Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2019

Νέα Συντονιστική Επιτροπή



ΚΕΜΕΘΑ

Με ικανοποίηση και υπερηφάνεια ανακοινώνουμε την νέα Συντονιστική Επιτροπή του Κέντρου Μελετών Εθνικής Ανασυγκρότησης (ΚΕ.Μ.ΕΘ.Α.), με την οποία αναβαθμίζεται και εντατικοποιείται η όλη προσπάθεια που έχουμε αναλάβει εδώ και μερικά χρόνια:

Πρόεδρος: Σπυρόπουλος Γεώργιος, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Πολιτικής Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Αντιπρόεδρος: Ευαγγελίδης Δημήτριος, Αναλυτής Ακαδημίας Στρατηγικών Αναλύσεων (ΑΣΑ), Συγγραφέας
Γραμματέας: Βαϊούλης Κωνσταντίνος, Οικονομολόγος, Δημοτικός Σύμβουλος Λάρισας
Μέλος: Γρηγοριάδης Σάββας, Ιατρός MD, MSc 
Μέλος: Ιωαννίδης Παναγιώτης, Ιστορικός


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Έχει επισημανθεί εδώ και καιρό ότι ο Πατριωτικός χώρος περιορίζεται σε μια μη παραγωγική συνθηματολογία και παρελθοντολογία και στερείται ολοκληρωμένων ιδεολογικών και πολιτικών θέσεων, αλλά και αναλύσεων σε βασικά ζητήματα της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας. 
Απουσιάζουν συγκεκριμένες και εφικτές προτάσεις σε θέματα κοινωνικά, πολιτισμικά, οικονομικά κλπ ενώ σπάνια εμφανίζονται κάποια κείμενα ή αναλύσεις, ενώ όσα κυκλοφορούν χαρακτηρίζονται κατά κανόνα από γενικόλογες ατεκμηρίωτες απόψεις και τοποθετήσεις.
Πιστεύουμε ότι υπάρχουν Συνέλληνες σε κάθε γωνιά της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό, με γνώσεις και εξειδίκευση που μπορούν να προσφέρουν στην προσπάθεια και τους στόχους του ΚΕΜΕΘΑ, όπως αυτά διατυπώθηκαν στην αρχική διακήρυξή μας.
Εφ' όσον υπάρχει αποδοχή των θέσεών μας προσκαλούμε όσους ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στην προσπάθεια αυτή με άρθρα, κείμενα, αναλύσεις, προτάσεις κλπ και να συνεργαστούν, ανάλογα με το αντικείμενό τους στις παρακάτω ομάδες εργασίας, οι οποίες μπορεί να αυξηθούν ανάλογα με τις ανάγκες.

Τομείς και Ομάδες Εργασίας

Α΄ Ομάδα Πολιτισμού και Παιδείας
1. Τομέας Εθνικής Παιδείας και Εκπαίδευσης
2. Τομέας Πολιτισμού και Αθλητισμού
3. Τομέας Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών θεμάτων

Β΄ Ομάδα Εξωτερικών Θεμάτων
4. Τομέας Εξωτερικών Σχέσεων (Σχέσεις με ΕΕ, με ΗΠΑ, Ρωσσία, Κίνα – Τουρκία, Βαλκάνια)
5. Τομέας ομογενειακού και παροικιακού Ελληνισμού
6. Τομέας Εθνικής Άμυνας – Ασφάλειας

Γ΄ Ομάδα Εσωτερικών Θεμάτων
7. Τομέας Εσωτερικών (Δημόσια Διοίκηση, Αυτοδιοίκηση)
8. Τομέας Δημογραφικού
9. Τομέας Μεταναστευτικού

Δ΄ Ομάδα Οικονομικών
10. Τομέας Εθνικής Οικονομίας (Χρέος – Τράπεζες)
11. Πρωτογενής Τομέας (Γεωργία, Κτηνοτροφία, Αλιεία, Δάση)
12. Δευτερογενής Τομέας (Μεταποίηση - Βιομηχανία)


Ε΄ Ομάδα Υπηρεσιών και Ενέργειας
13. Εμπόριο – Ναυτιλία - Τουρισμός
14. Τομέας Επικοινωνιών και Συγκοινωνιών
15. Τομέας Ενέργειας

Ζ΄ Ομάδα Περιβάλλοντος, Υγείας και νέων τεχνολογιών
16. Τομέας Προστασίας Περιβάλλοντος
17. Τομέας Υγείας και Φαρμάκων
18.Τομέας Καινοτομίας, Ψηφιακής Τεχνολογίας και Ρομποτικής
Η΄ Ομάδα Κοινωνικών ζητημάτων, Δικαιοσύνης, Ενημέρωσης
19.Τομέας Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας
20. Τομέας Δικαιοσύνης – Νομικό Σύστημα
21.Τομέας Ενημέρωσης και Προβολής

ΚΕΜΕΘΑ  20-10-2019


Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019

Περί σημαιοφόρων και παρελάσεων...


