Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017

Έκτακτη επικαιρότητα: Η επίθεση στο Φύλο και στην Οικογένεια


Η επίθεση στο Φύλο και στην Οικογένεια: 
Η κληρονομιά της Σχολής της Φρανκφούρτης

«Η σεξουαλική ηθική - όπως η την ορίζει κοινωνία - μου φαίνεται άξια μεγάλης περιφρόνησης. Συνηγορώ υπέρ μιας ασύγκριτα πιο ελεύθερης σεξουαλικής ζωής». 
Sigmund Freud, 1908.

«Θα υπάρξουν και άλλες μορφές εκτός του κλασικού σε εμάς γάμου...  Θα βιώσουμε ένα ευρύ φάσμα κοινωνικά αποδεκτών μορφών σεξουαλικής ζωής». Volkmar Sigusch, 2015.

Ο Volkmar Sigusch (1940-) στους περισσότερους δεν είναι πολύ γνωστό όνομα, αλλά και για όσους ανησυχούν για την επίθεση ενάντια στις παραδοσιακές αντιλήψεις για τα φύλα και τη σεξουαλικότητα, θα έπρεπε να είναι. Ίσως έχετε συναντήσει τον όρο “cisgender”, μια λέξη που δημιούργησε ο Sigusch, και που κερδίζει γρήγορα έδαφος στην ‘καθημερινή’ γλώσσα. Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτή την λέξη, αυτή ήρθε να αντικαταστήσει την λέξη «φυσιολογικό» ("νορμάλ") άτομο - που θεωρείται πλέον «τρανσφοβική» (!) - και ακόμη περισσότερο, τον όρο «ετεροφυλόφιλος». Κατά τα «προοδευτικά» μυαλά, “cisgender” είναι ένα άτομο «που νοιώθει πως είναι το φύλο που γεννήθηκε». Θεωρείστε δηλαδή, ‘cisgender’ εάν το πιστοποιητικό γέννησής σας λέει ότι είστε άνδρας και εσείς θεωρείτε τον εαυτό σας άντρα!

Ο στόχος εκείνων που επινοούν και «ρίχνουν» μετά στην καθημερινή ομιλία τέτοιες περίεργες και μπερδεμένες λέξεις, είναι ο στιγματισμός κάθε φυσιολογικού και υγιούς και η περαιτέρω αλλοίωση της ταυτότητας του ανθρώπου, προβάλλοντας στις επόμενες γενιές τον ισχυρισμό, και πείθοντας όλους μας τελικά, ότι δεν υπάρχει «νορμάλ», παρά μόνο διαφορετικές θέσεις μέσα σε ένα όλο και πιο πολύχρωμο φάσμα. 

Με το να υπονομεύεται η έννοια άντρας και γυναίκα, υπονομεύεται η έννοια της οικογένειας. Και όταν υπονομεύεται η έννοια της οικογένειας η οποία προσδιορίζεται από μια συγκεκριμένη ομάδα, η ομάδα αυτή ωθείται όλο και πιο κοντά στην έννοια της γενοκτονίας μέσω της (σύμφωνα με το λεξικό των Ηνωμένων Εθνών) «σκόπιμης πρόκλησης των συνθηκών ζωής που υπολογίζεται ότι θα επιφέρουν τη φυσική καταστροφή της ομάδας αυτής» και μέσω της «επιβολής μέτρων που αποσκοπούν στην αποτροπή των γεννήσεων».



Ο πονηρός νεολογισμός “cisgender”, που με ανησυχητική συχνότητα χρησιμοποιείται από τους "σεξολόγους", βοηθά στο να υποβαθμιστεί ο γάμος μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας και η ανατροφή των παιδιών μέσα σε αυτή την ένωση, και να γίνει (ο γάμος) απλά μια "επιλογή" σε ένα ‘πλούσιο’ κατάλογο πιθανών σεξουαλικοτήτων, έμφυλων ταυτοτήτων και οικογενειακών δομών. Σε αυτόν τον θαυμαστό νέο κόσμο δεν υπάρχει τίποτα το «κανονικό» ή το «ιδανικό», αφού όλα τα «μοντέλα» παρουσιάζονται ως έγκυρα και ίσα. Πρόκειται περί της προώθησης ενός «σχετικισμού» στα φύλα, ενός σχετικισμoύ ο οποίος στην ουσία προσβάλει την ίδια την Δημιουργία! 

Η ετεροφυλοφιλία είναι «ο φυσικός κύκλος ζωής» ανθρώπων και ζώων, ενώ η ομοφυλοφιλία είναι απλώς «ένας τρόπος για μερικούς ανθρώπους με εξωτικές γεύσεις για την επίτευξη του οργασμού», όπως λέει ο F. Roger Devlin (αρθρογράφος στο ‘The Occidental Quarterly’ και στο ‘VDARE’). Κάθε επιχείρημα που προσπαθεί να εξισώσει κάθε είδους σχέση με ατελείωτες αναφορές στο θέμα της «αγάπης», ωθεί την συζήτηση μακριά από αυτή την αδιάψευστη βιολογική πραγματικότητα. 

Κατά τον ίδιο τρόπο που είδαμε το πόσο πολύ προωθήθηκε η λεγόμενη «ισότητα στον γάμο» (δηλ. «γάμο» ομοφυλόφιλων), βλέπουμε επίσης την αγωνιώδη προσπάθεια να «εξυμνηθούν» εκείνα τα άτομα που πάσχουν από την ατυχή αυταπάτη ότι μπορεί να γεννήθηκαν «σε λάθος σώμα».

Όσοι μπορούν να δουν «την όλη εικόνα» τουνεοταξικού επαναπρογραμματισμού της κοινωνίας, αντιλαμβάνονται ότι με τον ίδιο τρόπο που ο "transgenderism" επιχειρείται να προβληθεί ως κάτι απόλυτα «νορμάλ» και υγιής, ο πολιτιστικός σχετικισμός, που αναπτύσσεται ταχύτητα μέσα στη Δύση, πασχίζει να δημιουργήσει μια τεχνητή ισοτιμία μεταξύ του ευρωπαϊκού πολιτισμού και γενικότερα των μεγάλων επιτευγμάτων της Λευκής φυλής και των πενιχρών επιτευγμάτων λιγότερο προηγμένων φυλών και πολιτισμών, δημιουργώντας μια τεχνητή ισοτιμία «όλων των πολιτισμών», ακόμα και των πιο βάρβαρων και διεστραμμένων. Και στις δύο περιπτώσεις, το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι κάποιου είδους «ισότητα», αλλά η σταδιακή υποβάθμιση του υγιούς και ανώτερου και η αύξηση του άρρωστου και του παρανοϊκού.

Αξίζει εδώ να σημειωθεί, ότι ενώ ένα βασικό δόγμα της θρησκείας του «προοδευτισμού»είναι ότι όλοι οι πολιτισμοί είναι «ίσοι» (ταυτόχρονα με την καλλιέργεια συναισθημάτων ενοχής στους γηγενείς πληθυσμούς για την ιστορία τους και τον πολιτισμό τους, ώστε να επιτευχθεί η «πολυπολιτισμικότητα»), την ίδια ώρα οι ίδιοι οι κομισάριοι της «διαφορετικότητας» κάνουν μαθήματα στους κατά κύματα εισερχόμενους τριτοκοσμικούς μετανάστες, λαθρομετανάστες και «πρόσφυγες», περί των «αρχών» της Ευρώπης και της «δημοκρατίας», λέγοντάς τους ότι «δεν είναι καλό», να βιάζουν γυναίκες (!), να κάνουν κλειτοριδεκτομή στα κορίτσια τους, να προβαίνουν σε «εγκλήματα τιμής» και άλλα που είναι βασικά στοιχεία του δικού τους πολιτισμού. 


Στην φωτογραφία αριστερά βλέπετε μια έγκυο γυναίκα που πάσχει από την αυταπάτη ότι είναι «άντρας». Αυτή είναι η «οικογένεια» του μέλλοντος, που ζητά να επιτευχθεί μέσω της «ισότητας», αν όχι της υπεροχής έναντι, της υγιούς οικογενειακής μονάδας (φωτογραφία δεξιά), που είναι το κλειδί για την ύπαρξή μας. 

Αλλά ποιος ακριβώς εισάγει αυτούς τους όρους και τις ιδέες και ως εκ τούτου μηχανεύεται την ριζική αλλαγή στις δυτικές κοινωνίες; Για την απάντηση σε αυτήν την ερώτηση, θα πρέπει να επιστρέψουμε στον Volkmar Sigusch. 

