Σκηνές εντελώς αδιανόητες πριν από ένα μήνα: οι ρωσικές
στρατιωτικές συνοδείες που μεταφέρουν ομάδες και εξοπλισμό για την καταπολέμηση
των ΧΒΡΠ (χημικών, βιολογικών, ραδιολογικών και πυρηνικών) απειλών στους
ιταλικούς αυτοκινητόδρομους προς το βορρά της χερσονήσου.
Η αναξιοπιστία της γερμανικής Ε.Ε.
και του αμερικανικού ΝΑΤΟ
Του
Δημήτρη Ε. Ευαγγελίδη
Πολλοί
αξιόλογοι αναλυτές επισημαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα, την ανικανότητα
των ηγεσιών της Γερμανίας και των ΗΠΑ να συνειδητοποιήσουν εγκαίρως τις
καταλυτικές επιπτώσεις της πανδημίας του κορωνοϊού στον παγκόσμιο συσχετισμό
δυνάμεων στα πεδία της Γεωπολιτικής, της Οικονομίας και της κατευθυνόμενης
παγκοσμιοποίησης.
Πρόσφατα ο Γάλλος ανεξάρτητος πολιτικός αναλυτής Thierry Meyssan (Τιερύ Μεϋσσάν), ιδρυτής και πρόεδρος του «Δικτύου Βολταίρος» (Réseau Voltaire) σε ένα σημαντικό άρθρο του επισήμανε τις κατακλυσμικές αλλαγές που θα προκύψουν, λόγω του σημερινού ιογενούς εφιάλτη:
«…Το απροσδόκητο γενικό κλείσιμο των συνόρων και, σε πολλές χώρες, των σχολείων, πανεπιστήμιων, επιχειρήσεων και των δημόσιων υπηρεσιών, καθώς και η απαγόρευση των συναθροίσεων, αλλάζουν βαθιά τις κοινωνίες…».
Και εξηγεί:
«Κατ' αρχάς, αυτή η πραγματικότητα τροποποιεί την αντίληψή μας για την Ελευθερία, μια έννοια υπαρξιακής σημασίας για τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τις ΗΠΑ, δεν μπορεί να υπάρξει όριο στην ελευθερία, αντίθετα, όλα τα άλλα κράτη παραδέχονται ότι δεν υπάρχει Ελευθερία χωρίς Ευθύνη […] Σήμερα, ο πολιτισμός των ΗΠΑ ασκεί αποφασιστική επιρροή λίγο πολύ σε όλο τον κόσμο. Μόλις αντικρούστηκε από την πανδημία».
«Δεν υπάρχει πλέον πλήρως
ανοικτή κοινωνία
Για τον φιλόσοφο Karl Popper, η ελευθερία σε μια κοινωνία μετριέται από το μέγεθος ανοίγματος της. Η ελεύθερη κυκλοφορία ανθρώπων, αγαθών και κεφαλαίων είναι το χαρακτηριστικό της νεωτερικότητας. Αυτή η άποψη επικράτησε κατά τη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης του 2015, σύμφωνα με την οποία, τα σύνορα και επομένως και τα κράτη πρέπει να εξαφανιστούν προς όφελος μιας μελλοντικής παγκόσμιας υπερεθνικής κυβέρνησης. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι, αυτοί που από καιρό επισημαίνουν ότι τα ανοιχτά σύνορα επιτρέπουν στους κερδοσκόπους όπως ο Τζορτζ Σόρος να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους στις φτωχότερες χώρες. Ο αγώνας κατά της πανδημίας μας υπενθύμισε ξαφνικά ότι τα κράτη υπάρχουν για να προστατεύσουν τους υπηκόους τους. Στον κόσμο μετά την Covid-19, οι «ΜΚΟ χωρίς σύνορα» θα πρέπει να εξαφανιστούν σταδιακά και οι υποστηρικτές του πολιτικού φιλελευθερισμού θα πρέπει να θυμούνται ότι χωρίς κράτος «ο άνθρωπος δεν είναι παρά μόνο λύκος για τον άνθρωπο», σύμφωνα με το τσιτάτο του Thomas Hobbes.
