν και να εποικήσουν τη δύση. Ούτως ή άλλως η τεχνολογία έχει διαβρώσει το ισλάμ και όλοι θέλγονται από το life style της δύσης το οποίο και θέλουν να ζήσουν. Είναι άποικοι και όχι μετανάστες.
Σήμερα οι διεθνείς εξουσιαστές που διακινούν τους παρατύπους μετανάστες για τους σκοπούς τους χρησιμοποιούν τους κρυφούς και σκοτεινούς δουλεμπόρους, οι οποίοι δρούν ανενόχλητοι μέσα στην Τουρκία. Εάν ήθελαν θα τους είχαν εξοντώσει-το Τουρκικό κράτος είναι ικανό γι αυτό. Ακόμα και αυτή η παράμετρος φανερώνει το άθλιο σχέδιο με τους παρατύπους μετανάστες. Διότι εάν τους μετακινούσαν νόμιμα δεν θα ήταν δυνατόν να κινούνται τόσα εκατομμύρια(ακόμα και γι αυτό το λόγο δεν είναι μετανάστες διότι η συνθήκη της Γενεύης –όπως θα δούμε-ρητά αναφέρει ότι ο μετανάστης είναι νόμιμος και κινείται με το φώς της ημέρας και με νομίμους διαμεσολαβητές). Οι Έλληνες πώς εκινούντο όταν μετανάστευαν; Νόμιμα και με το φώς της ημέρας. Συγκεκριμένα μέχρι το 1907 το Ελληνικό μεταναστευτικό κίνημα προς την Αμερική το διακινούσαν ξένες ατμοπλοϊκές εταιρείες. Κυρίως η Αυστριακή εταιρεία «Αustro Americana, η Γερμανική “Hamburg American line”και βέβαια τα υπερωκεάνεια του βορείου Ατλαντικού. Παρατηρούμε βέβαια το αυτονόητο. Κανένας κρυφός διακινητής, κανένας δουλέμπορος, τίποτε κρυφό. Οι μεταφορείς ήταν επίσημες εταιρείες οι οποίες μετέφεραν πραγματικούς μετανάστες για πραγματικούς οικονομικούς και μόνο λόγους. Αναφέρεται μάλιστα ότι οι δύο πρώτες εταιρείες οι οποίες προσπάθησαν να δημιουργήσουν ελληνική υπερατλαντική σύνδεση,οι «Μωραΐτης» (1907-1908) και «Υπερωκεάνιος Ελληνική ατμοπλοΐα»(1910-1912) απέτυχαν και οδηγήθηκαν στη χρεωκοπία. Καταλαβαίνουμε πόσα χρήματα διακινούνται σήμερα προκειμένου εκατομμύρια «παρατύπων μεταναστών» να προωθούνται προς την πατρίδα μας, τη στιγμή κατά την οποία στην Ελληνική μετανάστευση στις αρχές του αιώνος (στην αληθινή αυτή μετανάστευση επαναλαμβάνουμε) ξένες εταιρείες είχαν αναλάβει το όλο εγχείρημα διότι απαιτούνταν πολλά χρήματα και οι ελληνικές εταιρείες δεν άντεχαν τον ανταγωνισμό (κατανοούμε πόσα χρήματα λαμβάνουν οι τούρκοι για να στήσουν όλο το δουλεμπόριο με τους «παρατύπους μετανάστες»). Εξάλλου με την ελπίδα που έτρεφαν οι Έλληνες μετανάστες της απαρχής του 20ου αιώνος ότι στην ξένη χώρα θα αποκτήσουν ό,τι χρειάζονται αγωνίζονταν προκειμένου να παραλάβουν την πολυπόθητη άδεια μετανάστευσης, με λίγα