Volkmar Sigusch 

Ο Sigusch, που ήταν Γερμανός, αυτο-περιγράφεται ως "σεξολόγος," γιατρός και κοινωνιολόγος. Ως ιδρυτής και συνεκδότης του “Zeitschrift für Sexualforschung” (Εφημερίδα Σεξουαλικής Έρευνας) και Διευθυντής του “Institut für Sexualwissenschaft” (Ινστιτούτο για τις Σεξουαλικές Επιστήμες) του Πανεπιστημίου Γκαίτε στη Φρανκφούρτη από το 1973 μέχρι το 2006, ο Sigusch χαρακτηρίζεται από το Der Spiegel ως "ένας από τους κύριους στοχαστές πίσω από την σεξουαλική επανάσταση της δεκαετίας του 1960". Ο λόγος που αυτός ο νέος που ήθελε να γίνει ιατρός, εξελίχθηκε σε φανατικό του ‘πολιτιστικού πολέμου’ είναι αρκετά εύκολο να τον φανταστεί κανείς. Μετά την φυγή του από την Ανατολική Γερμανία, ο Sigusch σπούδασε ιατρική, ψυχολογία και φιλοσοφία στη Φρανκφούρτη. Ο Sigusch σπούδασε φιλοσοφία υπό τον Μαξ Χορκχάιμερ και τον Τέοντορ Αντόρνο(κι οι δύο εβραϊκής καταγωγής), οι οποίοι είχαν τότε επιστρέψει από τις Ηνωμένες Πολιτείες και επανίδρυσαν το περιβόητο Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών της Φρανκφούρτης (Frankfurt Institute for Social Research).

Με λίγα λόγια, ο Sigusch, πρωτοπόρος στην συνεχώς εξελισσόμενη σεξουαλική επανάσταση, υπήρξε ένας προστατευόμενος της περιβόητης Σχολής της Φρανκφούρτης (Frankfurter Schule) που ιδρύθηκε από μπολσεβίκους, κατά κύριο λόγο εβραϊκής καταγωγής, στην Φρανκφούρτη, το 1920. [Για να εξυπηρετήσει το σκοπό της "αναίρεσης" της παραδοσιακής δυτικής κοινωνίας, που θεωρείτο «καταπιεστική», η Σχολή της Φρανκφούρτης ανέπτυξε ένα ισχυρό εργαλείο που ονομάζεται "Κριτική Θεωρία." Την θεωρία, του να επικρίνεις κάθε παραδοσιακό θεσμό, αρχής γενομένης από την οικογένεια. Βλέπε εκτενέστερα: εδώ κι εδώ]. 


Η Σχολή της Φρανκφούρτης


Ο καθηγητής Kevin MacDonald στο βιβλίο του “Culture of Critique” («Κουλτούρα της Κριτικής»), που ασχολείται με τον διαχρονικό ρόλο Εβραίων διανοούμενων της Δύσης στην προώθηση θεωριών και τάσεων που αποβλέπουν στον κατακερματισμό της δυτικής κοινωνίας, εξηγεί ότι η Σχολή της Φρανκφούρτης στιγμάτισε υγιείς έννοιες, όπως ο εθνικισμός και οι στενές συγγενικές σχέσεις ως ένδειξη «ψυχιατρικής διαταραχής». Εν συνεχεία, κατά τις τελευταίες δεκαετίες του δέκατου ένατου αιώνα, Εβραίοι διανοούμενοι άρχισαν να αποθεώνουν τους «απόβλητους» και τους «μη συμβατικούς» της δυτικής κοινωνίας. Έτσι, θα μπορούσαν να πετύχουν την διάσπαση της ομοιογένειας της κοινωνίας και να διεξάγουν μια μυστική εκστρατεία για την αποδοχή του «πλουραλισμού».



Όπως σημειώνει ο MacDonald, η Σχολή της Φρανκφούρτης πρόσφερε μια σημαντική συνταγή στον άρρωστο δυτικό κόσμο: «ένα ριζοσπαστικό ατομικισμό και την αποδοχή του πλουραλισμού. Οι άνθρωποι έχουν ένα εγγενές δικαίωμα να είναι διαφορετικοί από τους άλλους και να γίνουν αποδεκτοί από τους άλλους ως διαφορετικοί. Στην ουσία, με το να διαφοροποιηθείς από τους άλλους ανεβαίνεις στο υψηλότερο επίπεδο της ανθρωπότητας». Κατόπιν αυτών, μια κοινωνία που έχει υποκύψει στην ιδεολογία της Σχολής της Φρανκφούρτης, είναι επόμενο να βρίσκει ατελείωτους όρους για ατελείωτες Ταυτότητες, Φύλα, επιλογές τρόπου ζωής, κλίκες και υποκουλτούρες.

Ένα ηχηρό παράδειγμα αυτού του εφιάλτη που έχει γίνει πραγματικότητα είναι ο όρος “otherkin” (διάβασε εδώ). Σύμφωνα με το Google, otherkin είναι άνθρωποι που ταυτίζονται ως μερικώς ή πλήρως μη-ανθρώπινοι. Μερικοί λένε ότι είναι, κατά το πνεύμα, αν όχι στο σώμα, μη ανθρώπινοι. Σε μία κανονική, υγιή κοινωνία αυτή η ανοησία θα έπρεπε να θεωρηθεί ως παιδαριώδης ή παράφρων, και σίγουρα κανείς δεν θα ενέδιδε σε τέτοιες γελοιότητες. Αλλά σήμερα, στον απόηχο της νίκης της Σχολής της Φρανκφούρτης, η κοινότητα otherkin είναι άλλη μία «κοινότητα» από τις πολλές αυτής της διαλυμένης κοινωνίας.

Είναι επίσης αναμενόμενο, σε μια κοινωνία που έχει πλήρως υποκύψει στην ιδεολογία της Σχολής της Φρανκφούρτης, να βλέπουμε να αποθεώνονται ως «παραδείγματα υψηλότερου επιπέδου ανθρωπότητας», άτομα όπως ο Bruce Jenner, ο οποίος επιλέχθηκε ως «Γυναίκα της Χρονιάς» από το περιοδικό Glamour. Αυτού του είδους η «εξέλιξη» της κοινωνίας δικαίως πρέπει να θεωρείται ως ο θρίαμβος της Σχολής της Φρανκφούρτης. 

Welcome to the Twilight Zone
Η ιστορία που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας τα τελευταία χρόνια, είναι η ιστορία της μεθοδευμένης αποσύνθεσης μίας κάποτε υγιούς κοινωνίας.




Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017

Μεταναστευτικό: Προτάσεις διαχείρισης (2)



Προτάσεις για τη διαχείριση 

του ζητήματος των λαθρομεταναστών



Υπάρχει ένα σημείο στο οποίο όλοι θα συμφωνούσαν, ότι το ζήτημα της εισροής χιλιάδων ανεξελέγκτων μεταναστών έχει πλέον σχέση με τη φύση και την υπόσταση του Ελληνικού σημερινού κράτους. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν απαιτείται εθνική και πολιτική ομόνοια και σύμπνοια, κοινότητα αποφάσεων προκειμένου να αντιμετωπισθεί το μείζον αυτό πολιτικό πλέον θέμα.

H συνθήκη της Γενεύης δεν καλύπτει αυτή την αθρόα και παράνομη μετανάστευση. Μάλλον από αυτό το σημείο θα πρέπει να ξεκινήσουν όσοι ασχολούνται με το σημαντικό αυτό ζήτημα. Άρα σε κάθε περίπτωση η αθρόα και παράνομη μετανάστευση χαρακτηρίζεται πλέον ως πολιτικό ζήτημα το οποίο και απαιτεί πολιτική λύση. Εάν σκεφθούμε ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πολιτικά, επιβάλλεται να ευρεθεί μία άμεση πολιτική λύση. 

Συγκεκριμένα και με βάση τους διεθνείς κανόνες δικαίου θα πρέπει να ψηφισθεί κοινή συνθήκη ανάμεσα σε Ευρωπαίους εταίρους όπου θα νομοθετηθεί η άμεση επαναπροώθηση στις πατρίδες τους όσων εκ των λαθρομεταναστών δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να χαρακτηρισθούν ως πρόσφυγες. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ακυρωθούν οι συνθήκες του Δουβλίνου, όσοι έχουν έλθει παράνομα και δεν πληρούν τις απαιτήσεις να χαρακτηρισθούν ως πρόσφυγες είναι άμεση ανάγκη να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Επιβάλλεται η Ελληνική κυβέρνηση να συνεργασθεί με τις κυβερνήσεις των κρατών των παράνομων μεταναστών ώστε αυτοί άμεσα να επαναπροωθηθούν σε αυτά. 