Η
αλλαγή πορείας κατά 180 μοίρες του προέδρου Emmanuel Macron καταδεικνύει αυτή
την ευαισθητοποίηση. Μέχρι πρόσφατα κατάγγελλε την «εθνικιστική λέπρα»,
την οποία συσχέτιζε με «τις ωδίνες του λαϊκισμού», ενώ σήμερα δοξάζει το έθνος,
το μόνο νόμιμο πλαίσιο συλλογικής κινητοποίησης.
Γενικό συμφέρον
Η έννοια του γενικού συμφέροντος, την οποία η αγγλοσαξωνική
κουλτούρα αμφισβητεί, είναι απαραίτητη για να προστατευτούμε από μια πανδημία.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον,
δυσκολεύεται να θεσπίσει αυταρχικά μέτρα για χάρη της υγείας, καθώς ο λαός του
δέχεται αυτή τη μορφή εξουσίας μόνο σε περίπτωση πολέμου. Στις Ηνωμένες
Πολιτείες, ο ομοσπονδιακός πρόεδρος Donald Trump δεν έχει την εξουσία να
διατάξει περιοριστικά μέτρα μετακίνησης του πληθυσμού σε ολόκληρη την
επικράτεια, γιατί αυτό το ζήτημα είναι αυστηρή αρμοδιότητα των ομόσπονδων
κρατών.
Τέλος στην απεριόριστη
ελευθερία της επιχειρηματικότητας
Η θεωρία
του φιλελεύθερου καπιταλισμού του Adam
Smith του «Laisser-faire, laisser-passer» [αφήστε (τα αγαθά, τα προϊόντα) να δημιουργηθούν, αφήστε να
περάσουν (χωρίς τελωνεία και δασμούς) Σημ. ΔΕΕ] ξεθωριάζει αφού έκλεισαν αυταρχικά πολλές επιχειρήσεις,
από τα εστιατόρια έως τα γήπεδα ποδοσφαίρου. Θα πρέπει να αποδεχτούμε όρια
στην ιερή-ελεύθερη-επιχείρηση. Ο αγώνας κατά της πανδημίας μας υπενθύμισε ότι
το δημόσιο συμφέρον μπορεί να δικαιολογήσει την αμφισβήτηση οποιασδήποτε
ανθρώπινης δραστηριότητας.
Δυσλειτουργίες
Αντιλαμβανόμαστε
επίσης, με την ευκαιρία αυτής της κρίσης, τις δυσλειτουργίες των κοινωνιών
μας. Για παράδειγμα, όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι η πανδημία ξεκίνησε πρώτα
στη Κίνα, αλλά ότι η χώρα αυτή κατάφερε να την τιθασεύσει και ότι καταργήθηκαν
τα αυταρχικά περιοριστικά μέτρα που είχαν επιβληθεί στην αρχή. Λίγοι
όμως γνωρίζουν το πώς οι Κινέζοι νίκησαν την Covid-19. Ο διεθνής Τύπος αγνόησε
τις ευχαριστίες του προέδρου Xi Jinping στον Κουβανέζο ομόλογό του, Miguel
Díaz-Canel, στις 28 Φεβρουαρίου, ούτε ανέφερε τον ρόλο του Interferon Alfa 2B
(IFNrec), ούτε κάτι σχετικό με την έρευνα για εμβόλιο. Αντίθετα
ανέφερε τη χρήση της φωσφορικής χλωροκίνης, η οποία χρησιμοποιείται ήδη κατά
της ελονοσίας. Η Κίνα αναμένεται να διεξάγει τις πρώτες δοκιμές στον
άνθρωπο στα τέλη Απριλίου, ενώ παράλληλα το εργαστήριο του Ινστιτούτου
Ερευνών για τα Εμβόλια και τους Ορρούς της Αγίας Πετρούπολης έχει ήδη αναπτύξει
πέντε πρωτότυπα εμβολίου.