Οι πιο καλοί μαθητές 
να σηκώνουν τη σημαία


Γρηγόρης Καλφέλης   21 Οκτωβρίου 2019

Ορθώς η Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως προτείνει -με τροπολογία- τη σημαία κατά τις μαθητικές παρελάσεις να τη σηκώνουν οι άριστοι μαθητές. 
Ωστόσο θα ήθελα να εξηγήσω, γιατί πρέπει να απορρίψουμε μετά βδελυγμίας την αντίθετη φιλοσοφία την οποία είχε υιοθετήσει ο πρώην Υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου και υπερασπίζεται ακόμη και σήμερα η Επιτροπή Κοινοβουλευτικού ελέγχου του ΣΥΡΙΖΑ. 
Δηλαδή οι σημαιοφόροι κατά τις μαθητικές παρελάσεις να ορίζονται με κλήρωση! 
Γιατί ενοχλεί αυτή η φιλοσοφία; Γιατί πίσω από αυτή κρύβεται η φιλοσοφία ενός φρικτού «εξισωτισμού». Δηλαδή ότι όλοι οι άνθρωποι (άρα και οι μαθητές μιας τάξης) πρέπει σώνει και καλά να είναι ίσοι ! 
Και άρα ότι δεν πρέπει να αμείβονται ούτε οι άριστοι άνθρωποι, ούτε οι πιο καλοί μαθητές . 
Όπου εφαρμόστηκε αυτή η θεωρία οδήγησε σε καταστροφικά αποτελέσματα για την ανθρωπότητα! 
Και εξηγούμαι: 

1. Και ο Πλάτων (από παλιά) και ο αριστερός φιλόσοφος Αλαίν Μπαντιού (πολύ πρόσφατα) μας είπαν , ότι ο κόσμος και οι κοινωνίες ορίζονται μέσα από τις διαφορές τους! 
Ουσιαστικά μας είπαν ότι οι άνθρωποι (και οι μαθητές) δεν είναι ίδιοι. Ούτε στα μυαλά, ούτε στην απόδοσή τους! 
Φαίνεται ότι η περίεργη «Αριστερά» του τόπου μας δεν έχει μελετήσει ποτέ τον Πλάτωνα 

2. Σε οικονομικό επίπεδο όπου εφαρμόστηκε η θεωρία του «ολοκληρωτικού εξισωτισμού», όπως στα συστήματα του υπαρκτού σοσιαλισμού, οδήγησε στην έλλειψη κινήτρων για την παραγωγή πλούτου. 
Και στο περίφημο αξίωμα της σοβιετικής περιόδου «εσείς κάνετε ότι δουλεύετε και εμείς κάνουμε ότι σας πληρώνουμε». Μήπως κάτι ανάλογο θέλει να εφαρμόσει η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση και στις μαθητικές κοινότητες; 

[...] 

Το συμπέρασμα; Οι οικονομικές ανισότητες πρέπει να καταπολεμούνται! Όμως η αντίληψη ότι οι σημαιοφόροι πρέπει να ορίζονται με κλήρωση είναι μια «σκουριασμένη αντίληψη»! 

 Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. (kalfelis@law.auth.gr)


Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2019

Η ΕΥΡΩ-ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ


Άρθρο του Francesco Lamendola 
Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

Τρεις ειδήσεις προερχόμενες από τη Γερμανία, την πατρίδα της 'υποδοχής' και το κέντρο που κατευθύνει τις μεταναστευτικές πολιτικές, δηλαδή την έλευση των μαζών από την Αφρική και την Ασία προς την Ευρώπη: τρεις ειδήσεις μόνο μεταξύ των εκατοντάδων που θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε.
A) Bad Kreuznach, κοντά στο Mainz, στις 15 Ιανουαρίου 2019, ένας Αφγανός 25 ετών μαχαιρώνει στην κοιλιά μία Πολωνή γυναίκα έγκυο και σκοτώνει το έμβρυο. Προσπαθεί να ξεφύγει αλλά τελικά συλλαμβάνεται κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό.
B) Φρανκφούρτη, 29 Ιουλίου 2019, ένας Αφρικανός από την Ερυθραία 40 ετών, σπρώχνει μία μητέρα και το παιδί της 8 ετών κάτω από το τρένο με αποτέλεσμα το παιδί να βρει φρικτό θάνατο. Δεν τους γνώριζε επρόκειτο για αμόκ. 
Γ) Στουτγάρδη, 31 Ιουλίου 2019. Στο τέλος ενός καυγά, ένας Σύρος πρόσφυγας 28 ετών έσφαξε και τεμάχισε με ένα σπαθί ένα Γερμανό στη μέση του δρόμου (προσοχή, το βίντεο είναι ιδιαίτερα σκληρό). 