Ίσως βέβαια μία επίσης σημαντικότατη πολιτική λύση είναι η διεθνής συνεργασία ώστε στο Αιγαίο να ελεγχθούν τα θαλάσσια Ελληνικά και συγχρόνως Ευρωπαϊκά σύνορα και να παταχθεί το δουλεμπόριο-το κατάφερε ο Καποδίστριας δεν μπορούν οι σημερινοί κυβερνώντες με τόσα μέσα να το επιτύχουν; Ειδικά μετά τις αποδεδειγμένες διασυνδέσεις των δουλεμπόρων με Μ.Κ.Ο;

Το επόμενο βήμα είναι αυτονόητο. Πρέπει να στελεχωθούν πολλές ομάδες έρευνας και απόδοσης ασύλου σε όσους και όσες το δικαιούνται. Σε κάθε περίπτωση όσοι πραγματικά δικαιούνται ασύλου, όσοι έχουν νόμιμα χαρτιά και είναι πραγματικοί οικονομικοί μετανάστες κατ΄ αρχήν να οδεύσουν νομίμως προς τις όμορες θρησκευτικά και πολιτιστικά χώρες (Σαουδική Αραβία κλπ). Κάποιοι από αυτούς εάν εκφράσουν την ανάλογη επιθυμία ας κατανεμηθούν με λογικά κριτήρια (πληθυσμιακά και οικονομικά) στις Ευρωπαϊκές χώρες.

Επιβάλλεται να αποκατασταθεί το διεθνές δίκαιο και να ισχύσουν τα Εθνικά και Ευρωπαϊκά συντάγματα δικαίου και εννόμου τάξεως. Όσοι εκ των μεταναστών εμπλέκονται με εγκληματικές οργανώσεις τύπου ISIS και έχουν διασπαρεί στην Ευρώπη σκορπώντας το θάνατο θα πρέπει άμεσα να ανακαλυφθούν και να τιμωρηθούν. 

Ίσως το πλέον βασικό βήμα προς τη λύση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης είναι η ενημέρωση των νομίμων και γηγενών Ελλήνων και Ευρωπαϊκών πολιτών, οι οποίοι είναι νομοταγείς πολίτες ,πληρώνουν τους φόρους και θέλουν έναν κόσμο ειρήνης και ανάπτυξης γι αυτούς και τα παιδιά τους. Οι κυβερνώντες θα πρέπει να ενημερώσουν τους πολίτες για το τι πραγματικά συμβαίνει με τους παράνομους μετανάστες, ποιοι δημιούργησαν αυτό το ιστορικό φαινόμενο, πού αποσκοπούν, τι κόσμος ετοιμάζεται, ειδικότερα ποια Ευρώπη επιθυμείται και ετοιμάζεται. Επειδή όλα είναι θέμα παιδείας οι πολίτες της Ελλάδος και της Ευρώπης δικαιούνται να γνωρίζουν και τα φαινόμενα αλλά και τις εξηγήσεις τους. Θα πρέπει οι εκλεγμένες κυβερνήσεις σε αυτό το μείζον εθνικό θέμα πλήρως να συμπλεύσουν με τους πολίτες και να μην υπάρχουν κρυφές ατζέντες διότι διακυβεύεται το μέλλον Πατρίδων και πολιτών.

Β.Μ. - ΚΕΜΕΘΑ

Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017

Μεταναστευτικό: Προτάσεις διαχείρισης




ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ 
ΤΗΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

Η παράνομη είσοδος αλλοδαπών στην χώρα μας δεν είναι καινούριο φαινόμενο, αλλά τον τελευταίο καιρό μονοπωλεί την επικαιρότητα λόγω της έξαρσής της. Στην πραγματικότητα όλες οι κυβερνήσεις από την δεκαετία του 1990 μέχρι και σήμερα ακολουθούν πολιτική ανοιχτών συνόρων είτε το έχουν διακηρύξει επίσημα είτε όχι. Η διακήρυξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ περί ανοιχτών συνόρων έχει τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα με την γνωστή πρόσκληση του πρώην Υπουργού Εσωτερικών της κυβέρνησης ΝΔ, Προκόπη Παυλόπουλου, προς τους αλλοδαπούς να προτιμήσουν την Ελλάδα και να μας «γονιμοποιήσουν» και με την γενικότερη απροθυμία όλων των κυβερνήσεων να φυλάξουν τα σύνορα.

Για να αποτραπεί ή έστω να μειωθεί η παράνομη μετανάστευση προς την χώρα μας χρειάζεται πολιτική βούληση προς τούτο και λήψη μέτρων, που θα αναλυθούν παρακάτω, με κύριο στόχο την δημιουργία των συνθηκών που θα κάνουν την Ελλάδα μη ελκυστικό προορισμό για τους λαθρομετανάστες.

Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να γίνεται άμεση σύλληψη, καταγραφή και ταυτοποίηση των αλλοδαπών που εισέρχονται παράνομα στην χώρα. Ακολούθως, όλοι πρέπει τοποθετούνται σε κέντρα κράτησης κατόπιν έκδοσης διοικητικών αποφάσεων περιορισμού της ελευθερίας μετακίνησης για λόγους δημοσίας τάξης ή και δημόσιας υγείας. Στα κέντρα κράτησης πρέπει να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ των αλλοδαπών οι οποίοι υποβάλουν αίτηση για να τους χορηγηθεί το νομικό status του πρόσφυγα, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, και των υπολοίπων που επιθυμούν να παραμείνουν στην Ελλάδα ή να μεταβούν σε άλλες χώρες χωρίς να αιτούνται την αναγνώρισή τους ως πρόσφυγες και συνήθως πρόκειται για οικονομικούς λαθρομετανάστες.

Όσοι τελικά θα αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες από τις αρμόδιες κρατικές επιτροπές - και όχι γιατί έτσι τους «βαφτίζει» συλλήβδην με δηλώσεις του ο εκάστοτε υπουργός ή οι δημοσιογράφοι - θα αφήνονται ελεύθεροι, κατόπιν άρσεως των διοικητικών μέτρων περιορισμού της ελευθερίας μετακίνησης, και πλέον θα απολαμβάνουν τα δικαιώματα του πρόσφυγα (δικαίωμα διαμονής, εργασίας, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κλπ). Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα θα εκπληρώνει στο έπακρον τις διεθνείς δεσμεύσεις της και θα δείχνει έμπρακτη αλληλεγγύη και ανθρωπισμό προς συγκεκριμένη κατηγορία αλλοδαπών που έχει ανάγκη διεθνούς προστασίας.

Οι υπόλοιποι, δηλαδή όσοι δεν κατόρθωσαν να αποδείξουν ότι είναι πρόσφυγες και όσοι ουδέποτε αιτήθηκαν να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες, θα παραμένουν στα κέντρα κράτησης μέχρι να δηλώσουν ότι επιθυμούν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Παράλληλα, θα υπάρχει επικοινωνία με τα κράτη προέλευσης των αλλοδαπών και έλεγχος του ποινικού μητρώου τους, ώστε να εκδίδονται στην χώρα τους όσοι καταζητούνται για εγκλήματα. Επίσης, θα γίνεται έλεγχος για τυχόν εκκρεμή διεθνή εντάλματα σύλληψης που θα οδηγούν στην έκδοση των λαθρομεταναστών σε τρίτα κράτη.

Στα κέντρα κράτησης των παρανόμως εισελθόντων αλλοδαπών οι συνθήκες διαβίωσης πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να πληρούνται τα ελάχιστα διεθνή πρότυπα και να μην καταπατώνται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των κρατουμένων. Κάθε αλλοδαπός πρέπει να λαμβάνει τροφή και νερό, να έχει στέγη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.ο.κ. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα πρέπει να δαπανά τεράστια ποσά για την συντήρησή τους. Ουδείς θα κατηγορήσει την χώρα μας αν κάθε αλλοδαπός λαμβάνει καθημερινά την μερίδα φαγητού που λαμβάνει ο Έλληνας στρατιώτης. Ομοίως, οι αλλοδαποί θα διαμένουν σε θαλάμους, όπως διαμένει ο Έλληνας στρατιώτης, ή σε δωμάτια με τις ίδιες διαστάσεις και ανέσεις που έχει ο κρατούμενος σε σωφρονιστικό κατάστημα (φυλακή). Καλύτερες συνθήκες διαβίωσης πρέπει να προσφέρονται σε πρόσωπα που χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας (παιδιά, ηλικιωμένοι, ασθενείς κλπ). 