Αυτές οι παραλείψεις
εξηγούνται από την ομφαλοσκόπηση των μεγάλων πρακτορείων ειδήσεων. Ενώ
πιστεύουμε ότι ζούμε σε ένα “παγκόσμιο χωριό” (σύμφωνα με τον Marshall
McLuhan), είμαστε ενημερωμένοι μόνο για τον δυτικό μικρόκοσμο. Αυτή την
άγνοια εκμεταλλεύονται τα μεγάλα δυτικά εργαστήρια τα οποία ασκούν ανεξέλεγκτο ανταγωνισμό όσον αφορά στα
εμβόλια και τα φάρμακα. Όλα συμβαίνουν όπως έγιναν στη δεκαετία του
‘80. Την εποχή εκείνη, μια επιδημία «ομοφυλοφιλικής πνευμονίας», που
αναγνωρίστηκε το 1983 ως AIDS, προκάλεσε πανικό στους ομοφυλόφιλους στο Σαν
Φρανσίσκο και τη Νέα Υόρκη. Όταν πρωτοεμφανίστηκε στην Ευρώπη, ο Γάλλος
πρωθυπουργός Laurent Fabius καθυστέρησε τη χρήση του αμερικανικού τεστ
εντοπισμού, έτσι ώστε το Ινστιτούτο Pasteur να είχε το χρόνο να αναπτύξει το
δικό του σύστημα και να το κατοχυρώσει με πατέντα. Η υπόθεση αυτή των
πολλών εκατομμυρίων είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες περισσότερους θανάτους.
Οι γεωπολιτικές εξελίξεις μετά τη πανδημία
Η επιδημία υστερίας που συνοδεύει αυτή της Covid-19 κρύβει την πολιτική επικαιρότητα. Όταν θα τελειώσει η κρίση και ανακτήσουν το πνεύμα τους οι λαοί, ο κόσμος μπορεί να είναι πολύ διαφορετικός. Την περασμένη εβδομάδα αναφερθήκαμε στην υπαρξιακή απειλή που έθεσε το Πεντάγωνο στη Σαουδική Αραβία και τη Τουρκία, που και οι δύο προορίζονται να εξαφανιστούν. Η απάντηση και των δύο ήταν να απειλήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες με τις χειρότερες καταστροφές – την κατάρρευση της βιομηχανίας σχιστολιθικού πετρελαίου για τη πρώτη, έναν πόλεμο με τη Ρωσία για την τελευταία – δύο πολύ επικίνδυνα στοιχήματα. Αυτές οι απειλές είναι τόσο σοβαρές ώστε πρέπει να απαντηθούν γρήγορα και είναι απίθανο να περιμένουν τρεις μήνες…».
Ορισμένα άλλα γεγονότα που
αποσιωπήθηκαν ή πέρασαν στα «ψιλά γράμματα» των εγχώριων ΜΜΕ ήταν η αντίδραση
των Ιταλών στην γερμανική άρνηση να σπεύσει να βοηθήσει την Ιταλία. Έξαλλοι από την στάση
της Ε.Ε στην πανδημία που έχει κτυπήσει τη χώρα τους με τραγικό απολογισμό τα
θύματα της τραγωδίας αυτής να έχουν φτάσει τα 6.820 άρχισαν να κατεβάζουν
σημαίες της Ε.Ε και να αναρτούν στη θέση τους σημαίες της Κίνας και της Ρωσίας.
Η έλλειψη αλληλεγγύης, από τις υπόλοιπες χώρες της Ένωσης, έχει προκαλέσει ένα
πρωτοφανές αντι-ευρωπαϊκό κύμα αγανάκτησης. Μάλιστα η τελευταία κίνηση των
Βρυξελλών να απαγορεύσουν την πτήση
ρωσικού μεταφορικού αεροσκάφους με βοήθεια για τον κορωνοϊό από τον πολωνικό
εναέριο χώρο, αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Το κλίμα βέβαια
ήταν ιδιαίτερα επιβαρυμένο από πριν: Οι μόνες χώρες που βοήθησαν στην πράξη την
Ιταλία ήταν η Κούβα, η Κίνα και η Ρωσία.
Ο
υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας Luigi di Maio όταν η πρώτη βοήθεια είχε φτάσει
από την Κίνα, απευθυνόμενος στον ιταλικό λαό μέσω facebook είχε πει: «Ήθελα να
σας δείξω την πρώτη βοήθεια που έφτασε: Από την Κίνα», είχε πει ο di Maio,
δείχνοντας ένα βίντεο από ένα φορητό υπολογιστή που είχε μπροστά του και στο
οποίο φαίνονταν άτομα με μάσκες να κατεβαίνουν τις σκάλες ενός αεροπλάνου. «Είναι
ειδικό ιατρικό προσωπικό το οποίο αντιμετώπισε τον κορωνοϊό στην Κίνα και τώρα
φτάνει στην Ρώμη», σημείωσε με έμφαση ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών για να
τονίσει: «Αυτή είναι βοήθεια. Αυτή είναι αλληλεγγύη».