λόγια κανείς δεν μπορούσε να ταξιδέψει (όχι ότι δεν υπήρχαν λαθρομετανάστες αλλά αυτοί ήταν η εξαίρεση) εάν δεν είχε άδεια μετανάστευσης. Ήταν δηλαδή οι Έλληνες αυτής της εποχής πραγματικοί μετανάστες –σύμφωνα και με την μετέπειτα συνθήκη της Γενεύης –διότι ως πραγματικοί οικονομικοί μετανάστες είχαν προμηθευθεί τα πρέποντα δικαιολογητικά προκειμένου νόμιμα ως νόμιμοι να γίνουν αποδεκτοί στην χώρα αποδοχής τους. Τη στιγμή που σήμερα οι ερχόμενοι εξ ανατολών ούτε πρόσφυγες είναι διότι η πρώτη φιλική χώρα υποδοχής είναι η Τουρκία,άρα εκεί θα έπρεπε να ζητήσουν πολιτικό άσυλο(όσοι τέλος πάντων πραγματικά κινδυνεύουν στη χώρα τους οι οποίοι δεν είναι οι περισσότεροι κάποια μικρή ομάδα είναι)ούτε βέβαια και οικονομικοί μετανάστες είναι διότι δεν έχουν τα νόμιμα παραστατικά. Η συνθήκη της Γενεύης διαχωρίζει τους πρόσφυγες από τους οικονομικούς μετανάστες οι οποίοι με τη θέλησή τους και νόμιμα εγκαταλείπουν την πατρίδα τους όπου δεν κινδυνεύουν απλά αλλού επιδιώκουν ένα καλλίτερο οικονομικό αύριο,ως εκ τούτου άλλο πρόσφυγες και τελείως άλλο μετανάστες(οι δήθεν οικονομικοί μετανάστες επειδή ακριβώς μετακινούνται με αυστηρά οικονομικά κριτήρια(όπως οι Έλληνες προς την Αμερική)δεν θα έπρεπε κάν να έρχονται στην Ελλάδα και στην Ευρώπη της ανεργίας αλλά να προχωρούν προς τη Σαουδική αραβία όπου αναζητούνται εργατικά χέρια(όμως εκεί θα συνεχίσουν να είναι μουσουλμάνοι και αυτό είναι «πρόβλημα). Άρα είναι φορείς κάποιου άλλου εξουσιαστικού σχεδίου.
Σχετικά αναφέρει βέβαια η συνθήκη της Γενεύης: «πρόσφυγας είναι το άτομο που βρίσκεται εκτός της χώρας καταγωγής του ή του τόπου κατοικίας του, έχει δικαιολογημένο φόβο δίωξης για λόγους φυλής, έθνους, θρησκείας, συμμετοχής σε ορισμένη κοινωνική ομάδα, ή λόγω πολιτικών πιστεύω και εξαιτίας αυτού του φόβου δίωξης αδυνατεί ή δεν επιθυμεί να απολαμβάνει την προστασία αυτής της χώρας ή την επιστροφή σε αυτήν». Σε κάθε περίπτωση η συνθήκη της Γενεύης αναφέρει άτομο και όχι εκατομμύρια ανθρώπων οι οποίοι κυριολεκτικά καταλαμβάνουν τη γηραιά ήπειρο. Αναφέρεται και πάλι για τη συνθήκη της Γενεύης : «Η Σύμβαση του 1951 αποτελεί το κύριο διεθνές κείμενο του δικαίου περί προσφύγων. Ωστόσο η σύμβαση δεν ομιλεί συγκεκριμένα για τους εμφυλίους ή την εθνικιστική ή φυλετική και θρησκευτική βία παρόλο που τα τελευταία χρόνια μεγάλα(λέμε τώρα) προσφυγικά ρεύματα έχουν συμβεί εξαιτίας τους».