Περαιτέρω, θα είναι δυνατή η ελεγχόμενη πρόσβαση των Μ.Κ.Ο. στα κέντρα κράτησης λαθρομεταναστών. Οι Μ.Κ.Ο. που επιθυμούν να βοηθήσουν τους λαθρομετανάστες θα ελέγχονται εξονυχιστικά - με έμφαση στους σκοπούς, τον τρόπο λειτουργίας τους και την χρηματοδότησή τους - και θα τους επιτρέπεται η επίσκεψη στα κέντρα κράτησης, η διανομή αποκλειστικά ειδών πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, ρουχισμός κλπ) και η παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους λαθρομετανάστες πάντοτε υπό την εποπτεία υπαλλήλων του κράτους. Ομοίως, θα γίνεται αποδεκτή οποιαδήποτε βοήθεια τρίτων κρατών που επιθυμούν να συνδράμουν στην αντιμετώπιση των λαθρομεταναστευτικών ροών με την προσφορά χρημάτων, ανθρωπιστικής βοήθειας κλπ, εφόσον αυτή συνάδει με τον τρόπο που έχει επιλέξει η ελληνική κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και πάντοτε υπό τον έλεγχο, την εποπτεία και την διαχείριση από υπαλλήλους του κράτους.

Ένα τέτοιο περιβάλλον απομόνωσης και λιτής ζωής θα έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση αισθημάτων απογοήτευσης στους λαθρομετανάστες που ήλπιζαν ότι στην Ελλάδα θα βρουν τον επίγειο παράδεισο, την εύκολη ζωή ή μία κατάσταση ανομίας και ασυδοσίας. Είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή κάθε αλλοδαπός θα ζητήσει να επαναπροωθηθεί στην πατρίδα του ή να μεταβεί σε τρίτο κράτος. Εφόσον υποβληθεί τέτοιο αίτημα, οι ελληνικές αρχές θα επικοινωνούν με τις αρχές του κράτους προέλευσης (π.χ. με την πρεσβεία του στην Αθήνα) ή με τρίτα κράτη που προτίθενται να δεχθούν τον λαθρομετανάστη, προκειμένου να ρυθμιστεί εξατομικευμένα ο τρόπος επαναπατρισμού ή μετάβασής του στο τρίτο κράτος αντίστοιχα, με έξοδα του ιδίου, της οικογένειάς του ή της χώρας του. 

Από την πρώτη στιγμή της τοποθέτησης των λαθρομεταναστών σε κέντρα κράτησης, θα υπάρχει δυνατότητα επικοινωνίας τους με τους συγγενείς τους, ώστε να είναι δυνατή η αποστολή σ’ αυτούς χρημάτων ή αεροπορικών εισιτηρίων, ώστε άμεσα με έξοδα της οικογένειάς τους, να μπορούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους ή να μεταβούν σε οποιοδήποτε τρίτο κράτος τους δέχεται. Υπό αυτές τις συνθήκες, η δαπάνη για την επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών στα κράτη προέλευσής τους ή σε τρίτα κράτη θα είναι ανέξοδη για το ελληνικό κράτος, που θα επιβαρύνεται μόνο με το κόστος συντήρησής τους (διατροφή κλπ). 

Εναλλακτικά, όσοι λαθρομετανάστες δεν είναι δυνατό να καταβάλουν τα έξοδα επαναπατρισμού τους - είτε οι ίδιοι είτε οι συγγενείς τους - θα μπορούν εθελοντικά, ήτοι μόνο εφόσον οι ίδιοι το ζητήσουν, να προσφέρουν εργασία ως ανειδίκευτοι εργάτες σε εργοστάσια, δημόσια έργα, αγροτικές εργασίες και αλλού, υπό τις ίδιες συνθήκες που ισχύουν για τον Έλληνα εργάτη και λαμβάνοντας το ελάχιστο νόμιμο ημερομίσθιο μέχρις ότου συγκεντρώσουν το χρηματικό ποσό που απαιτείται για τον επαναπατρισμό τους ή μετάβασης σε τρίτα κράτη. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα δίνεται η δυνατότητα στους λαθρομετανάστες να αποκτήσουν πάλι την ελευθερία τους επιστρέφοντας στις πατρίδες τους ή μεταβαίνοντας σε τρίτα κράτη και κανείς δεν θα μπορεί να κατηγορήσει το ελληνικό κράτος για καταναγκαστική εργασία των λαθρομεταναστών. Μάλιστα, από το προϊόν της εργασίας τους θα προκύπτουν πόροι που θα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την λειτουργία των κέντρων κράτησης λαθρομεταναστών. 

Για την αποτροπή της απόδρασης των λαθρομεταναστών από τα κέντρα κράτησης πρέπει αυτή να ποινικοποιηθεί, με αποτέλεσμα όσοι αποδράσουν ή αποπειραθούν να αποδράσουν να τιμωρούνται με αυστηρές ποινές φυλάκισης, οι οποίες θα εκτίονται σε σωφρονιστικά καταστήματα, ήτοι σε χώρους λιγότερο ελκυστικούς από τα κέντρα κράτησης. Επίσης, για την διατήρηση της τάξης και ασφάλειας εντός των κέντρων κράτησης πρέπει να προβλεφθούν ιδιώνυμα εγκλήματα που επισύρουν αυστηρές ποινές στους λαθρομετανάστες που θα επιδείξουν βίαιη και παραβατική συμπεριφορά (επίθεση κατά υπαλλήλων ή άλλων λαθρομεταναστών, επεισόδια, καταστροφές κλπ), οι οποίες επίσης θα εκτίονται σε σωφρονιστικά καταστήματα. Οι ανωτέρω προτάσεις πιθανόν να θεωρηθούν ακραίες από διάφορους δήθεν ανθρωπιστές. Στην πραγματικότητα μπορούν να υλοποιηθούν χωρίς το ελληνικό κράτος να καταπατήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των λαθρομεταναστών. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις ανωτέρω προτάσεις δεν περιλαμβάνεται το δικαίωμα του κράτους να ασκήσει ποινική δίωξη σε βάρος των λαθρομεταναστών για την παράνομη είσοδο και διαμονή στην χώρα και να επιβάλει σ’ αυτούς ποινές φυλάκισης, οι οποίες θα εκτίονται σε σωφρονιστικά καταστήματα. 

Στην πραγματικότητα, εδώ και αρκετά χρόνια, οι εισαγγελείς κάνοντας χρήση της διακριτικής ευχέρειας που τους παρέχει η σχετική νομοθεσία απέχουν από την άσκηση ποινικής δίωξης κατά των λαθρομεταναστών για παράνομη είσοδο και διαμονή στην χώρα και εφαρμόζεται – όποτε είναι δυνατό να εφαρμοστεί – μόνο η διαδικασία της διοικητικής απέλασής τους με απόφαση των αρμοδίων οργάνων της ΕΛ.ΑΣ. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι αποφάσεις διοικητικής απέλασης δεν εκτελούνται και οι παρανόμως εισελθόντες αλλοδαποί αφήνονται ελεύθεροι να μετακινούνται οπουδήποτε στην Ελλάδα με την υποχρέωση εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος να αποχωρήσουν οικειοθελώς. Τελικά πολύ λίγοι αποχωρούν οικειοθελώς, ενώ η μεγάλη πλειονότητα συνεχίζει να διαμένει παράνομα στην Ελλάδα. 

Μεταξύ της απόλυτης απραξίας ή αναποτελεσματικότητας του κράτους και της επιβολής αυστηρών μέτρων ποινικού κολασμού των λαθρομεταναστών, υπάρχει η μέση λύση της διαχείρισης των λαθρομεταναστευτικών ροών με τον τρόπο που αναλύθηκε ανωτέρω. Όταν γίνει διεθνώς γνωστό ότι όποιος εισέρχεται παράνομα στην Ελλάδα τυγχάνει της μεταχείρισης που αναλύθηκε ανωτέρω, είναι βέβαιο ότι ουδείς θα επιθυμεί να εισέλθει παράνομα στην Ελλάδα. 

Προϋπόθεση για να εφαρμοστεί ένα τέτοιο σχέδιο είναι να υπάρξει κυβέρνηση που θα λαμβάνει αποφάσεις ερειδόμενες στο νόμο και στην κοινή λογική.


του Χρήστου Μπίσδα

ΚΕ.Μ.ΕΘ.Α


Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Μεταναστευτικό (24) Τελευταίο


Κλείνουμε το πρώτο μέρος του αφιερώματος με μια τελευταία ανάρτηση-αποτίμηση της σημερινής κατάστασης, στο οποίο παραθέσαμε άρθρα, κείμενα και αναλύσεις από αξιόπιστες πηγές διαφορετικών προελεύσεων, ώστε να υπάρχει μια πλήρης εικόνα των δεδομένων του προβλήματος. Θα ακολουθήσουν προτάσεις και θα διατυπωθούν στο τέλος οι θέσεις του ΚΕΜΕΘΑ.