Όσο
για ΝΑΤΟ, που θα μπορούσε να βοηθήσει στην οργάνωση νοσοκομειακών μονάδων, στις
μεταφορές κλπ, είναι παντελώς ανύπαρκτο.
Αντίθετα
όπως έχει αναφερθεί:
«Η
εγκατάλειψη της Ιταλίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ ανάγκασε την
ιταλική κυβέρνηση να ζητήσει βοήθεια από την Κίνα, την Κούβα και τη Ρωσία. Στην
Ισπανία, η Κυβέρνηση ζήτησε επισήμως ανθρωπιστική βοήθεια από το ΝΑΤΟ, το οποίο
εκώφευσε χαρακτηριστικά. Η εγκατάλειψη της Ισπανίας στην τύχη της θα
καταρρακώσει το κύρος και ασφαλώς θα θέσει ερωτήματα για την χρησιμότητα
ύπαρξης αυτής της συμμαχίας, η οποία αντιδρά άμεσα μόνον στις στρατιωτικές
ανάγκες και επιδιώξεις των ΗΠΑ για την προάσπιση των συμφερόντων τους».
Αντιθέτως,
πληροφορούμαστε ότι ρωσικά οχήματα αναπτύσσονται στους
Ιταλικούς δρόμους. Γιατροί, μάσκες και φάρμακα με εντολή Πούτιν
στάλθηκαν στην πολύπαθη χώρα. Μάλιστα είχαμε συνάντηση Ρώσων
στρατιωτικών γιατρών με τους Ιταλούς συναδέλφους τους. Η Μόσχα απέστειλε εννέα
φορτηγά με ιατρικά υλικά πρώτης ανάγκης, οκτώ κινητές ιατρικές μονάδες, 100
στρατιωτικούς ειδικά εκπαιδευμένους σε τέτοιες συνθήκες, ένα στρατιωτικό
εργαστήριο και 20 οχήματα κινητής απολύμανσης.
Τα
στρατεύματα και ο εξοπλισμός έφτασαν στο ιταλικό στρατιωτικό αεροδρόμιο de
Mare, που βρίσκεται 30 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Ρώμης, σύμφωνα με ανακοίνωση
του υπουργείου Άμυνας της Ρωσίας.
Οι
πόρτες των στρατιωτικών φορτηγών έφεραν τη ρωσική και ιταλική σημαία με το
μήνυμα «Από τη Ρωσία με αγάπη» να αναγράφεται στα ρωσικά τα ιταλικά και τα
αγγλικά. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν συνομίλησε το προηγούμενο
Σάββατο με τον Ιταλό πρωθυπουργό Τζιουζέπε Κόντε, τον οποίο ενημέρωσε για την
πρόθεση της Μόσχα να βοηθήσει τη Ρώμη με την αποστολή ειδικών απολυμαντικών
οχημάτων και ειδικών.
Όπως σημειώνεται σχετικά: «Η κρίση του COVID-19 έχει ήδη καταστρέψει τον μύθο της
αλληλεγγύης μεταξύ των εταίρων της ΕΕ και εξέθεσε ανεπανόρθωτα την ακραία
αδυναμία μεγάλων χωρών, όπως η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο».
Κλείνουμε με την επισήμανση στο εξαιρετικό
άρθρο του Γιάννη Μήτσιου (πολιτικός επιστήμων, διεθνολόγος. ΜΑ Παν/μιου
Northeastern Βοστώνης) με τίτλο: «2020:To
τέλος της παγκοσμιοποίησης όπως την ξέραμε;»:
«…Οι στιγμές είναι ιστορικές και ζούμε, μαζί
με τον «αόρατο πόλεμο», την κυοφορία μιας νέας εποχής που θα έρθει, όταν θα
έχει περάσει αυτός ο εφιάλτης. Κυβερνήσεις, συστήματα, οικονομίες, ιδεολογικές
προσεγγίσεις θα αναθεωρηθούν, θα αλλάξουν και η ανθρωπότητα θα συνεχίσει να
πορεύεται. Η ελπίδα και το φως πάντα κερδίζουν το σκοτάδι».
ΔΕΕ,
26-3-2020