Το σημείο εδώ είναι κομβικό στην όλη μας έρευνα. Γιατί άραγε η συνθήκη της Γενεύης δεν ξεκαθαρίζει ότι όπου υπάρχουν εθνικιστικές και θρησκευτικές και φυλετικές διώξεις υπάρχουν και πρόσφυγες; Διότι πολύ απλά υποθέτει ότι μέσα σε μία χώρα οι άνθρωποι μπορεί να εύρουν τρόπους σωτηρίας μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος ή ό,τι άλλο προκαλεί τη βία και τη δυστυχία. Δεν εγκαταλείπεις ποτέ την πατρίδα σου παρά εάν πραγματικά είναι η έσχατη λύση. Η συνθήκη της Γενεύης διακρίνει ανάμεσα στην επαρκή και αναγκαία αιτία προσφυγιάς. Η εθνικιστική δίωξη μπορεί να σταματήσει, να μείνουν οι άνθρωποι στην πατρίδα τους και να επιβάλουν την τάξη. Να αποκατασταθούν τα πράγματα. Μόνο εάν δεν υπάρχει σωτηρία (ας θυμηθούμε τους πραγματικούς πρόσφυγες του 1922) τότε οι πραγματικοί πρόσφυγες θα φύγουν για αλλού. Η συνθήκη της Γενεύης θεωρεί τον πόλεμο επαρκή αιτία προσφυγιάς αλλά όχι αναγκαία, διότι οι νέοι ειδικά θα πρέπει να μείνουν στην πατρίδα τους και να πολεμήσουν για αυτή. Μόνον όταν όλα θα χαθούν θα πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς. Εξάλλου αφ΄ής στιγμής επαναπροωθούνται σημαίνει ότι δεν είναι πρόσφυγες (διότι η συνθήκη της Γενεύης συζητεί για πολιτικό άσυλο σε όσους το δικαιούνται) άρα έμμεσα οι κυβερνήσεις μέσα από τις επαναπροωθήσεις παραδέχονται ότι δεν είναι πρόσφυγες αλλά εξυπηρετούν άλλα εξουσιαστικά και γεωπολιτικά παιχνίδια. Ο πρόσφυγας σε πρώτη φιλική γή θεωρείται και είναι πρόσφυγας –τη στιγμή κατά την οποία αποδεδειγμένα δεν μπορεί και δεν γίνεται να μείνει άλλο στην πατρίδα του όπου κινδυνεύει η ανθρώπινη υπαρξή του. Το λογικό είναι λοιπόν στην πρώτη φιλική χώρα που θα βρεί ο δυνάμει πρόσφυγας να ζητήσει πολιτικό άσυλο. Ο πρόσφυγας δεν σημαδεύει χώρα, δεν επιλέγει χώρα, αλλά στην πρώτη φιλική χώρα θα επιζητήσει και το πολιτικό άσυλο. Διότι δεν τον ενδιαφέρει η καλοπέρασή του αλλά η σωτηρία της ζωής του. Στη σημερινή λοιπόν εποχή η πρώτη φιλική χώρα που υπάρχει για όλους αυτούς που τελικά καταφθάνουν στην Ελλάδα είναι η Τουρκία. Γιατί δεν επιζητούν εκεί πολιτικό άσυλο; Γιατί έχουν επιλέξει τη Γερμανία; Που ακούστηκε ο πρόσφυγας να περνάει χώρες φιλικές μέχρι να φθάσει στη φιλική χώρα της αρεσκείας του; Αυτό δεν είναι σχέδιο δημιουργίας ανυπάρκτου προσφυγικού δήθεν ζητήματος;
Γιατί λοιπόν ο «πρόσφυγας» δεν παραμένει στην πρώτη φιλική χώρα την Τουρκία η οποία:
1. Είναι μουσουλμανική άρα ιστορικά ομόθρησκη χώρα που σημαίνει ότι οι μωαμεθανοί τη στιγμή που είναι ειλικρινείς πρώτα με τους εαυτούς τους και έπειτα με τα ίδια τους τα παιδιά θα έπρεπε να προωθηθούν προς αυτή τη χώρα. Είναι ιστορικό θέσφατο ότι οι άνθρωποι που είναι συνεπείς με τους εαυτούς τους και τιμούν την καταγωγή τους αναφέρονται σε χώρες και ανθρώπους που έχουν την ίδια γλώσσα, θρησκεία και πολιτισμό με αυτούς. Προκειμένου να συνεχίσουν την ιστορική τους πορεία και ύπαρξη. Τιμώντας το παρελθόν και συνεχίζοντας το αύριο των παιδιών τους. Όμως σήμερα παρατηρούμε ότι οι παράτυποι μετανάστες ούτε που ενδιαφέρονται για την παράδοσή τους (εθνική και θρησκευτική)δηλώνουν ότι «το Ιράκ δεν είναι πλέον πατρίδα μας» πράγμα που σημαίνει ότι το εξουσιαστικό παιχνίδι μίξης και καταστροφής πολιτισμών είναι σε εξέλιξη(κανείς δεν θα έπαιρνε τέτοιες αποφάσεις, κανείς δεν θα προχωρούσε σε άρνηση της πατρίδος του,εκτός και εάν από πίσω κάποιος άλλος υπήρχε που είχει υποσχέθεί και προσφέρει συγκεκριμένες εγγυήσεις).