577.359 νόμιμοι μετανάστες από 150 
διαφορετικά κράτη ζουν στην Ελλάδα

Άρθρο του δημοσιογράφου Γιώργου Θεολογά

Σύμφωνα με στοιχεία που συγκεντρώθηκαν μέχρι το τέλος Νοεμβρίου 2016 έχουμε τον ακριβή αριθμό νομίμων μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα. 
Και όταν σκεφτόμαστε και τους μη νόμιμους μας πιάνει πονοκέφαλος... 

Κοντά στους 600,000 οι νόμιμοι μετανάστες στην Ελλάδα - Όλα τα στατιστικά στοιχεία 

Περισσότεροι από 577.000 νόμιμοι μετανάστες, από περίπου 150 διαφορετικά κράτη προέλευσης, ζουν στην Ελλάδα, σύμφωνα με καταγραφή στις 30 Νοεμβρίου του 2016 και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών που πέρασε στις 18 Δεκεμβρίου. 

Σύμφωνα με στοιχεία του Φόρουμ Μεταναστών, οι πέντε πολυπληθέστερες κοινότητες μεταναστών είναι: 

1) οι Αλβανοί (401.402), 

2) οι Ουκρανοί (19.850), 

3) οι Γεωργιανοί (19.196) 

4) οι Πακιστανοί (16.964) 

5) και οι Ρώσοι (15.207). 

Οι 210.167 μετανάστες κατέχουν άδειες διαμονής μακράς διάρκειας. Από αυτούς, μόνο 18.500 έχουν υπαχθεί στο καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος, που παρέχει αυξημένη προστασία και ίση μεταχείριση με τους πολίτες της ΕΕ.

Περίπου 100.000 μετανάστες κατέχουν επισφαλή τύπο άδειας διαμονής. Από αυτούς, οι 25.000 κατέχουν άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους. Αρκετοί είχαν απολέσει το δικαίωμα νόμιμης διαμονής το προηγούμενο χρονικό διάστημα και πλέον τους δίνεται η δυνατότητα νομιμοποίησής τους αν υποβάλουν αίτηση στις αποκεντρωμένες διοικήσεις. 

Περίπου 131.000 μετανάστες είναι ανήλικοι. Μεγάλο μέρος από αυτούς έχει το δικαίωμα για την απόκτηση άδειας διαμονής δεύτερης γενιάς, όταν ενηλικιωθεί. Επίσης, έχουν το δικαίωμα να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια πριν και μετά την ενηλικίωσή τους. Περίπου 33.000 έχουν ξεπεράσει την ηλικία των 60 ετών, ενώ 77.868 είναι μεταξύ 50-59 ετών. 

Αναφορικά με τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ελλάδα με τις πρόσφατες ροές, το ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών δηλώνει ότι "η πρόσφατη πρόταση της ΕΕ για την επαναφορά της Συνθήκης του Δουβλίνου 2, επιβεβαιώνει πως η Ευρώπη χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ως μοχλό πίεσης προς την Ελλάδα, αντί να φροντίσει να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της απέναντι στους ανθρώπους που παραμένουν αυτή τη στιγμή εγκλωβισμένοι στη χώρα". 

Το ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, σε συνεργασία με το Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών του δήμου Αθηναίων, διοργάνωσε μάλιστα και εκδήλωση για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Μεταναστών. 

Στη συζήτηση παρευρέθησαν, ο επίκουρος καθηγητής στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και βοηθός Συνηγόρου του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Ανδρέας Τάκης, ο αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Άγγελος Συρίγος, ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, Κωστής Παπαϊωάννου, ο νομικός, Βασίλης Παπαδόπουλος, και ο αντιδήμαρχος του δήμου Αθηναίων, Λευτέρης Παπαγιαννάκης. Περιείχε και πολιτιστικό πρόγραμμα από μεταναστευτικές κοινότητες.


Συμπληρωματικά, παραθέτουμε και τον ακόλουθο Πίνακα:



«ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΛΕΤΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ»
ΚE.Μ.ΕΘ.Α.
"Center for National Reconstruction Studies"

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2017

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Μεταναστευτικό (23) Πρόσφυγες ή εισβολείς;



Πώς οι Λευκοί κατέκτησαν την Αμερική...

Πριν διαβάσετε παρακάτω διαθέστε μερικά λεπτά να παρακολουθήσετε αυτό το εκπληκτικό βιντεάκι κινούμενων σχεδίων κάνοντας κλικ εδώ: 
https://www.youtube.com/watch?v=7zNyTpi2b7g

Ο διάλογος μεταξὺ Ἰνδιάνου Ἀρχηγοῦ καὶ Λευκῶν προσφύγων ποὺ μόλις ἀποβιβάστηκαν γιὰ πρώτη φορὰ στὶς ἀνατολικὲς ἀκτὲς τῆς Ἀμερικῆς εἶναι συγκλονιστικός.

Ὁ Ίνδιάνος Ἀρχηγὸς ἀποστομώνεται μὲ τὰ ἐπιχειρήματα τοῦ πρόσφυγα Εὐρωπαίου. Δὲν ἔχει τίποτα νὰ ἀπαντήσει στὰ εὐρωπαϊκὰ ἀντιρατσιστικὰ ἐπιχειρήματα, ὅτι ἡ «Γῆ ἀνήκει σὲ ὅλους»· ὅτι εἴμαστε ὅλοι ἄνθρωποι καταγόμενοι ἀπὸ τὸν ἴδιο πρόγονο· ὅτι ὁ «Ἰνδιάνος» εἶναι ἁπλῶς μιὰ κοινωνικὴ κατασκευή· ὅτι κακῶς ὁ Ἀρχηγὸς σκέφτεται μὲ ὅρους «Ἐμεῖς-Ἐσεῖς»· ὅτι δὲν θὰ ὑπάρξει πρόβλημα ἂν ζήσουν κι οἱ Λευκοὶ στὴν ἰνδιάνικη γῆ· ὅτι ἡ «πολύτιμη κουλτούρα του» δὲν θὰ πάθει τίποτα μὲ τὴν ἐγκατάσταση Λευκῶν· ὅτι περισσότερο μετράει τὸ τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος μέσα του· ὅτι ἀκόμη κι ἂν οἱ Λευκοὶ καταλάβουν τὴν Ἀμερικὴ αὐτὸ θὰ γίνει τουλάχιστον 80 χρόνια μετά, ὅταν ὁ Ἰνδιὰνος θὰ ἔχει πεθάνει -ἄρα, τί τὸν νοιάζει;- ὁπότε καλύτερα ὁ Ἰνδιάνος Ἀρχηγὸς νὰ ζήσει τὴν ὑπόλοιπη ζωή του χωρίς μίσος· ὅτι ὑπάρχει Μία Ἀνθρωπότητα· ὅτι «ὁ μετανάστης εἶναι ἁπλὰ ἕνας ἄγνωστος φίλος»· ὅτι ἀφότου οἱ Λευκοὶ ἐγκατασταθοῦν καὶ ἀρχίσουν νὰ πληρώνουν φόρους θὰ γίνουν Ἰνδιάνοι ἀκριβῶς σὰν κι αὐτόν· ὅτι δὲν ἔγινε καὶ τίποτα ἂν τελικὰ χαθεῖ τὸ «πολύτιμο ἰνδιάνικο ἔθνος του» ἀφοῦ αὐτὸ λέγεται ἁπλῶς Ἐξέλιξη.
«Γιατί μισεῖς τόσο πολύ;» ρωτᾶ ὁ Λευκὸς τὸν Ἰνδιάνο. Καὶ δείχνοντάς του μιὰ δακρυσμένη εὐρωπαία προσφυγοπούλα, τὸν ρωτᾶ ἂν ἔχει κάτι ἐναντίον τῆς μικρῆς προσφυγοπούλας ποὺ ἔφυγε γιὰ νὰ γλιτώσει ἀπὸ τὶς θρησκευτικὲς διώξεις στὴν Εὐρώπη. 
Ὁ Ἰνδιάνος Ἀρχηγὸς ἀπαντᾶ ὅτι δὲν ἔχει τίποτα ἀλλὰ κουράστηκε μὲ ὅλα αὐτὰ καὶ δὲν θέλει τοὺς Λευκοὺς στὴ γῆ του. Τότε οἱ Λευκοὶ μὲ ἰαχὲς No racists on our streets (όχι ρατσιστές στους δρόμους μας, παραπέμποντας στο σύνθημα που ακούγεται από τους επαγγελματίες αντιρατσιστές) τουφεκίζουν ὅλους τοὺς Ἰνδιάνους. Ὁ Ἀρχηγὸς Ἰνδιάνος ξεψυχᾶ μονολογώντας ὅτι δὲν εἶναι ρατσιστής!