Επαναλαμβάνουμε πως αυτές είναι μόνο τρεις περιπτώσεις, από τις εκατοντάδες άλλες που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε. Αυτό που τις συνδέει είναι η χαμηλή ηχώ που είχαν στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης αλλά και σε αυτά της υπόλοιπης Ευρώπης. Η τελευταία και πιο φρικιαστική περίπτωση, εκείνη του μετανάστη που τεμαχίζει έναν άνθρωπο σε φέτες με ένα σπαθί στη μέση του δρόμου, σαν να επρόκειτο για μία ταινία τρόμου, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων απλώς ξέχασαν να μας πληροφορήσουν για τα συμβάντα. Αλλά και τις λίγες φορές που το κάνουν, θέτουν αμέσως έναν τίτλο στην είδηση: Τρέλα. Θέλουν δηλαδή να πείσουν τον κόσμο ότι πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά που δεν μπορεί να εξηγηθούν και οφείλονται σε ελάχιστους ανισόρροπους. Δεν μπορούμε να μην διερωτηθούμε τι θα συνέβαινε στις εφημερίδες και στα κανάλια, εάν επρόκειτο για ένα επεισόδιο με αντίθετους πρωταγωνιστές: δηλαδή μετανάστες που σκοτώνονται από Γερμανούς πολίτες οπλισμένους με σπαθιά ή ρίχνονται κάτω από τις ρόδες του τρένου. Γνωρίζουμε τι θα έκαναν γιατί το βλέπουμε κάθε ημέρα: θα έδιναν σε εκείνα τα γεγονότα μία τεράστια έμφαση. Ο πρόεδρος της δημοκρατίας, οι αρχές, ο δήμαρχος, η αστυνομία, οι κοινωνιολόγοι, οι 'φιλόσοφοι', οι θεολόγοι, όλοι θα άρχιζαν τα κηρύγματα ενάντια στο ρατσισμό, στον εγωισμό, στο λαϊκισμό, που ‘δηλητηριάζουν το κλίμα στην Ευρώπη και ευθύνονται για κάθε επεισόδιο βίας εναντίον των μεταναστών’. Αλλά επειδή, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, τα θύματα ήταν Γερμανοί φιλήσυχοι πολίτες, ενώ οι θύτες ήταν ‘φτωχοί μετανάστες που το σκάνε από τους πολέμους’, τα μέσα ενημέρωσης, υπηρέτες πάντα της εξουσίας και του κεφαλαίου, έβγαλαν το σκασμό.

Υπάρχει η εντύπωση, παρατηρώντας την συχνότητα με την οποία οι αιτούντες άσυλο τελούν βαρύτατα εγκλήματα, ότι πολλοί από αυτούς διακατέχονται από μία τερατώδη οργή, ένα απόλυτο μίσος προς μία κοινωνία στην οποία θέλησαν να εισέλθουν ζητώντας φιλοξενία και κατανόηση. Κάτι παρόμοιο με το ένστικτο του θανάτου που ωθεί το σκορπιό να τσιμπήσει το βάτραχο που τον μεταφέρει σώζοντάς τον πάνω στο ρεύμα του ποταμού, εναντίον κάθε λογικής και εναντίον της πιο στοιχειώδους ευγνωμοσύνης. Είτε οι προσδοκίες τους ήταν υπερβολικές και εντελώς εξωπραγματικές και απογοητεύτηκαν από την πραγματικότητα, είτε το πολιτισμικό σοκ ήταν πολύ δυνατό και απότομο (το πέρασμα από μία φονταμενταλιστική ισλαμική κοινωνία βασισμένη πάνω στην αυστηρή τήρηση του κορανίου, σε μία ελεύθερη και μεταμοντέρνα κοινωνία, δεν είναι βέβαια λίγο πράγμα), είναι σαν να έγινε ένα βραχυκύκλωμα στα μυαλό τους. Σαν κάτι να τρελάθηκε και παρήγαγε μία καταιγίδα καταστροφικών συναισθημάτων, ξυπνώντας αταβιστικές βιαιότητες και μία σκοτεινή ανάμειξη μίσους, ζήλειας και περιφρόνησης. Στους βιασμούς της Κολωνίας, για παράδειγμα, την πρωτοχρονιά του 2016, υπήρξε κάτι πιο απλό, τρόπος του λέγειν, η βία του παραδοσιακού βοριοαφρικανού αρσενικού προς τη γερμανίδα γυναίκα, ελεύθερη και χειραφετημένη στο τρόπο της ενδυμασίας, της συμπεριφοράς κλπ. 