2. Η Τουρκία παρουσιάζει ρυθμούς ανάπτυξης 2,6%(νούμερα ξεχασμένα στην Ελλάδα προς την οποία απευθύνονται οι «παράτυποι μετανάστες»)η ανεργία τους είναι μόλις στο 10%,έχουν δημόσιο χρέος μόλις 30%του ΑΕΠ και πρωτογενές έλλειμμα μόλις στο 1,3%του ΑΕΠ. Γιατί αυτή η χώρα δεν κρατεί τους φθηνούς μουσουλμάνους εργάτες που έρχονται από ομόθρησκες χώρες αλλά αντίθετα τους στέλνει στη δύση έχοντας μάλιστα θησαυρίσει; Διότι η αόρατος χείρ που κυβερνά τον κόσμο αυτό θέλει στον μαζοποιημένο και πλήρως κυβερνώμενο κόσμο που ετοιμάζει. Είναι λογικό ο σύριος που κινδυνεύει από τον ΙΣΙΣ να σωθεί από την Τουρκία,εκεί να μην ζητήσει άσυλο και δουλειά(που υπάρχει όπως αποδεικνύουν οι οικονομικοί δείκτες)και να φύγει προς την χριστιανική Ευρώπη; Η Ιστορία θα ονομάσει την εποχή μας «εποχή των μεγάλων σκηνοθετημένων γεγονότων».
Ας συνεχίσουμε με το τι συνέβαινε με τους πραγματικούς Έλληνες μετανάστες στις απαρχές του 20 αι. Όπως ήδη είπαμε όλοι έπρεπε να προσκομίσουν την άδεια μετανάστευσης, αποκλείονταν όσοι έπασχαν από τραχώματα (νόσο διαδεδομένη την εποχή εκείνη) χώρια το ότι υποβάλλονταν σε ξεψείριασμα και εμβολιασμό. Σημαντικό είναι το να τονίσουμε ότι υπήρχαν διακρατικές συμφωνίες για τους πραγματικούς αυτούς μετανάστες επειδή ακριβώς ήταν πραγματικοί μετανάστες και δεν κρυβόταν κανείς κάτω από το δάχτυλό του. Αμερικανικός νόμος που ψηφίσθηκε το 1882 είχε σαν σκοπό να προστατεύσει τους επιβάτες που ταξίδευαν στην Αμερική στην τρίτη θέση. Συγκεκριμένα προέβλεπε ότι κάθε επιβάτης δεν μπορούσε να έχει στη διάθεσή του λιγότερα από 100 κυβικά μέτρα. Παρατηρούμε ότι επειδή ακριβώς ήταν πραγματική οικονομική μετανάστευση και όχι εισβολή υπήρξε επίσημη αντίδραση από το επίσημο κράτος προκειμένου να τεθεί μία ανθρώπινη σειρά στο όλο φαινόμενο. Ο ίδιος αυτός νόμος προέβλεπε πρόστιμο στον πλοίαρχο ο οποίος δεν τηρούσε βέβαια τους παραπάνω στοιχειώδεις κανόνες ανθρώπινης μετάβασης στη νέα χώρα των ανθρώπων οι οποίοι τίμια προσπαθούσαν να κάνουν μία νέα αρχή στη ζωή τους.
Η μετανάστευση των Ελλήνων προς την Αμερική εκτυλισσόταν τηρώντας και τους στοιχειώσεις κανόνες υγιεινής. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ειδικοί ιατροί εξέταζαν τους νομίμους μετανάστες. Συγκεκριμένα η συνεχής εξέταση των ιατρών επιβεβαιωνόταν από ειδική κάρτα την οποία έδιδαν οι ιατροί σε κάθε μετανάστη. Όχι μόνον αυτά. Μόλις παραφορτωμένοι έφταναν στην Αμερική τους μετέφεραν στο περίφημο Ellis island το οποίο ήταν γνωστό στους Έλληνες ως «Καστιγγάρι». Εκεί μέσα στα αποκρουστικά και γραφειοκρατικά τούνελ οι Έλληνες μετανάστες περνούσαν τις τελικές δοκιμασίες μέχρι να τους επιτραπεί η τελική διαμονή. Καμμία σχέση δηλαδή με το φαινόμενο της «παράτυπης μετανάστευσης»που συμβαίνει σήμερα στη δύσμοιρη πατρίδα μας.
Ας παρακολουθήσουμε τη διήγηση ενός Έλληνος μετανάστη ο οποίος μάλλον μας λέει όλα όσα θα έπρεπε να κάνει και σήμερα το Ελληνικό κράτος, αυτό που είναι συνέχεια του Ελληνικού έθνους. Τα έκανε στις απαρχές του 20αι.το αμερικανικό κράτος το οποίο ήταν –και είναι-ένα απλό συνονθύλευμα λαών. «Πλεύρισε το καράβι στο λιμάνι ,το λιμάνι πατωμένο, το τελωνείο απάνω στα νερά. Ήρθε ο γιατρός και άρχισε να εξετάζει όλους έναν προς έναν. Μας όρκισαν ότι ποτέ η αμερικανική κυβέρνηση δεν θα επέτρεπε σε άρρωστους κλέφτες και εγκληματίες να πατήσουν αμερικανικό έδαφος». Όχι μόνο δεν τους περίμενε τους Έλληνες μετανάστες στις απαρχές του 20ου αι. η ανοιχτή αγκαλιά-ακόμη και των Αμερικανικών πανεπιστημίων- προκειμένου-όπως συμβαίνει με την "παράτυπη" μετανάστευση σήμερα- να «απορροφηθούν γρήγορα» αλλά έδιναν αμέσως μετά την εγκατάστασή τους μάχη επιβίωσης λόγω των δυσκόλων συνθηκών δουλειάς και των συνεπαγομένων προβλημάτων υγείας. Ο Θωμάς ο Ακινάτης επειδή έβλεπε το κράτος ως τη μεγάλη οικογένεια των πολιτών-υπενθυμίζουμε ότι οι πόλεις κράτη ήταν οι οικογένειες των πολιτών, όλων των πολιτών, όλοι ένοιωθαν τη συλλογική ευθύνη να συνεχίσουν την ιστορικότητα της πάτρίδος τους- επαινεί τον Αριστοτέλη διότι δεν επιθυμούσε την αθρόα εισβολή αλλοτρίων αλλογενών, μη εχόντων πολιτιστικές και άλλες ομοιότητες, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του οικογενειάρχη ο οποίος βεβαια δύσκολα εισαγάγει ξένο μέλος μέσα στην οικογένεια φοβούμενος για το πνεύμα σύμπνοιας και ασφάλειας του οικογενειακού περιβάλλοντος. Βέβαια σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το σημερινό φαινόμενο της «παράτυπης» μετανάστευσης είναι μία από τις τελευταίες παρενέργειες του χυδαίου πολιτικάντικου μαρξισμού ο οποίος εξισώνει τον άνθρωπο ως τέτοιο χωρίς να υπολογίζει τις καταβολές και το τι πραγματικά μπορεί και δύναται να πετύχει στη ζωή του. Με λίγα λόγια του μαρξισμού που εξισώνει υλικά και εξωτερικά όλους τους ανθρώπους χωρίς να υπολογίζει την προσωπική κλίμακα της αξιακής ανάβασης του κάθε ανθρώπου.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στο λόγο του που αφορούσε την ένταξη της Ελλάδος στην ευρωπαϊκή ένωση ανέφερε: «Η Ελλάς προσέρχεται στην ευρώπη με τη βεβαιότητα ότι στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης εμπεδώνεται η εθνική ανεξαρτησία ,επιτυγχάνεται η οικονομική ανάπτυξη…
Η Ελλάς είναι ο ακρίτας των ευρωπαϊκών συνόρων».Ο Καραμανλής δεν ανέφερε απλά ότι η Ελλάς αποτελεί ευρωπαϊκό σύνορο αλλά μέσα από το γνωστό συμβολισμό την παρομοίασε με το θεσμό του ακρίτα, ο οποίος μας φέρει στο νού τις ένδοξες ιστορίες με τους θεματοφύλακες των ελληνικών συνόρων. Γιατί εν έτει 2016 όλα αυτά λησμονήθηκαν και η Ελλάς όχι μόνο έπαυσε να αποτελεί ακρίτα των ευρωπαϊκών συνόρων αλλά κινδυνεύει με εθνική και ιστορική εξαφάνιση; Πότε οι πολιτικοί μας ανακοίνωσαν όλα αυτά που πραγματικά θα συνέβαιναν προκειμένου και τα λόγια του Καραμανλή να σταματήσουν να ισχύουν, η δε Ελλάδα από φορέας του πιο υψηλού πολιτιστικού πνεύματος να παλεύει σήμερα απλά να σηκωθεί στα πόδια της. Ό,τι συμβαίνει έχει εκπονηθεί εδώ και πολλά χρόνια ή είναι ιστορική σύμπτωση. Η ιστορια ως επιστήμη διέπεται από νόμους άρα μία αόρατος χείρ κινεί τα πάντα.
Η συνθήκη του Σέγκεν σηματοδοτεί πλήρως τη σωστή και πρέπουσα ελεγξιμότητα των συνόρων και της ασφάλειας των ευρωπαϊκών συνόρων. Συγκεκριμένα το κεκτημένο του Σέγκεν περιλαμβάνει μέτρα με τα οποία καταργείται ο έλεγχος στα εσωτερικά σύνορα των χωρών και ενισχύεται η ασφάλεια των εξωτερικών συνόρων της ευρωπαϊκής ένωσης(ουσιαστικά συζητούμε για τα παράλια του Ελληνικού βορειοανατολικού αιγαίου). Σύμφωνα με τη συνθήκη-η οποία το 1992 έγινε απόδεκτή από την Ελληνική δημοκρατία-τα κράτη μέλη που οριοθετούνται από σύνορα ευρωπαϊκά υποχρεούνται στη σωστή και πρέπουσα φύλαξη των συνόρων,των ευρωπαϊκών και συνάμα εθνικών συνόρων. Συνεπώς οι επιθεωρήσεις και οι έλεγχοι στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ πρέπει να είναι αυστηροί για την παρεμπόδιση της παράνομης μετανάστευσης ,του παρανόμου εμπορίου ναρκωτικών και παρομοίων παρανόμων ενεργειών. Γιατί λοιπόν δεν τηρήθηκε η συνθήκη του Σέγκεν η οποία απετέλεσε θεμέλιο λίθο της ευρωπαϊκής ένωσης; Γιατί η Ελλάδα κατακλύσθηκε από στίφη ανατολιτών τα οποία η ίδια η ευρωπαϊκή συνθήκη Σέγκεν απαγόρευσε; Είναι δυνατόν οι πολίτες να είναι νόμιμοι όταν τα ίδια τα κράτη και οι φορείς τους τόσο φανερά παρανομούν; Ο σκοπός της συνθήκης του Σέγκεν ήταν η δημιουργία μιάς ευρώπης δυνατής και πολιτισμικά εξελίξιμης και ανεξάρτητης απέναντι σε κάθε τι που θα απειλούσε την πνευματική και πολιτική συνεκτικότητά της. Ποιά Ευρώπη έχουν στο νού τους οι εξουσιαστές αυτού του κόσμου οι οποίοι καταργούν τις συνθήκες της ΕΕ επιτρέποντας σε εκατομμύρια παρανόμων μεταναστών να εισέρχονται τελείως παράνομα στην Ευρώπη;
Η απάντηση ίσως είναι απλούστερη από κάθε δύσκολη απάντηση που έχουμε στο μυαλό μας. Η αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο είναι πλέον γεγονός λόγω της απίστευτης κατάστασης με τους παρανόμους μετανάστες που επικρατεί στα αιγαιοπελαγίτικα παράλια. Επίσης η ανταλλαγή αξωματούχων ανάμεσα σε αυτό το ελληνικό κράτος και την Τουρκία είναι και αυτή μία πραγματικότητα. Πίσω βέβαια από όλα αυτά κρύβονται αξίες και όνειρα των εξουσιαστών του κόσμου τούτου. Άρα με τη συνθήκη του Σέγκεν πειραματίσθηκαν