Ἡ παρωδία τῶν antifa ἀντιρατσιστικῶν ἐπιχειρημάτων τοποθετημένη ἱστορικὰ στὴν εἰσβολὴ τῶν πρώτων μεταναστῶν-προσφύγων Εὐρωπαίων στὴν Ἀμερική.

Προφανῶς, ἡ εἰρωνία ἔγκειται στὸ ὅτι οἱ Ἰνδιάνοι ἐξαφανίστηκαν ἀπὸ τοὺς φτωχοὺς κατατρεγμένους εὐρωπαίους Πρόσφυγες. Ὅπως ἄλλωστε καὶ οἱ Παλαιστίνιοι στὴν Παλαιστίνη ἀπὸ ἑβραίους Πρόσφυγες. Ἢ οἱ Ρωμαῖοι, στὴν Δυτικὴ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία, ἀπὸ Γότθους καὶ Βάνδαλους Πρόσφυγες.

Διασκεδαστικό. Πῶς ἀλλάζουν οἱ καιροί, καὶ τὰ ἐπιχειρήματα ἐπαναχρησιμοποιοῦνται ἀπὸ τὸν καθένα -ἀκόμη καὶ τὸν ἀρχικὰ ἐνάντιο σὲ αὐτά. Γιατὶ φαντάζομαι ὅτι δὲν θὰ εἶναι κι ὁ πιὸ ἀντιρατσιστὴς αὐτὸς ποὺ ἔφτιαξε τὸ παραπάνω καρτούν. Ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ ἔχει γίνει τὰ προηγούμενα χρόνια εἶναι τὸ «ξεχείλωμα» τῆς ἔννοιας ρατσισμὸς ἔτσι ὥστε αὐτὴ νὰ σημαίνει ὅλα αὐτὰ τὰ πράγματα γιὰ τὰ ὁποῖα κατηγορεῖται ὁ Ἰνδιάνος Ἀρχηγὸς ἀπὸ τὸν Εὐρωπαῖο μετανάστη –τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι ρατσισμός. Ὅταν μιὰ ἔννοια ξεχειλώνεται καὶ διευρύνεται νοηματικὰ τόσο πολύ, τελικὰ κερδίζουν οἱ ἀρχικοὶ ἀντίπαλοί της.

Παρὰ ταῦτα, ἄσχετα μὲ τὸ ποιὸς ἔφτιαξε τὸ παραπάνω κινούμενο σχέδιο, οἱ Εὐρωπαῖοι ἦρθαν ὡς πρόσφυγες στὴν Ἀμερική, καὶ οἱ πρόσφυγες ξεπάτωσαν τοὺς γηγενεῖς. Ἡ ἰδιότητα τοῦ πρόσφυγα δὲν ἐγγυᾶται τίποτε γιὰ τὴ μελλοντική συμπεριφορά του.




Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Μεταναστευτικό (22)


Η B΄ φάση: Μόνιμη εγκατάσταση 
των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα

Όταν άρχισε η προσφυγική κρίση, ενάμιση χρόνο πριν, με την πολιτική της Μέρκελ και των Τσίπρα/Χριστοδουλοπούλου να μεταβάλουν την Ελλάδα σε ένα απέραντο hot spot, τονίζαμε πως η σημαντικότερη συνέπεια του καταστροφικού περάσματος του ΣΥΡΙΖΑ από τη διακυβέρνηση της χώρας θα είναι η ενίσχυση της παρουσίας μουσουλμανικών πληθυσμών. Δεδομένης της «συνοριακής» θέσης της χώρας μας μεταξύ Δύσης και ισλαμικής Ανατολής, και του τουρκικού επεκτατισμού, ο οποίος χρησιμοποιεί πλέον και το Ισλάμ ως όπλο του, η Ελλάδα, σε βάθος χρόνου, κινδυνεύει από την προϊούσα ενίσχυση των μουσουλμανικών πληθυσμών, οι οποίοι αναπόφευκτα θα μεταβληθούν σε όργανο της τουρκικής πολιτικής.

Παράλληλα με τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, η περαιτέρω ενίσχυση των μουσουλμανικών πληθυσμών θα μεταβληθεί σε ένα ακόμα όπλο του νεο-οθωμανισμού. Σε συνδυασμό με τη δημογραφική κατάρρευση της χώρας –το 2015, οι θάνατοι ξεπέρασαν κατά 30.000 τις γεννήσεις–, τη φυγή των νέων υψηλής μόρφωσης και ειδίκευσης και τα τεράστια συνεχιζόμενα μεταναστευτικά ρεύματα από την Ανατολή προς τη Δύση –και η Ελλάδα αποτελεί το σύνορό τους– κινδυνεύουμε μεσοπρόθεσμα με «λιβανοποίηση».

Και αν οι οικονομικές καταστροφές είναι ίσως αναστρέψιμες σε βάθος χρόνου, η πιθανή πληθυσμιακή αλλοίωση δεν είναι.

Εκείνη την περίοδο, μέσα στο κλίμα μιας κατασκευασμένης και ψευδεπίγραφης συναίνεσης, που εκμεταλλευόταν την «αλληλεγγύη» στο πραγματικό δράμα των προσφύγων, οι ανησυχίες μας χαρακτηριστήκαν υπερβολικές, κάποτε εθνοκαπηλικές και «ρατσιστικές». Διότι, όπως υποστήριζε τότε η κυβέρνηση, «οι πρόσφυγες δεν θέλουν να εγκατασταθούν στην Ελλάδα, αλλά είναι περαστικοί για την Ευρώπη», οπότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Δεν χρειάστηκε να περάσουν παρά ελάχιστοι μήνες για να καταφανεί πως δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες θα εγκατασταθούν στην Ελλάδα, για να αλλάξει το τροπάριο των κυβερνητικών. Τονίζεται πλέον από τον ίδιο τον οιονεί υπουργό Μουζάλα (οιονεί, διότι η πολιτική που εφαρμόζει είναι υπαγορευμένη μέχρι κεραίας από τους ξένους και τις ΜΚΟ του κ. Σόρος), στις 12 Αυγούστου, στον ΒΗΜΑ FM: «Έχει μαζευτεί ένας αριθμός ανθρώπων, ο οποίος τις παλαιότερες εποχές μπορεί να ήταν πολύ περισσότερος, αλλά ήταν ανανεούμενος πληθυσμός. Τώρα είναι ένας πληθυσμός που έχει εγκατασταθεί εκεί πάνω. Αυτό δημιουργεί πια δυσκολίες στη συνύπαρξη με τον ντόπιο πληθυσμό. Πρέπει να ισορροπήσουμε τα δικαιώματα του πληθυσμού με τα δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων»!

Μέσα σε ελάχιστους μήνες, το κεντρικό ζήτημα έγινε η (μόνιμη; πάντως σταθερή) εγκατάσταση των προσφύγων στην Ελλάδα. Και μάλιστα, όχι πλέον σε χώρους φιλοξενίας, που διατηρούν ένα στοιχείο προσωρινότητας, αλλά σε δομές μόνιμες και κυρίως σε διαμερίσματα στο εσωτερικό των ελληνικών πόλεων. Όπως δηλώνει ο ίδιος πάντα Μουζάλας, σε επιστολή του στις 8 Σεπτεμβρίου προς την Περιφερειακή Ένωση Δήμων Κρήτης, για την εγκατάσταση 2.000 προσφύγων, «Το βέλτιστο σενάριο στο πλαίσιο του στρατηγικού σχεδιασμού του υπουργείου, είναι να καλυφθεί το σύνολο των 2.000 θέσεων με διαμερίσματα».

Ήδη, πάνω από 10.000 πρόσφυγες και μετανάστες έχουν εγκατασταθεί σε διαμερίσματα και ξενοδοχεία, που ενοικιάζονται έναντι αδρής αμοιβής, και, μέχρι τα τέλη του 2017, θα έχουν φθάσει τις 20.000, σύμφωνα με το πρόγραμμα του ΟΗΕ. Εκτός δε από το ενοίκιο, που φθάνει μέχρι τα 400 ευρώ μηνιαίως ανά διαμέρισμα, δίνονται σημαντικά κίνητρα (στη σχετική δραστηριότητα πρωτοστατούν οι δήμαρχοι Αθηναίων, Καμίνης, και Θεσσαλονίκης, Μπουτάρης), όπως ειδικά τιμολόγια για ηλεκτροδότηση, νερό κ.λπ.

Εξάλλου, όπως δήλωσε ο υπουργός Βίτσας στον Σκάι, στις 26/08/2016, «οι περίπου 60.000 εγκλωβισμένοι μετανάστες σε όλη τη χώρα δεν είναι και τεράστιος αριθμός» και μπορούμε να τους μοιράσουμε, «χωρίς να βγάζουμε φοβικά σύνδρομα, στους 200 από τους 300 δήμους της χώρας».