Είναι πλέον διαπιστωμένο ότι επρόκειτο για μία γιγάντια μαζική επίθεση, στην οποία φανερώθηκε μία επιθετική φόρτιση που πάντως είναι εγγενής σε εκείνα τα πρόσωπα και παραμένει εν υπνωσει μέχρι να παρουσιαστεί η ευκαιρία για να εκφραστεί. Για τον άνδρα από την Ερυθραία που έσπρωξε την μητέρα με το παιδί της κάτω από το τραίνο, για παράδειγμα, οι αρχές είπαν ότι θεωρούνταν ένα μοντέλο επιτυχημένης ένταξης: ήταν στην Ευρώπη ήδη μερικά χρόνια και δεν είχε δημιουργήσει προβλήματα. Τότε τι μπορεί να τον έσπρωξε να κάνει μία τέτοια τρομακτική πράξη και φαινομενικά χωρίς λόγο; Θεωρούμε ότι όλοι έχουν υποτιμήσει αυτό που επιφέρει, με όρους ψυχολογικού και πνευματικού στρες, ένα πέρασμα από τους αφρικανικούς και ασιατικούς τρόπους ζωής, στο πλαίσιο της σημερινής ευρωπαϊκής κοινωνίας. Η εξάρτηση αυτών των ατόμων από τα κινητά τηλέφωνα και από την μουσική που ακούνε μέσω των ακουστικών συνεχώς, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Προφανώς, το σοκ που επιφέρει αυτό το πέρασμα είναι τέτοιο που θέτει σε κρίση όλες τις βεβαιότητες και τα σημεία αναφοράς τους και προκαλεί σε αυτά μία τεράστια διαταραχή με απρόβλεπτες συνέπειες. Ποιος μπορεί να πει τι συμβαίνει μέσα σε εκείνα τα μυαλά, εμπρός από ένα τέτοιο σοκ;

Μένει εκείνη η εκκωφαντική σιγή από μέρους των μέσων μαζικής ενημέρωσης όσον αφορά τα εγκλήματα που γίνονται καθημερινά από μετανάστες. Οι πιο αδίστακτοι υποστηρικτές της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης όπως ο κύριος που ντύνεται σαν Πάπας, αλλά Πάπας δεν είναι, δηλώνουν ότι και οι Ευρωπαίοι κάνουν εγκλήματα: σαν σε ένα τέτοιο επιχείρημα να υπάρχει μία ελάχιστη λογική. Αλλά είναι ένας τρόπος σκέψης συνεπής με τις προϋποθέσεις. Και η βασική προϋπόθεση αυτών είναι η ίδια με αυτή του αιρετικού προτεστάντη θεολόγου Thomas Müntzer (1489- 1525) [ενδιαφέρον βιβλίο] ο οποίος υποστήριζε ότι όλη η γη ανήκει σε όλους τους ανθρώπους. Η κομμουνιστική ιδέα της απόλυτης υλικής ισότητας παντρεύεται και συγχωνεύεται με την καπιταλιστική ιδέα πως ο καθένας μπορεί να πάει όπου θέλει και να εγκατασταθεί στο μέρος όπου του αρέσει περισσότερο, χωρίς να πρέπει να δώσει εξηγήσεις. Διότι η γη είναι για όλους και η ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων και των προσώπων σημαίνει επίσης ελεύθερη μαζική μετανάστευση για τους λαούς: μία απόρροια της καπιταλιστικής ιδέας ότι τίποτε δεν πρέπει να αντιτίθεται στους νόμους της οικονομικής προόδου, στην πραγματικότητα στους νόμους του μέγιστου πλουτισμού για τους χρηματοοικονομικούς κερδοσκόπους, με το υψηλότερο κοινωνικό κόστος για τους λαούς.

Η φράση 'Hannibal ante portas' (Ο Αννίβας προ των πυλών) έγινε πλέον, Ο Αννίβας εντός των πυλών. Το όνομά του σήμαινε, να το υπενθυμίσουμε, 'η χάρη του Βάαλ' και ήταν εξαίρετος στρατηγός. Διότι και εδώ, για μία στρατηγική πρόκειται, που έχει ως τελικό σκοπό τη θυσία της Ευρώπης στο Βάαλ-Μαμωνά…

Πολλοί μιλούν για τον 'πλήρως αυτοματοποιημένο μπολσεβικισμό πολυτελείας' - υπό την έννοια ότι η περιορισμένη ολιγαρχία των διαδικτυακών δισεκατομμυριούχων καταλαμβάνει την ίδια θέση με τη νομενκλατούρα στο μπολσεβίκικο κράτος, που ζούσε στην αφθονία και χρησιμοποιούσε καταστήματα αποκλειστικά για την ίδια, νομιμοποιώντας τα προνόμιά της και την καταπίεση της κοινωνίας με τον 'επιστημονικό' χαρακτήρα της Μαρξιστικής-λενινιστικής θεωρίας της.

Ένας από αυτούς, ο δισεκατομμυριούχος και επενδυτής νέων τεχνολογιών Naval Ravikant, έχει πράγματι εκθέσει τον τελικό στόχο της νέας τάξης που καθιερώθηκε ακριβώς με τους όρους που θα έκανε ένας παλαιο-Μαρξιστής: η καταστροφή της οικογένειας και της θρησκείας. Λέει επακριβώς: «Η τεχνολογία των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης δίνει στο άτομο τη μεγαλύτερη δύναμη. Και αυτό σημαίνει την κατάρρευση της οικογενειακής δομής και της θρησκείας... γενικά, η τεχνολογία οδηγεί τον κόσμο προς τα αριστερά.» Και συνεχίζει: «Οι πιο ισχυροί άνθρωποι στον κόσμο σήμερα είναι οι άνθρωποι που γράφουν τους αλγορίθμους για το Twitter, το Facebook και το Instagram επειδή ελέγχουν την εξάπλωση των πληροφοριών. Κυριολεκτικά ξαναγράφουν τα μυαλά των ανθρώπων. Προγραμματίζουν τον πολιτισμό».
Και ο Naval Ravikant καταλήγει: «Η αριστερά έχει κερδίσει τον πολιτισμικό πόλεμο. Τώρα αυτά (δηλ. τα μέσα κοινωνικής ενημέρωσης) τριγυρνούν και απλά πυροβολούν τους επιζώντες».



Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2019

Η "ειρηνική" εισβολή: Δεδομένα και αντιμετώπιση (3)


Φραγή στον «ελκυστικό προορισμό»
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΑΓΚΟΣ

Οπως εξελίσσεται το προσφυγικό - μεταναστευτικό αποτελεί θανάσιμη απειλή για την Ελλάδα, καθώς το αδιέξοδο του προβλήματος είναι εμφανές. Από τη μια πλευρά οι προσφυγικές ροές χρησιμοποιούνται ως εργαλείο από το καθεστώς Ερντογάν, για να ασκήσει πίεση τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα προκειμένου να εξυπηρετήσει τις πολιτικές του, αλλά και γιατί η παρουσία ενός τεράστιου αριθμού προσφύγων στην Τουρκία προκαλεί πλέον δυσαρέσκεια και αντιδράσεις στο εσωτερικό. Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας κινδυνεύει να μεταβληθεί σε αποθήκη συνεχώς αυξανόμενων προσφύγων και μεταναστών, αφού οι περισσότεροι Ευρωπαίοι «εταίροι» αρνούνται πεισματικά να αναλάβουν μέρος του συγκεκριμένου ανθρώπινου φορτίου.

Το χειρότερο, η Ελλάδα είναι εγκλωβισμένη λόγω γεωγραφικής θέσης. Η κατάσταση επιδεινώθηκε αναμφίβολα εξαιτίας του καφενειακού οπορτουνισμού, της ιδεολογικής ασυναρτησίας και της παροιμιώδους ανικανότητας των Συρανέλ επί 4,5 χρόνια, σε συνδυασμό με το σέρβις που πρόσφερε στο προσφυγικό - μεταναστευτικό ο Αλ. Τσίπρας στο Βερολίνο για να εξασφαλίσει ανοχή και στήριξη. Ομως, η πραγματικότητα λέει επίσης ότι τα «θαλάσσια σύνορα» δεν είναι δυνατόν να σφραγιστούν όπως τα χερσαία και τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα λόγω της εγγύτητας των ελληνικών νησιών στα τουρκικά παράλια. Η μικρή απόσταση δεν δίνει χρόνο για αναχαίτιση των προσφυγικών λέμβων, περιορίζοντας τα σκάφη του Λιμενικού και του Frontex σε διασωστικό ρόλο.

Τα πράγματα θα ξεφύγουν από κάθε έλεγχο αν ξεσπάσει νέα σύρραξη στη Μέση Ανατολή, εξέλιξη πολύ πιθανή με τη συμπεριφορά του Ντ. Τραμπ στην περιοχή. Για την Ελλάδα ο έλεγχος τείνει ήδη να χαθεί γιατί εδώ καταλήγουν, εκτός των προσφύγων, και μετανάστες από το Αφγανιστάν, το Ιράν, το Πακιστάν, τη Σομαλία, τη Βόρεια Αφρική (η Τουρκία έχει καταργήσει τη βίζα για τις χώρες του Μεγάλου Μαγκρέμπ και επιδοτεί τα αεροπορικά εισιτήρια). Το ερώτημα λοιπόν είναι τι μπορεί να κάνει η Αθήνα για να συγκρατήσει αυτά τα κύματα. Και ο ρεαλισμός λέει ότι η Ελλάδα πρέπει να παύσει να είναι «ελκυστικός προορισμός» γι’ αυτές τις ροές.

Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των προσφύγων - μεταναστών έχει ξεπεράσει πια τις 100.000 και η χώρα αδυνατεί να απορροφήσει πολύ περισσότερους. Ο φόβος ανεξέλεγκτων και βίαιων αντιδράσεων με μεγάλες δόσεις ρατσισμού είναι πραγματικός!



Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2019

Η "ειρηνική" εισβολή: Δεδομένα και αντιμετώπιση (2)


Αν έκλειναν τα σύνορα;

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ  01.10.2019 

Όσο κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ η Μόρια δεν υπήρχε παρά μόνον για τους φιλοξενούμενούς της. Υπήρχε και για τους κατοίκους της Μυτιλήνης, όμως αυτοί δεν μετράνε στους ανθρωπιστικούς λογαριασμούς. Την κατάσταση που επικρατούσε «εκεί μέσα» τη μαθαίναμε από τα ρεπορτάζ των ξένων μέσων ενημέρωσης. Απαγορευόταν η είσοδος στους Eλληνες δημοσιογράφους. Οι μόνοι που είχαν ελεύθερη πρόσβαση ήσαν οι «αλληλέγγυοι» και οι ΜΚΟ. Οι λόγοι είναι μάλλον προφανείς. Δεν χρειαζόταν να ξέρουμε πόσοι ακριβώς συνωστίζονται εκεί μέσα και ποια είναι η πραγματική τους ιδιότητα. Είναι πρόσφυγες ή μετανάστες; Πληροφορηθήκαμε ότι είναι πάνω από 7.000, πριν τα νέα κύματα του φετινού καλοκαιριού, και ότι εκκρεμούν γύρω στις 75.000 αιτήσεις ασύλου μετά τις εκλογές. Επιτέλους η κυβέρνηση ομολόγησε το προφανές: οι περισσότεροι είναι μετανάστες απ’ το Αφγανιστάν, το Πακιστάν ή την Αφρική και ελάχιστοι πρόσφυγες από τη Συρία.

Όσοι υποστήριζαν ότι η Μόρια είναι ανθρώπινη πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί με το παραμικρό χρεώνονταν με ρατσισμό, ισλαμοφοβία και λοιπές ασθένειες. Hταν πολύ πιο ανθρώπινο να γράφεις εκθέσεις ιδεών περί εντάξεως των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. Η πολιτική στηριζόταν σε μια ιδεατή αντίληψη περί προσφυγιάς και μετανάστευσης που εκμεταλλευόταν αταβιστικά χαρακτηριστικά. Συνέκριναν τους Αφγανούς με τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής ή τους Eλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ. Κοινώς δεν έβλεπαν αυτό που έβλεπαν τα μάτια τους. Για τους επαγγελματίες του μεταναστευτικού, αλληλέγγυους και ΜΚΟ, μπορούμε να μιλήσουμε για δόλο. Eφτασαν να εκβιάζουν και να απειλούν τους ντόπιους. Για τους υπόλοιπους, τους καλοθελητές αβρόχοις ποσί, μόνον η λέξη ευήθεια ταιριάζει. Οι τελευταίοι πραγματικοί πρόσφυγες ήσαν οι Τούρκοι φυγάδες του απολυταρχικού καθεστώτος του Ερντογάν που πνίγηκαν έξω από τις Οινούσσες. Oμως ο τραγικός χορός των «αλληλέγγυων» δεν βρήκε ούτε μια λέξη αγανάκτησης ή θρήνου. Ποιος είπε ότι η υποκρισία έχει όρια; Θράσος χρειάζεται.

Η αποσυμφόρηση της Μόριας είναι μια λύση ανάγκης. Η επιτάχυνση των διαδικασιών ασύλου δεν λύνει το πρόβλημα αν συνεχιστούν οι ροές. Ο Ερντογάν εκβιάζει την Ευρωπαϊκή Eνωση κρατώντας όμηρο την Ελλάδα. Δεν νομίζω ότι ενδιαφέρουν κανέναν οι φωνές της αντιπολίτευσης. Eχει αποδείξει και την υποκρισία της και την ανευθυνότητά της. Ενδιαφέρει αντιθέτως η προοπτική το μεταναστευτικό να εξελιχθεί στο μείζον πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας.

Κι αν έκλειναν τα θαλάσσια σύνορα ώσπου η Ευρωπαϊκή Eνωση να αποδείξει ότι η «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» δεν είναι μια συμβολική πατέντα αλλά πραγματικότητα; Διότι προς το παρόν τα σύνορά μας προς την υπόλοιπη Ευρώπη είναι κλειστά, όμως τα θαλάσσια σύνορά μας είναι σουρωτήρι.



Έντυπη

Η "ειρηνική" εισβολή: Δεδομένα και αντιμετώπιση (1)


ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΡΥΜΙΩΤΗΣ   29.09.2019
Το θέμα κυριαρχεί στην επικαιρότητα μετά τις δηλώσεις του Σουλτάνου ότι θα πλημμυρίσει την Ευρώπη με πρόσφυγες, ανοίγοντας τα σύνορά του. Όλοι προβληματίζονται με το τι θα γίνει αν όλοι αυτοί βρεθούν ξαφνικά στην Ελλάδα, αλλά δεν είδα κανένα να προβληματίζεται με το ερώτημα «γιατί να έλθουν αυτοί όλοι στην Ελλάδα;».

Εντελώς συμπτωματικά το τεύχος Αυγούστου του National Geographic ασχολείται με το θέμα των προσφύγων και των μεταναστών, από όπου άντλησα ενδιαφέροντα στοιχεία. Το θέμα των προσφύγων είναι ιδιαίτερα λεπτό και πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να παρεξηγήσει τις προθέσεις μου, γι’ αυτό θέλω να κάνω μια μικρή προσωπική παρένθεση.
Η οικογένειά μου έζησε την προσφυγιά από την Κύπρο. Ο τάφος του Πατέρα μου (πέθανε το 1972 πριν από την εισβολή) βρίσκεται στην πράσινη ζώνη που χωρίζει τη Λευκωσία. [...] Η αδελφή μου Ειρήνη ζούσε μέχρι το 1974 με τον άντρα της και τα τέσσερα παιδιά της στην πανέμορφη Αμμόχωστο. Οταν έγινε η εισβολή στην Κύπρο εγκατέλειψαν τα υπάρχοντά τους, μπήκαν όλοι σε ένα αυτοκίνητο, πέρασαν μέσα από τις Αγγλικές Βάσεις και βρέθηκαν τελικά στο Λονδίνο. [...] Δύσκολα, αντιμετωπίζουμε τη ζωή έτσι, αλλά δυστυχώς πολλές φορές η ζωή μάς επιφυλάσσει δυσάρεστες και απίθανες εκπλήξεις. Κλείνει η παρένθεση.

Πάμε τώρα στο θέμα μας. Γιατί έρχονται οι πρόσφυγες στην Ελλάδα; Παρακαλώ, αφιερώστε λίγο χρόνο να δείτε το διάγραμμα. Αυτό δημοσιεύθηκε στις 18 Ιουνίου 2017 στο περιοδικό ΒΗΜΑgazino, αλλά είμαι βέβαιος ότι πολύ λίγοι το πρόσεξαν και ακόμα λιγότεροι το κατάλαβαν. Το διάγραμμα αυτό δίνει τη μοναδική εξήγηση γιατί οι πρόσφυγες γέμισαν την Ελλάδα το 2015. Είναι η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση του «μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις».
Τα στοιχεία του διαγράμματος προέρχονται από τις πλέον αξιόπιστες πηγές: Την Google και την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, η δε επεξεργασία έγινε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Ερευνών Pew. Η κίτρινη γραμμή δείχνει το πλήθος (σε χιλιάδες) των αφίξεων προσφύγων στην Ελλάδα, η οποία κορυφώνεται τον Οκτώβριο του 2015 με 212.000 πρόσφυγες. Η μπλε γραμμή παριστάνει τη σχετική μεταβολή των αραβόφωνων αναζητήσεων με τη λέξη «Ελλάδα» από την Τουρκία και κορυφώνεται τον Αύγουστο του 2015. Η συσχέτιση είναι απόλυτη, αποδεικνύοντας ότι πριν αποφασίσουν οι πρόσφυγες να έλθουν στην Ελλάδα διερευνούσαν τις συνθήκες που θα αντιμετωπίσουν. Οσο λοιπόν έβλεπαν ότι η Ελλάδα είναι ξέφραγο αμπέλι (ελέω Σύριζα) τόσο πιο πολλοί έπαιρναν το ρίσκο να έλθουν στη χώρα μας, προκειμένου να βρουν διάδρομο προς την Ευρώπη! Για θυμηθείτε την Τασία που μας έλεγε ότι οι πρόσφυγες έρχονται στην Ελλάδα, λιάζονται στην Ομόνοια και μετά… εξαφανίζονται. Αυτά διάβαζαν στο Google οι πρόσφυγες στην Τουρκία και έτσι κατέφθαναν εδώ προκειμένου να… εξαφανιστούν στην Ευρώπη. Ακόμα, θυμηθείτε τις πρώτες ενέργειες του Σύριζα που κατάργησε τις κλειστές δομές όπου διέμεναν οι πρόσφυγες, υποτίθεται για λόγους ανθρωπιστικούς. 
Το 2015 πέρασαν στην Ελλάδα 800.000 πρόσφυγες. Πολλοί εγκλωβίστηκαν όταν έκλεισαν τα βόρεια σύνορά μας, τον Μάρτιο του 2016. Το αποτέλεσμα ήταν ότι παράλληλα περιορίστηκαν δραματικά οι αφίξεις, όπως ακριβώς αποδεικνύεται από το διάγραμμα. Σας καλώ να προβληματιστείτε: Η πολιτική που εφάρμοσε ο Σύριζα έκανε καλό ή κακό στους πρόσφυγες; Η δική μου θέση είναι ότι έκανε πολύ περισσότερο κακό σε αυτούς, αλλά και στη χώρα μας. Ρίσκαραν τη ζωή τους και τα χρήματά τους για να βρεθούν σε άθλιες συνθήκες σε καταυλισμούς που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε τέτοια μεγέθη, γιατί πίστεψαν ότι η Ελλάδα είναι ο εύκολος δρόμος για την Ευρώπη. Αν γνώριζαν εκ των προτέρων ότι δεν μπορούν να πάνε πουθενά, αμφιβάλλω αν θα επιχειρούσαν το επικίνδυνο ταξίδι. 
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα.
Στον προσφυγικό καταυλισμό Nizip 1, στην Τουρκία, όπου ζουν 30.000 πρόσφυγες από τη Συρία, οι συνθήκες διαβίωσης είναι υποφερτές. Οι πρόσφυγες ζούνε σε τέντες. Σε κάθε τέντα υπάρχουν κρεβάτια, μια μικρή κουζίνα και τηλεόραση. Μάλιστα, δορυφορική τηλεόραση προκειμένου να ενημερώνονται για την πατρίδα τους αλλά και για τον προορισμό τους. Κοινόχρηστες είναι μόνο οι τουαλέτες και το ντους. Κάντε μια σύγκριση με τη Μόρια για να αντιληφθείτε τη διαφορά και το κίνητρο να αφήσει κάποιος την «πολυτέλεια» του Nizip 1, για να καταλήξει στη Μόρια!
Το διάγραμμα παρουσιάζει το πρόβλημα αλλά αποκαλύπτει και τη λύση. Αν οι πρόσφυγες αντιληφθούν ότι ερχόμενοι στην Ελλάδα θα εγκλωβιστούν ή θα γυρίσουν πίσω και έτσι δεν θα μπορούν να πάνε πουθενά, να είσαστε βέβαιοι ότι δεν θα προσπαθήσουν καν να διασχίσουν τη θάλασσα ρισκάροντας τη ζωή τους και πληρώνοντας τους δουλέμπορους.
Αυτό μπορεί να ακούγεται σαν αυθαίρετος αφορισμός, αλλά σκοπεύω να τεκμηριώσω την άποψή μου αυτή.

Στοιχεία από το National Geographic. Η Σαουδική Αραβία που βρίσκεται πολύ πλησίον στη Συρία και το Πακιστάν, δεν έχει κανένα πρόσφυγα, γιατί απλούστατα δεν δέχεται πρόσφυγες. Μια χώρα με την ίδια θρησκεία, την ίδια γλώσσα δεν δέχεται πρόσφυγες από πουθενά και φυσικά κανένας δεν θέλει να πάει σε μια χώρα όπου είναι ανεπιθύμητος. Αντίθετα, δέχεται μετανάστες προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους. Το 37% του πληθυσμού, δηλαδή 12,2 εκατομμύρια εργάτες, είναι μετανάστες που απασχολούνται σε υπηρεσίες και την οικοδομή. Στην Κύπρο επίσης το 16% του πληθυσμού είναι νόμιμοι μετανάστες που εργάζονται στο νησί. Υπάρχουν πολύ λίγοι πρόσφυγες, παρά το γεγονός ότι η Κύπρος απέχει ελάχιστα από την Τουρκία και τον Λίβανο.

Μπορεί να ακούγεται κυνικό και απάνθρωπο, αλλά δυστυχώς ο μοναδικός τρόπος για να αφοπλίσει κανείς την απειλή του Σουλτάνου να πλημμυρίσει την Ευρώπη με πρόσφυγες, είναι να κάνει τους πρόσφυγες να μη θέλουν να έλθουν στην Ελλάδα και να εγκλωβιστούν εδώ. Δυστυχώς, για όσο διάστημα θα εξακολουθήσουμε να είμαστε ένα ξέφραγο αμπέλι, όπου όποιος θέλει έρχεται και μετά έχει ο Θεός, θα εξακολουθήσουμε να συντηρούμε το πρόβλημα και να συμμετέχουμε στην περαιτέρω δυστυχία των ήδη δυστυχισμένων προσφύγων.

Για να συνειδητοποιήσουμε τη ζημιά που έκανε ο Σύριζα στο θέμα αυτό, μια απλή σύγκριση είναι αρκετή. Το 2015 ήλθαν στην Ελλάδα 800.000 πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ η Ισπανία, μια χώρα 46,7 εκατομμυρίων κατοίκων, το 2017, που ήταν ο χειρότερος χρόνος της για τις προσφυγικές ροές, δέχτηκε μόλις 28.300 πρόσφυγες και μετανάστες (πηγή: UNHCR The UN Refugee Agency).

Είναι σκόπιμο να τα γνωρίζουμε όλα αυτά γιατί ο Σύριζα με την ανικανότητα και την ασχετοσύνη που χαρακτηρίζει τα στελέχη του, δημιούργησε ένα τεράστιο πρόβλημα τόσο στη Χώρα μας όσο και στους δυστυχισμένους πρόσφυγες.

* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.