στο εάν μπορούν να δημιουργούν παρά φύσει κράτη. Όταν το σχέδιό τους κάπως απέδωσε (ποιος ευρωπαίος δεν βαυκαλίσθηκε με το γεγονός ότι η Ευρώπη είναι ένα κράτος και όλοι μπορούν να πάνε παντού) τότε σκέφθηκαν ότι ήλθε ο καιρός να διευρύνουν το παρά φύσει κράτος τους. Χρειάσθηκαν τη θρησκεία του Ισλάμ διότι αυτή ελέγχει τις μάζες της ανατολής, τουλάχιστον στα μέρη που ενδιαφέρουν τους εξουσιαστές αυτού του κόσμου. Σχεδόν το σύνολο των «παρατύπων μεταναστών» είναι μουσουλμάνοι, οι χριστιανοί υπομένουν γενοκτονίες αλλά κανείς δεν ασχολείται μαζί τους(σε κάθε περίπτωση λόγω της νοητικής και ποιοτικής διαφοράς οι εξουσιαστές θέλουν το Ισλάμ το οποίο είναι θρησκεία που θυμίζει κακέκτυπη αντιγραφή του χριστιανισμού). Ο κόσμος χωρίς ιδέες και αξίες αλληλοπεριχωρείται και μαζοποιείται σε βαθμό που αποτελεί ένα κεφάλι εύκολο να κυβερνηθεί. Τέλος πάντων για΄όλους αυτούς τους λόγους οι μουσουλμάνοι δεν καταφεύγουν στις ομόθρησκες χώρες αλλά ταξιδεύουν συστημένοι προς τη δύση. Βέβαια σε κάθε περίπτωση το παρά φύσει ευρωπαϊκό κράτος μπορεί να γίνει πρόσχημα εξάπλωσης προς την ανατολή των γνωστών αγνώστων (επειδή δήθεν απειλείται η ευρώπη από τους «παρατύπους» μετανάστες (τους οποίους η ίδια προωθεί) το ΝΑΤΟ κάνει τις επισκέψεις προς την ανατολή με κατακτητικούς πάντα σκοπούς). Τη στιγμή που η Ευρώπη εκτελεί ευλαβικά το εσχατολογικό σχέδιο Gudenhove-Kallergi δημιουργώντας μία Ευρώπη άλογη μείξη λαών και ανθρώπων ευκολοεξουσιαζομένη χωρίς αύριο, επάνω στα ερείπια των εθνών.
Σε κάθε περίπτωση η συνθήκη του Σέγκεν κατοχυρώθηκε από τη συνθήκη του Άμστερνταμ. Αυτή είναι μία συνθήκη η οποία σε πολλά σημεία παρουσιάζει πολλά και ενδιαφέροντα σημεία. Ένα από αυτά είναι ότι από το 1996 η ευρωπαϊκή ένωση είχε συμφωνήσει –με την αναφερθείσα συνθήκη-τη δημιουργία αρχών και ευθυνών στα πεδία της κοινής εξωτερικής πολιτικής και στην ασφάλεια των συνόρων της Ευρωπαϊκής ένωσης. Επίσης με την παρούσα συνθήκη η ευρωπαϊκή ένωση μπορούσε να ελέγχει το θέμα της μετανάστευσης και κυρίως να τροποποιεί νομοθετικές καταστάσεις και διατάξεις (άρα θα μπορούσε να χειρισθεί όπως ήθελε το Δουβλίνο ΙΙ).
Βέβαια-δεν γινόταν αλλοιώς η όλη ιστορία με την παράτυπη μετανάστευση έχει την καθαρά οικονομική πλευρά. Με αυτόν τον τρόπο η παγκόσμιος εξουσία έχει καταστήσει όλον τον πλανήτη υπεραγορά και υπερεπιχείρηση στην οποία δεν υπάρχουν σύνορα, έθνη και κράτη. Οι «εργαζόμενοι» παράτυποι μετανάστες κάνουν τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνουν οι κυβερνήσεις των χωρών τους. Επίσης υποκαθιστούν το ανύπαρκτο ελληνικό κράτος το οποίο μάλλον θα έπρεπε να διαφυλάσσει τα συμφέροντα και την ευδαιμονία των Ελλήνων πολιτών (σύμφωνα και με το Ελληνικό σύνταγμα). Δισεκατομμύρια ευρώ στοιχίζει η ιστορία με τους παρατύπους μετανάστες, τη στιγμή κατά την οποία η Ελλάδα στενάζει κάτω από τη φτώχεια και την υποανάπτυξη. Πόσα χάνει το Ελληνικό κράτος από το λαθρεμπόριο των παρατύπων μεταναστών τη στιγμή κατά την οποία ξεζουμίζονται οι Έλληνες μισθωτοί και όχι μόνο. Επίσης το συνάλλαγμα που φεύγει προς τις χώρες των παρατύπων μεταναστών είναι αρκετά δις ευρώ, αλλά η Ελλάδα έχει πλέον οριστικά παραδοθεί σε διαφόρους αθεμίτους ανταγωνισμούς. Αντί να αναπτύσσεται η χώρα μας όλη η φαιά ουσία των πολιτικών καταναλώνεται σε αλλότρια προβλήματα, τα οποία ως ψευδοπροβλήματα βέβαια θα καταστρέψουν τη ζωή των ίδιων των παιδιών μας.
Πρόσφατα ο Σύρος πρόεδρος Άσαντ προέβη σε αρκετά ενδιαφέρουσες δηλώσεις, οι οποίες ίσως αποκαλύπτουν σημαντικές πτυχές του όλου θέματος της «παράτυπης μετανάστευσης». Αναφέρει συνοπτικά ο Σύρος ηγέτης ότι ο πόλεμος στη χώρα του είναι τρομοκρατία και όχι πόλεμος με δίκαια αιτήματα. Αυτή μάλιστα η τρομοκρατία υποστηρίζεται από την Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία.
Εάν θυμηθούμε ότι η μετανάστευση του 5ου αι. μ.Χ οδήγησε στην καταστροφή του δυτικού Ρωμαϊκού κράτους και στην εξάπλωση και κυριαρχία του Αρείου χριστιανισμού και στη Δύση (πολλοί βάρβαροι έγιναν αποδεκτοί ως χριστιανοί από τους Βυζαντινούς) καταλαβαίνουμε ότι το φαινόμενο της παράτυπης μετανάστευσης καθορίζει ως δούρειος ίππος τις νέες παγκόσμιες γεωπολιτικές και εσχατολογικές ισορροπίες στον πλανήτη μας σύμφωνα με τη θέληση των λίγων οικονομικά ισχυρών που είναι οι αφανείς αλλά πραγματικοί εξουσιαστές του κόσμου μας.
Η σημερινή "παράτυπη" μετανάστευση –όπως μάλλον αποδείξαμε-δεν έχει την παραμικρή σχέση με την μετανάστευση των Ελλήνων στις απαρχές του 20ου αι. Ας μην εξετάσουμε βέβαια το ιστορικό γεγονός σύμφωνα με το οποίο η παρατεταμένη μνημονιακή πολιτική που εξαθλιώνει το Ελληνικό κράτος σε συνδυασμό με τη ροή των «παρατύπων» μεταναστών οδηγούν σε νέες γεωπολιτικές ισορροπίες στην Ελληνική περιοχή οι οποίες θα προκαλέσουν πόνο και θλίψη στα παιδιά μας. Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι λόγω γεωγραφικής θέσης η Πορτογαλία και η Ιρλανδία εξήλθαν των μνημονίων.
Αποτελεί η φράση που ακολουθεί επίσημη διατύπωση από επίσημο αξιωματούχο της Ευρωπαϊκής ένωσης. Συγκεκριμένα ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής επιτροπής Frans Timmermans διατυμπάνισε: «δεν πρόκειται να υπάρχει και στα πιο απομακρυσμένα μέρη του πλανήτη ένα έθνος που δεν θα έχει διαφορετικότητα στο μέλλον».
Βέβαια ο κόσμος που ετοιμάζεται λίγη ή και καθόλου σχέση δεν έχει με τον κόσμο του Ηρακλείτου και του Σωκράτους. Εκεί όπου ο κοινός Λόγος ενώνει εσωτερικά και ενορατικά κατευθύνει προς τον κόσμο ο οποίος ούτως ή άλλως θα ακολουθήσει ως κάτι το τέλειο τα ερείπια αυτού του κόσμου.
Β. Μ.