Μια κάποια αντίδραση εκδηλώθηκε μόνο στον Έβρο, όπου έγινε απόπειρα εγκατάστασης προσφύγων ώστε να… ενισχυθεί ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Θράκης! Στις 14/02/2016, μετά την ανάρτηση στην επίσημη ιστοσελίδα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ της πρόθεσης αναζήτησης 180 διαμερισμάτων στον Έβρο, με πρωτοβουλία του περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης, του δημάρχου Αλεξανδρούπολης και του Μητροπολίτη κ. Άνθιμου, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη για να αντιμετωπιστεί η προκλητική αυτή ενέργεια. Οι τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως απουσίαζαν και κατήγγειλαν με επιστολές τους… διαμαρτυρομένους!

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε αναρίθμητα περιστατικά σχετικά με τη μόνιμη εγκατάσταση στο εσωτερικό του ιστού των πόλεων. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση, πιστή στην τακτική της εξαπάτησης, συνεχίζει να συντηρεί τη φενάκη της «προσωρινής εγκατάστασης των προσφύγων».

Ταυτόχρονα χρησιμοποιείται ο πακτωλός των χρημάτων που κατευθύνονται είτε στις ΜΚΟ και τις χιλιάδες απασχολούμενους είτε σε προμηθευτές και ιδιοκτήτες διαμερισμάτων, ώστε να δημιουργηθεί και το σχετικό λόμπυ.

Διαβάσαμε πρόσφατα την καταγγελία της βουλευτού Σερρών του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Αφροδίτης Σταμπουλή, εναντίον του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Τάπα, για συμμετοχή στο διαγωνισμό του Κέντρου Φιλοξενίας, όπου συντονίστρια είναι η κόρη του! Και τα χρήματα σε μια εποχή λιτότητας είναι παρά πολλά. Σύμφωνα με τον επίτροπο, Δημήτρη Αβραμόπουλο, έχουν προβλεφθεί μέχρι στιγμής 845 εκατομμύρια ευρώ.

Γύρω στα 50 εκατομμύρια ευρώ κοστίζει ετησίως η σίτιση ενώ αυτή τη στιγμή πάνω από 10.000 πρόσφυγες βρίσκονται σε διαμερίσματα και ξενοδοχεία.

Το πρόγραμμα έχει επίσης δώσει δουλειά σε χιλιάδες ανθρώπους που στελεχώνουν τα κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας, μεταφραστές, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, διοικητικούς κ.λπ., ενώ 63 οργανώσεις δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα με το προσφυγικό.

Η Αρμοστεία, για την εφαρμογή του προγράμματος, έχει υπογράψει ήδη συμφωνίες συνεργασίας με έξι εταίρους: τον δήμο Αθηναίων και τις οργανώσεις «Praksis», «Αλληλεγγύη-Solidarity Now», «Ηλιαχτίδα», «Νόστος» και «Άρσις».

Η ΜΚΟ «Praksis» φιλοξενούσε ήδη τον Απρίλιο 690 πρόσφυγες σε 118 διαμερίσματα στην Αθήνα, καθώς και 1.700 σε 30 ξενοδοχεία σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πιερία, Λέσβο, Σάμο, Χίο, Κόρινθο και Πόρτο Χέλι ενώ, μέχρι το τέλος του 2016, θα ανοίξει 2.400 διαμερίσματα με 12.000 θέσεις φιλοξενίας. Ο δήμος Αθηναίων έχει αναλάβει την ενοικίαση 200 διαμερισμάτων με 1.200 θέσεις.

Η οργάνωση «Αλληλεγγύη-Solidarity Now», του περιβόητου Τζωρτζ Σόρος – σημαίνον στέλεχος της οποίας είναι ο Νίκος Αλιβιζάτος–, προχωράει πιο πέρα με 700 θέσεις φιλοξενίας μέσω συγκατοίκησης με τους ενοίκους διαμερισμάτων, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Ελάχιστες αντιδράσεις έχουν υπάρξει μέχρι σήμερα απέναντι σε αυτή τη συνειδητή στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ και του μεγάλου πάτρωνά του, Τζωρτζ Σόρος, για τη μεταβολή της Ελλάδας σε «Πολυπολιτισμική Ανοιχτή κοινωνία», δηλαδή την εν μέρει ισλαμοποίηση της.

Και για να μη νομιστεί ότι υπερβάλλω και πάλι, σας παραθέτω τις απόψεις ενός σημαίνοντος στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ που ασχολείται ειδικά με το μεταναστευτικό. Στην ειδική συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα το Προσφυγικό, στις 6 Μαρτίου 2016, ο Μπάμπης Μπιλίνης, συντονιστής της Ν.Ε. Νότιας Αθήνας, αναφέρει: «Οι Δήμοι να δεσμευτούν, με νόμο, να κάνουν άμεσα σχέδιο φιλοξενίας ατόμων ίσο με το 0,5% του πληθυσμού τους άμεσα εφαρμόσιμο. [ ] Έτσι κι αλλιώς, με ανοιχτά ή κλειστά σύνορα, η χώρα μας το επόμενο διάστημα θα έχει μερικές δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες. Να αρχίσουμε να σχεδιάζουμε ότι κάποιοι από αυτούς θα μείνουν για μόνιμη εγκατάσταση. Να “εκμεταλλευτούμε” την αγωνία τους για ζωή, τις γνώσεις τους, τις δεξιότητες τους και να σχεδιάσουμε την παραγωγική μας ανασυγκρότηση». Και για να μη θεωρήσουμε τυχαία την αναφορά του στην παραγωγική ανασυγκρότηση μέσω των προσφύγων, εκθέτει το «όραμά» του, σε κείμενό του, «Προσφυγικό και Αριστερά», όπου, εναντίον του Δημάρχου «Ελληνικού – Αργυρούπολης και στις ξενοφοβικές δηλώσεις του», υπογραμμίζει: «Βλέποντας τις φωτογραφίες με τα ποτάμια των προσφύγων και των μεταναστών να πλημμυρίζουν τους κεντρικούς ευρωπαϊκούς δρόμους ξέρω καλά ότι η Ευρώπη θα αλλάξει. Οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν το νέο αίμα που χρειάζεται η γερασμένη ήπειρός μας».

Δηλαδή, η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ στο προσφυγικό/μεταναστευτικό δεν είναι ούτε τυχαία ούτε απλώς συνέπεια της παροιμιώδους ανικανότητάς του. Αποτελεί άμεση συνέπεια της εθνομηδενιστικής ιδεολογίας και στρατηγικής του. Και όμως, μέχρι σήμερα έχει αφεθεί το σχετικό ζήτημα να το «διαχειρίζεται» η Χρυσή Αυγή, η δε Αντιπολίτευση συναινεί ή στην καλύτερη περίπτωση σιωπά. Ελάχιστοι άνθρωποι από τον δημοκρατικό πατριωτικό χώρο έχουν μείνει να υπερασπίζονται τα αυτονόητα. Κλείνουμε με ένα απόσπασμα του πρ. πρέσβη της Κύπρου, Περικλή Νεάρχου, από άρθρο του στα «Επίκαιρα», τον Απρίλιο του 2016:
«Η επανεγκατάσταση μουσουλμανικών πλη­θυσμών σε ολόκληρη την Ελλάδα, με πρόσχη­μα το άσυλο και με τη λογική της διασποράς τους σ’ όλη τη χώρα για ν’ αποφευχθούν εκρη­κτικές συγκεντρώσεις σε λίγα μέρη, δημιουρ­γεί ένα νέο μεγάλο πρόβλημα για τη χώρα. Οι γεωπολιτικές διαστάσεις του δεν είναι, δυ­στυχώς, ορατές απ’ όλους. Ακόμη και μικρές μουσουλμανικές εστίες και πυρήνες που δημιουργούνται σε όλη την ελληνική επικρά­τεια, θα χρειασθεί να λειτουργήσουν ως ξε­χωριστές κοινότητες εφόσον έχουν ένα άλλο θρήσκευμα και άλλες αξίες ζωής και πρότυπα. Θα απαιτήσουν, βεβαίως, τζαμιά και σχολεία και κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα.
Η Άγκυρα θα σπεύσει να τους ποδηγετήσει και να τους εκμεταλλευθεί πολιτικά, κατά τον ίδιο τρόπο που το πράττει με τη μουσουλμα­νική μειονότητα στη Θράκη. Η εισροή δεν θα σταματήσει γιατί, για όσο διάστημα τουλάχι­στον συνεχίζεται η πολιτική των ανοικτών συ­νόρων, η Άγκυρα θα μπορεί να στέλνει συνε­χώς νέους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες. Θα μπορεί επίσης, με τους μυστικούς της μηχανισμούς, να απειλεί την εσωτερική ασφάλεια και σταθερότητα της χώρας, αξιοποιώντας την παρουσία μουσουλμανικών πληθυσμών σε ολόκληρη την επικράτεια. Στη σημερινή συ­γκυρία, θα μπορεί να έχει επίσης τη συνδρομή και την επικουρία των τζιχαντιστικών οργα­νώσεων, με τις οποίες αποδεδειγμένα διατηρεί εκλεκτικές και οργανικές σχέσεις».

Του Γιώργου Καραμπελιά
13 Σεπτεμβρίου 2016

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Μεταναστευτικό (21)


Το τέλος της «Willkommenskultur»!

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου από την Ρήξη φ. 125


Η ευφορία, το αίσθημα ανωτερότητας και ο ενθουσιασμός, ειδικότερα στη Γερμανία, για τη λεγόμενη Willkommenskultur (Σημ. ΚΕΜΕΘΑ: η καλλιέργεια αισθημάτων συμπάθειας μεταξύ των πολιτών προς τους μετανάστες) στο προσφυγικό φαίνεται ότι έληξε άδοξα πριν καν κλείσει χρόνος. 
Χιλιάδες «καλοί άνθρωποι», που για λίγους μήνες απήλαυσαν με περισσή αυταρέσκεια ένα «καλοκαιρινό όνειρο» και νοηματοδότησαν την ύπαρξή τους πάνω σ’ ένα τεράστιο ανθρωπιστικό ζήτημα, με πολλές όμως προεκτάσεις στη γεωπολιτική, την οικονομία, τον πολιτισμό, την εσωτερική ασφάλεια, το δημογραφικό, την εθνική ταυτότητα κ.λπ. επέστρεψαν στους καναπέδες τους, αφού οι περυσινές «όμορφες εικόνες» στον σταθμό του Μονάχου ξεθώριασαν.
 Πεδίο δόξης λαμπρό υπάρχει πλέον μόνο για τη Διεθνή των ΜΚΟ, όχι μόνο για χρηματοδοτούμενες δράσεις, όντως πραγματικής αλληλεγγύης, αλλά και για «δράσεις» σαν αυτές που είδαμε στην Ειδομένη, στη Λέσβο, στο Ελληνικό και πρόσφατα στη Λέρο.
Μπροστά στα τεράστια και ποικίλα προβλήματα που δημιουργούνται από τις προσχεδιασμένες κι επιχορηγούμενες μετακινήσεις μεγάλων μεταναστευτικών ρευμάτων προς την Ευρώπη, ακόμη και η καγκελάριος Μέρκελ, που για τους δικούς της λόγους προσκάλεσε στην Ευρώπη τους απανταχού κατατρεγμένους, έδωσε ήδη από τον περασμένο Μάρτιο το σήμα της λήξης (Σπίγκελ, 7-7-2016). Προηγουμένως, υπερασπιζόμενη τα γερμανικά συμφέροντα, φρόντισε να κλείσει, στο πλαίσιο μιας μετα-αψβουργιανής συμμαχίας, η προσφυγική βαλκανική δίοδος και να «πείσει», τον ούτως ή άλλως πρόθυμο Έλληνα πρωθυπουργό, για τη μετατροπή της Ελλάδας σε χώρο ταλαίπωρων εγκλωβισμένων σε δεκάδες χοτ σποτ.
Όμως η Μέρκελ δεν θα ήταν η γνωστή Μέρκελ, αν δεν έπαιρνε σοβαρά υπόψη της και τις αρνητικές πλέον δημοσκοπήσεις για το προσφυγικό, παρά τη –για ευνόητους λόγους– συστηματική προσπάθεια απόκρυψης της όποιας παραβατικότητας των προσφύγων, όπως για παράδειγμα την περασμένη πρωτοχρονιά στην Κολωνία. Τα στοιχεία σχετικών δημοσκοπήσεων, όπως αυτής του αμερικανικού Pew Research Center (1) σε δέκα ευρωπαϊκές χώρες (βλ. χάρτη), είναι πλέον συντριπτικά και σηματοδοτούν μεγάλες αλλαγές της κοινής γνώμης σχετικά με το προσφυγικό/μεταναστευτικό και ειδικότερα με το μουσουλμανικό στοιχείο. 

Παρακάτω ορισμένα (2) από αυτά:
• Περισσότερο αρνητικές απέναντι στους μουσουλμάνους πρόσφυγες είναι οι χώρες της ανατολικής και νότιας Ευρώπης, με την Ουγγαρία να προηγείται με 72% και την Ελλάδα να είναι στην τέταρτη θέση με 65%, μετά την Ιταλία (69%) και την Πολωνία (66%). Όπως αναμενόταν, η πιο φιλική στους μουσουλμάνους είναι η Βρετανία, με 28% αρνητικών απόψεων.
• Περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες εκτιμούν ότι με τις προσφυγικές ροές αυξάνεται και ο κίνδυνος τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρώπη. Όπως θα ανέμενε κανείς, οι χώρες που προηγούνται είναι η Ουγγαρία (76%) και Πολωνία (71%). Ακολουθούν η Γερμανία και η Ολλανδία με 61%, ενώ χώρες παραδοσιακά φιλομεταναστευτικές, όπως η Σουηδία (57%), βρίσκονται ψηλότερα ακόμα και από την Ελλάδα, που με 55% είναι λίγο πιο κάτω από το 59%, που είναι ο μέσος όρος.
• Σε θέματα οικονομίας, σύμφωνα με την Pew, στις πέντε από τις δέκα χώρες η πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί ότι οι πρόσφυγες είναι βάρος για την οικονομία, με τους Ούγγρους να προηγούνται και πάλι με το συντριπτικό 82% και τους Έλληνες να είναι στη τρίτη θέση με 72%, ενώ οι Γερμανοί, για ευνόητους λόγους, είναι στη δέκατη θέση με μόλις 31%.
• Μια ακόμα ερώτηση με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ήταν κατά πόσο οι πρόσφυγες επηρεάζουν το επίπεδο ζωής των γηγενών στις χώρες υποδοχής μεταναστών. Για το 65% των Ελλήνων, που προηγούνται στη σφυγμομέτρηση, η έλευση των προσφύγων σηματοδοτεί την περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής τους, ενώ μόνο ένα 10% δηλώνει το αντίθετο. Αντίθετα, σε χώρες όπως η Βρετανία, η Σουηδία, η Γαλλία και η Ισπανία υπερισχύει η θέση ότι οι πρόσφυγες βελτιώνουν το επίπεδο ζωής.
Συμπερασματικά, αυτό που μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος είναι ότι οκτώ μήνες μετά το περίφημο «θα τα καταφέρουμε» της Γερμανίδας καγκελαρίου και τα καταιγιστικά εύσημα ανθρωπισμού που έλαβε από τους κάθε είδους οπαδούς του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, μηδέ του Σόρος εξαιρουμένου, η ευρωπαϊκή ελίτ αδυνατεί σταθερά να δώσει πειστικές απαντήσεις και στο μεταναστευτικό ζήτημα, με αποτέλεσμα ο διχασμός των ευρωπαϊκών κοινωνιών συνεχώς να επιδεινώνεται. Παράλληλα, εξακολουθεί, αποδεχόμενη κάθε «επαίσχυντο προσφυγικό ντηλ», να εξαρτάται από αυταρχικούς ηγέτες του επιπέδου Ερντογάν, ο οποίος κρατά το κλειδί στο προσφυγικό, με αποτέλεσμα ν’ απαιτεί ανταλλάγματα (π.χ. βίζα, ενταξιακή πορεία) που τους ερχόμενους μήνες και χρόνια πιθανότατα θα διχάσουν ακόμα περισσότερο τους ευρωπαϊκούς λαούς. Τουλάχιστον όμως, έστω και τώρα, οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες θα μπορούσαν να δείξουν ηθικό ανάστημα στέλνοντας στο Δικαστήριο της Χάγης και δικούς τους ανθρώπους, που, πανθομολογουμένως, προκαλώντας πολέμους όπως στο Ιράκ, στηριγμένους σε απίθανα ψεύδη, ευθύνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό για την έκρηξη του μεταναστευτικού – προσφυγικού. Και, βεβαίως, ο πρώτος στη λίστα των εγκληματιών πολέμου θα ήταν «το σκυλάκι των Αμερικανών», ο πολύς Τόνυ Μπλερ.
Σημειώσεις:
1. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον Απρίλιο μέχρι τα μέσα Μαΐου 2016 και περιελάμβανε συνολικά 11.494 άτομα.
2. Περισσότερα στοιχεία της έρευνας στο: