Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020

Ευχές 2021


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Συνέλληνες! Καλή χρονιά να έχουμε!
ΥΓΕΙΑ, κουράγιο και υπομονή...

Η Συντονιστική Επιτροπή
του ΚΕΜΕΘΑ


 

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2020

Η γελοιότητα της "πολιτικής ορθότητας"

Ο περίφημος πίνακας (1827) του Ενγκρ
(Jean Auguste Dominique Ingres, 1780–1867)
"Η αποθέωση του Ομήρου"

Κίνημα πολιτικής ορθότητας στις ΗΠΑ έβγαλε από σχολείο τον Όμηρο επειδή είναι… σεξιστής!

Ακόμα και στο πεδίο της διδασκαλίας της κλασικής λογοτεχνίας έχουν καταφέρει να ρίξουν τα δίχτυα τους οι φανατικοί της πολιτικής ορθότητας, η οποία φαίνεται πως στις ΗΠΑ αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, έχει λάβει διαστάσεις μάστιγας. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί το κίνημα #DisruptTexts (Διακόψτε κείμενα) που έχει αναπτυχθεί στις ΗΠΑ, οι οπαδοί του οποίου πιστεύουν ότι οι μαθητές δεν πρέπει να διδάσκονται πολλά από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας καθώς περιέχουν αναφορές που με βάση τα σημερινά δεδομένα είναι ρατσιστικές, σεξιστικές, αντισημιτικές κλπ.
Κεντρικό τους σύνθημα είναι ότι στη σημερινή εποχή δεν έχουν καμία θέση στην εκπαίδευση κείμενα που γράφτηκαν πριν από δεκάδες, ή εκατοντάδες ακόμη, χρόνια, τα οποία περιγράφουν βίαια γεγονότα, περιστατικά ρατσισμού και μισογυνισμού ή εμπεριέχουν αναφορές που σήμερα θεωρούνται απαγορευμένες.
Οι φανατικοί αυτοί θεωρούν πως η διδασκαλία των εν λόγω έργων δεν προσφέρει στους μαθητές αλλά αντιθέτως τους «μπερδεύει» ψυχολογικά μεταδίδοντάς τους λάθος μηνύματα συμπεριφοράς.
Ισχυρίζονται, ως εκ τούτου, ότι τα παιδιά θα πρέπει να διαβάζουν μόνο έργα που παραπέμπουν μόνον στη γλώσσα και τις συμπεριφορές που χρησιμοποιούμε σήμερα και να γυρίσουν την πλάτη τους ακόμα και στα μεγάλες δημιουργίες του ανθρώπινου πνεύματος.
Παραπέμποντας στο -επίσης κλασικό και δυστοπικό- Φαρενάιτ 451 του Ρέι Μπράντμπερι (το οποίο μετέφερε στον κινηματογράφο ο Φρανσουά Τριφό), οι σύγχρονοι «ιεροεξεταστές» απαιτούν να αφαιρεθούν από τα σχολικά προγράμματα έργα του Ομήρου, του Σαίξπηρ, αλλά και πολλών άλλων κλασικών συγγραφέων.
«Τα παιδιά δεν θα πρέπει να είναι υποχρεωμένα να διαβάζουν ιστορίες που είναι γραμμένες σε οποιαδήποτε άλλη πλην της καθομιλουμένης γλώσσας, ειδικά μάλιστα ιστορίες στις οποίες «ο ρατσισμός, ο σεξισμός, η προκατάληψη απέναντι στους ανάπηρους, ο αντισημιτισμός και άλλες μορφές μίσους είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση», αναφέρει η συγγραφέας εφηβικής λογοτεχνίας Πάντμα Βενκατραμάν σε άρθρο της στη σχολική επιθεώρηση School Library Journal.
Το ζήτημα των σύγχρονων ιεροεξεταστών αναδεικνύει η εφημερίδα «Wall Street Journal», η οποία προβαίνει τη μελαγχολική διαπίστωση ότι «φαίνεται κανένας συγγραφέας του παρελθόντος δεν είναι τόσο μεγάλος ώστε να μπορεί να γλιτώσει από το #DisruptTexts», αναφερόμενη σε αποστροφή δηλώσεων της Βενκατραμάν ότι «κανένας συγγραφέας δεν είναι αρκετά πολύτιμος, όσο μεγάλος και αν είναι».
Η ίδια η συγγραφέας δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας: «Το να απαλλάσσεις τον Σαίξπηρ από τις ευθύνες του με το να αναφέρεις πως έζησε σε μία εποχή που του αισθήματα μίσους κυριαρχούσαν, στέλνει υποσυνείδητα το μήνυμα πως η ρητορική μίσους είναι δευτερεύουσα σε σχέση με την ακαδημαϊκή αριστεία», λέει απηχώντας πλήρως τη νέα «θρησκεία» της εποχής, σύμφωνα με την οποία στο όνομα του δικαιωματισμού οφείλουμε να διαγράψουμε κάθε ενοχλητική φωνή του παρελθόντος, ακόμα και με τη βία, στο όνομα μιας απόλυτης -δήθεν δημοκρατικής-μεσσιανικής αποστολής η οποία επιβάλλεται να επικρατήσει παντού.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της Wall Street Journal, σε μία τουλάχιστον περίπτωση, σε ένα σχολείο της Μασαχουσέτης, το κίνημα φαίνεται πως πέτυχε τον στόχο του. Η Οδύσσεια του Ομήρου αφαιρέθηκε από το πρόγραμμα διδασκαλίας!
«Είμαστε πολύ περήφανοι να λέμε ότι η Oδύσσεια αφαιρέθηκε φέτος από το πρόγραμμα σπουδών!» φέρεται να δήλωσε η Χίδερ Λέβιν, καθηγήτρια Αγγλικών στο Λύκειο «Lawrence» της Μασαχουσέτης, που έκοψε την Οδύσσεια από το Δημοτικό , θεωρώντας ότι ο Όμηρος γράφει με τρόπο… σεξιστικό και ρατσιστικό…
Όταν ο αρθρογράφος της εφημερίδας ήρθε σε επαφή με την κυρία Λέβιν για να το επιβεβαιώσει, η ίδια απάντησε ότι η έρευνά του επεμβαίνει στη δουλειά της και αρνήθηκε να απαντήσει.
Επίσης ούτε ο πρόεδρος του Τμήματος Αγγλικών των Δημόσιων Σχολών του Lawrence, Ρίτσαρντ Γκορχαμ, απάντησε σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, σχολιάζει η εφημερίδα «Wall Street Journal».
Στην πυρά και ο Σαίξπηρ
Ο Όμηρος δεν είναι το μοναδικό θύμα της μανίας αυτής. Ο -κατά πολλούς- ισάξιος του επικού ποιητή, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, επίσης έχει μπει στο στόχαστρο των σύγχρονων ιεροεξεταστών.
Έργα του όπως Βασιλιάς Ληρ, ο Έμπορος της Βενετίας, ο Οθέλλος κ.α. βρίσκονται ήδη στη λίστα των «προς απαγόρευσιν» από τους φανατικούς του #DisruptTexts.
Σε ό,τι αφορά τον Σαίξπηρ, η Βενκατραμάν επισημαίνει ότι έζησε σε μια εποχή που επικράτησαν τα αισθήματα μίσους, κατά συνέπεια κινδυνεύει να περάσει στον αναγνώστη ένα υποσυνείδητο μήνυμα ότι η ακαδημαϊκή αριστεία υπερτερεί της ρητορικής του μίσους.
«Οι λεπτές πολυπλοκότητες της λογοτεχνίας απαλύνονται στην ακατέργαστη διακλάδωση των «διατομεακών» αγώνων εξουσίας», υποστηρίζει (σ.σ. με νόημα;) ο καθηγητής Αγγλικών του Σιάτλ, Έβιν Σιν.
Το 2018 ο ίδιος είχε γράψει κάπου ότι καλύτερα «να πέθαινε» από το να διδάξει το «Το άλικο γράμμα» εκτός αν το μυθιστόρημα του Ναθάνιελ Χόθορν, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την «καταπολέμηση της μισογυνισμού και της ντροπής».
Και δεν είναι μόνο οι παραπάνω. Τη «μαύρη λίστα» των οπαδών της προσπάθειας επαναφοράς των κοινωνιών στον… σωστό δρόμο συμπληρώνουν συγγραφείς και φιλόσοφοι όπως ο Νίτσε, ο Χάιντεγκερ, ο Σελίν, ο Κόνραντ, Ντίκενς, ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, και πολλοί άλλοι…
Το μέγεθος που έχει πάρει η εκστρατεία επιβολής των επιταγών της πολιτικής ορθότητας φαίνεται από το γεγονός πως όταν η Τζέσικα Κλουές, συγγραφέας μυθοπλασίας έργων για μικρά παιδιά και εφήβους αντέδρασε σε σχόλιο καθηγήτριας – οπαδού του κινήματος #DisruptTexts ξέσπασε τέτοιο μένος εναντίον της στα social media πυο ο εκδότης της την υποχρέωσε να δημοσιεύσει μια ταπεινωτική επιστολή συγνώμης προς την καθηγήτρια…
Μέσα σε όλο αυτόν τον ορυμαγδό φανατισμού και σκοταδισμού (στο όνομα του δικαιωματισμού πάντα…) την απάντηση ήρθε να δώσει ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Τζον ντελ Αρόζoν ο οποίος έγραψε πως «είναι τραγωδία το γεγονός ότι αυτό το κίνημα κατά της διανόησης, με στόχο την απαγόρευση των κλασικών, κερδίζει έδαφος μεταξύ των εκπαιδευτικών και της εκδοτικής βιομηχανίας. Η διαγραφή της ιστορίας των μεγάλων έργων περιορίζει μόνο την ικανότητα των παιδιών να μορφωθούν σωστά. Εάν υπάρχει κάτι κακό στην κλασική λογοτεχνία, πηγάζει από τη μη διδασκαλία της. Οι μαθητές που δεν δικαιούνται να διαβάσουν θεμελιώδη κείμενα της παγκόσμιας λογοτεχνίας μπορεί να φαντάζονται ότι είναι τυχεροί καθώς κάνουν αυτό που θέλουν οι άνθρωποι που στηρίζουν την εκστρατεία #DisruptTexts. Ωστόσο, σε σε σύγκριση με τους καλύτερα μορφωμένους συνομηλίκους τους, θα υποφέρουν από γλωσσική φτώχεια και πολιτιστικές αναφορές. Και το χειρότερο είναι ότι δεν το γνωρίζουν καν…»

Βασίλης Βρυώνης, 29 Δεκεμβρίου 2020

 

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2020

Φάκελλος: "Πολυτεχνείο"

 
Δύο κατατοπιστικά και τεκμηριωμένα άρθρα για τον μύθο του "Πολυτεχνείου" στον οποίο στήριξε το αφήγημά του το καθεστώς της Μεταπολίτευσης.

1. Το ΚΚΕ και το Πολυτεχνείο – Η εξέγερση ως «προβοκάτσια»

15 Νοεμβρίου 2020

Σήμερα, το ΚΚΕ εμφανίζεται ως ο πιο ακραιφνής υπερασπιστής της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και διεκδικεί, εν μέσω πανδημίας κορωνοϊού, να πραγματοποιήσει διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, παρά τους εκατοντάδες θανάτους των τελευταίων ημερών και την προσπάθεια όλων των υπεύθυνων Ελλήνων πολιτών να διασώσουν όχι μόνο τις ζωές και την υγεία των συνανθρώπων τους αλλά και ένα σύστημα υγείας που βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της κατάρρευσης.

 Βεβαίως, δεν διαμαρτυρήθηκαν καθόλου πριν 20 ημέρες, και ενώ ή πανδημία δεν είχε φτάσει στα σημερινά επίπεδα, όταν καταργήθηκαν όλες οι εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου ή, παλαιότερα, οι εορτασμοί για την 25η Μαρτίου ή όταν, στη διάρκεια του Πάσχα, αποκλείστηκαν όλες οι θρησκευτικές λειτουργίες.

Αλλά το αυτί των «αντικαπιταλιστών», που εσχάτως έχουν αποκαταστήσει τον πατερούλη Στάλιν, δεν ιδρώνει για «εθνικές επετείους»· άλλωστε και την 28η Οκτωβρίου την έχουν ήδη επιμελώς διαστρέψει αποκρύπτοντας τον παλλαϊκό πατριωτικό χαρακτήρα της και βαφτίζοντάς την «αντιφασιστική». Εντούτοις, τα «πατριωτικά» πάντα τους ενοχλούσαν διότι όζουν «ταξική συνεργασία». Αντίθετα, η «17η Νοέμβρη», με την μπαχαλοποίηση που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια, εμφανίζεται ως «ταξικός εορτασμός» – ίσως ενάντια στους καπιταλιστές μικρομαγαζάτορες που κατεβάζουν τα ρολά των μαγαζιών τους για να μη τους τα σπάσουν οι ταξικοί επαναστάτες, όχι βέβαια οι οπαδοί του ΚΚΕ αλλά πάντως συνοδοιπορούντες «αγωνιστές».

Πρόκειται για μια σκανδαλώδη διεκδίκηση του δικαιώματος στην παρανομία, παρά και ενάντια στη δημοκρατική τάξη της χώρας, για μια κυριολεκτική ύβρη απέναντι στους δεκάδες χιλιάδες Έλληνες, θύματα του κορωνοϊού, και τα εκατομμύρια των οικονομικά πληττόμενων και περιοριζόμενων Ελλήνων.

Όμως αυτή ύβρις γίνεται ακόμα περισσότερο προκλητική στον βαθμό που το ΚΚΕ είναι το τελευταίο που θα δικαιούνταν να διεκδικεί την κληρονομιά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, μια και τότε το ΚΚΕ και η νεολαία του είχαν κάνει τα πάντα για να την εμποδίσουν!

 Και επειδή οι νεότεροι αγνοούν τα σχετικά γεγονότα και οι παλαιότεροι κινδυνεύουν να τα ξεχάσουν, καλό είναι, μέρες που είναι, να θυμίσουμε μερικά από αυτά.

Το ΚΚΕ, μέσω της νεολαίας του, έκανε τότε ό,τι μπορούσε για να καταγγείλει την εξέγερση ως προβοκατόρικη και να την εμποδίσει. Διαβάζουμε στο περιβόητο φύλλο Νο 8 της Πανσπουδαστικής, του οργάνου του κόμματος στη φοιτητική νεολαία, τον Φεβρουάριο του 1974:

«Σαν υπεύθυνη Συντονιστ. Επιτρ. Αγώνα του Πολυτεχνείου» (μια πρώτη παραχάραξη, μια και οι Κνίτες είχαν δική τους Συντονιστική Επιτροπή, διαφορετική από την εκλεγμένη των φοιτητών) «καταγγέλλουμε… τις αφηνιασμένες προσπάθειες της χουντικής ΚΥΠ και των πληρωμένων πραχτόρων της να διαστρέψουν… την πορεία και το περιεχόμενό της».

«Καταγγέλλουμε τη προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολ/χνείου τη Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου, με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικανικής CIA…»

 


Και συνεχίζουν στον ίδιο τόνο και ύφος:

«Το σχέδιο όμως των Ρουφογάλη, Καραγιαννόπουλου, Παπαδόπουλου, CIA απέτυχε παταγωδώς. Το οργανωμένο φοιτητικό μας κίνημα… απομόνωσε και συνέτριψε τους προβοκάτορες. Η επίθεση του συρφετού των χαφιέδων και των ψευτοεπαναστατών που σαν τα κοράκια πολιορκούν χρόνια τώρα να διαβρώσουν τις αντιδικτατορικές, φοιτητικές ιδιαίτερα, δυνάμεις (όχι χωρίς επιτυχία πρέπει να ομολογήσουμε εκεί όπου η απειρία, ο ανυπόμονος υπερενθουσιασμός και ο κάλπικος υπερεπαναστατισμός τούς ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες), βρήκε αντιμέτωπο το σπουδαστικό κόσμο…».

 Για όσους νεότερους δεν γνωρίζουν τα γεγονότα, η αναφερόμενη «προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολ/χνείου την Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ», που καταγγέλλουν οι Κνίτες, αποτέλεσε το έναυσμα της κατάληψης του Πολυτεχνείου από τους φοιτητές που ήλθαν σε πορεία από το Χημείο στο Πολυτεχνείο. Τριακόσιοι πενήντα πράκτορες ξεκίνησαν την εξέγερση! 

Έκτοτε, το ΚΚΕ προσπαθεί με διάφορα επιχειρήματα να αμφισβητήσει και να στρογγυλέψει τις επονείδιστες θέσεις του, κάποτε ακόμα και την ύπαρξη του συγκεκριμένου φύλλου της εφημερίδας.

 Ωστόσο, τρία χρόνια μετά, στις αποφάσεις της 4ης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, τον Ιούλιο του 1976, στην Έκθεση και συμπεράσματα για τα γεγονότα του Νοέμβρη 1973· (Εκδόσεις Οδηγητής, Αθήνα 1983), διαβάζουμε σχετικά:

 «…τονιζόταν, και μάλιστα έντονα (πράγμα που γενικά ήταν σωστό), ότι θα έπρεπε να αποφευχθούν οι περιπτώσεις ξεκομμένων ενεργειών του φοιτητικού κινήματος –και ειδικά με τη μορφή κατάληψης κτιρίων… Τονιζόταν (σωστά): “όχι απρογραμμάτιστες ενέργειες, όχι καταλήψεις….”…η κατάληψη (του Πολυτεχνείου) αποτέλεσε αιφνιδιασμό για τις καθοδηγήσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ. (…) μια επικίνδυνη περιπλοκή στην ανάπτυξη της αντιχουντικής πάλης. Η σκέψη τους ήταν κυρίως να πάρουν μέτρα για την άμεση απαγκίστρωση των φοιτητών από το Πολυτεχνείο…»… «Το Γραφείο του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ έμαθε τα γεγονότα σχεδόν τυχαία την Πέμπτη το πρωί…. Πρώτη του εκτίμηση ήταν ότι τα γεγονότα αποτελούν ανεύθυνη, ως ένα βαθμό, ενέργεια, έξω από τη γραμμή της οργάνωσης…»

«...εκτιμήθηκε ότι πρόκειται για μια ανεύθυνη και βιαστική κίνηση με έντονο το αριστερίστικο στοιχείο, που ήταν, ως ένα βαθμό, έξω από τη γραμμή της οργάνωσης, η οποία εκείνο τον καιρό, γενικά ήταν κατά των καταλήψεων…» κ.λπ. κ.λπ.

[Όλα τα σχετικά αποσπάσματα μπορεί κανείς να αναζητήσει στα άρθρα του Γιάννη Χάρη στα ΝΕΑ, «Πολυτεχνείο και “Πανσπουδαστική, νούμερο 8” της 14 Νοεμβρίου 2009», και «Παραχάραξη και οικειοποίηση», 28 Νοεμβρίου 2009]

Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα λωτοφάγων, όπου συχνά το άσπρο γίνεται μαύρο και τανάπαλιν και όπως έλεγε ο αείμνηστος Τσαρούχης «είσαι ότι δηλώσεις»… Τόσο λοιπόν «στήριζε» το ΚΚΕ και η νεολαία του την εξέγερση για την οποία σήμερα δεν σηκώνει κορωνοϊό στο σπαθί του, ώστε την χαρακτήριζε προβοκάτσια. Για να εξιλεωθεί προφανώς επιχειρεί σήμερα μια πραγματική προβοκάτσια.

 Υ.Γ. Όσο για τον καραφλό επαναστάτη, φίλο του Τζωρτζ Σόρος, που θα προτάξει τα στήθη του, είναι μάλλον ανάξιο λόγου να ασχολούμαστε.

του Γιώργου Καραμπελιά


2. ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΤΕΣ Σάββατο, 16 Νοε '19

 Αύριο “γιορτάζουμε" τη μεγαλύτερη απάτη της μεταπολίτευσης. Μαθητές σε όλη τη χώρα θα μάθουν ότι "η χούντα δεν τελείωσε το 73" (όντως: τελείωσε το 74 αφού ο Ιωαννίδης ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο και προκάλεσε την τραγωδία της Κύπρου) θα ακούσουν τη δακρύβρεκτη ιστορία της Ηλένιας που ήταν τελικά κλεμμένη φωτογραφία από... σαμπουάν, ενός μοντέλου από τη Νέα Ζηλανδία, θα καταθέσουν στεφάνι στην κεφάλα του Σβορώνου και θα μάθουν για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, που όλοι σκοτώθηκαν εκτός Πολυτεχνείου. Τι δεν θα μάθουν; Την επίσημη άποψη του (παράνομου τότε) ΚΚΕ για τους "αγωνιστές" του Πολυτεχνείου, όπως την εξέφρασε η "Πανσπουδαστική", η φοιτητική οργάνωση του ΚΚΕ στο 8ο τεύχος της, καθώς το Πολυτεχνείο τής χάλασε τα σχέδια για καπέλωμα του φοιτητικού κινήματος με την Αντι–ΕΦΕΕ:

 

«Καταγγέλλουμε τη προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολ)χνείου τη Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικανικής CIA με σκοπό να προβάλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας, γελοία και αναρχικά συνθήματα και συνθήματα που δεν εκφράζανε τη στιγμή και τις συγκεκριμένες δυνάμεις. Για να μπορέσουν έτσι ν΄ απομονώσουν το κίνημά μας και την εκδήλωσή μας του Πολυτεχνείου από το σύνολο του λαού και της νεολαίας. Για να μπορέσουν παραπέρα, κατασκευάζοντας (και με τη βοήθεια των χουντικών μέσων ενημέρωσης) την εικόνα μιας μεμονωμένης εξτρεμιστικής επαναστατικοαναρχικής εξέγερσης, που δεν έχει τη συμπαράσταση του λαού, να χρησιμοποιήσουν το χιλιοτριμμένο πρόσχημα του “επαπειλούμενου κοινωνικού καθεστώτος”, για να δικαιολογήσουν την επαναφορά του στρατιωτικού νόμου και το δυνάμωμα της αιματηρής τρομοκρατίας. Ενέργειες που οι αμερικάνοι, η CIA και η χούντα είχαν από καιρό πάρει την απόφαση να επιβάλουν ύστερα από την παταγώδη αποτυχία της χουντομαρκεζινικής προσπάθειας καθήλωσης και εκτόνωσης της λαϊκής πάλης...»

Κάνουν και περισπούδαστη ανάλυση της διεθνούς κατάστασης οι σύντροφοι. Γιατί μπήκαν στο Πολυτεχνείο οι 350 “πράχτορες”; Διότι ο ιμπεριαλισμός δέχθηκε πλήγματα από τον αγώνα των αραβικών λαών (αυτό το συμπέρασμα από την - ακόμα μία - ήττα Αιγύπτου και Συρίας στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ εναντίον του Ισραήλ τον Οκτώβριο του 73, μόνο ΚΚΕδες μπορούσαν να το βγάλουν, καθότι η Μόσχα υποστήριζε τους Άραβες) διότι οξύνθηκαν οι σχέσεις Ευρώπης - ΗΠΑ και επίσης λόγω του “βαθαίματος” της οικονομικής κρίσης (αυτό το αίτιο είναι μπαλαντέρ και παίζει σε κάθε ανακοίνωση του ΚΚΕ, όποτε κι αν εκδοθεί)! Για να αντιμετωπίσει λοιπόν όλες αυτές τις προκλήσεις ο διεθνής ιμπεριαλισμός έστειλε 350 πράχτορες στο Πολυτεχνείο! Ανάλυση επιπέδου Κανέλλη και Κουτσούμπα.

Σε μια κατάληψη του Πολυτεχνείου, σαν τις σημερινές, στην οποία όντως είχαν μπουκάρει και αναρχικοί (από τότε το συνήθιζαν) αλλά και φοιτητές από όλες τις σχολές της Αθήνας, και δεν ήξερες ποιος είναι ποιος και τι θέλει, οι ΚΚΕδες μέτρησαν 350 προβοκάτορες! Κι επειδή έπρεπε οπωσδήποτε να το αποδείξουν κατασκεύασαν έναν: τον φοιτητή της φυσικομαθηματικής Διονύση Μαυρογένη, ο οποίος, την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου στη συνέλευση της Νομικής (με παρουσία και φοιτητών άλλων σχολών) πρότεινε, παρά την αντίδραση της Αντι-ΕΦΕΕ, να γίνει πορεία προς το Πολυτεχνείο. Η πορεία έγινε και 350 άτομα από την Νομική που δεν ήλεγχε η ΚΝΕ ενώθηκαν με τους φοιτητές του ΕΜΠ. Αυτοί ήταν οι “πράχτορες της ΚΥΠ”, κατά την ΚΝΕ! Καταπληκτική είναι η καταγγελία που εξέδωσε η Πανσπουδαστική για τον Μαυρογένη. Τον κατηγορεί, επί λέξει, ότι: πρόβαλε με τραμπούκικο τρόπο ανεδαφικά και προβοκατόρικα συνθήματα όπως... “επανάσταση λαέ”!

Τι συνέβη μετά; Το ίδιο που συμβαίνει στις καταλήψεις και τώρα. Άρχισαν οι μεν να συγκρούονται με τους δε, και οι ΚΚΕδες να προσπαθούν να διώξουν από το ΕΜΠ όσους δεν ήλεγχαν. Το ξύλο που έπεσε μεταξύ των "αγωνιστών" το θυμούνται πολύ καλά όσοι δεν εξαργύρωσαν τη συμμετοχή τους στην εξέγερση ως πολιτικάντηδες της μεταπολίτευσης. Οι άλλοι το ξέχασαν. ΚΚEδες, αναρχικοί, Ρηγάδες, τροτσκιστές, εργάτες, όλοι εναντίον όλων. Καθαιρούσαν τη μία “Συντονιστική” και "εξέλεγαν" άλλη, γι αυτό υπάρχουν σήμερα τόσοι πολλοί που ισχυρίζονται ότι υπήρξαν μέλη της "Συντονιστικής του Πολυτεχνείου". Μέχρι που επειδή κόντεψε να γίνει του... Μαρκάτου (οι ζημιές που προκλήθηκαν σε κτήρια και εξοπλισμό ξεπέρασαν το ένα δισεκατομμύριο δραχμές της εποχής - με το δολάριο να αξίζει 30 δραχμές) η Πρυτανεία ζήτησε την επέμβαση της αστυνομίας που κατέληξε σε επέμβαση του στρατού. 


 Το Πολυτεχνείο όχι μόνο δεν έριξε τη Χούντα, αλλά έδωσε την ευκαιρία στους σκληροπυρηνικούς στρατιωτικούς να επιβάλουν μια σκληρότερη και ηλιθιότερη χούντα και να ματαιώσουν τη μετάβαση σε μια ελεγχόμενη μορφή κοινοβουλευτισμού που είχαν σχεδιάσει ο Παπαδόπουλος με τον Μαρκεζίνη, προγραμματίζοντας εκλογές για τον Φεβρουάριο του 1974. Οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου, από τον Νοέμβριο του 73 μέχρι τον Ιούλιο του 74, που η τραγωδία της Κύπρου οδήγησε τη χούντα του Ιωαννίδη σε κατάρρευση, λούφαζαν.

Το ΚΚΕ λοιπόν ήταν σφόδρα αντίθετο στην εξέγερση. Αλλά όταν κατάλαβε ότι το "Πολυτεχνείο" είχε αρχίσει να μυθοποιείται από πολιτικάντηδες, που έψαχναν από τη μια για σύμβολα κι από την άλλη για αγωνιστικές περγαμηνές (που θα εξαργύρωναν αργότερα και με τις οποίες θα έκαναν περιουσίες - κάποιους από αυτούς ακόμα τους λουζόμαστε), κορόιδο ήταν να μην το οικειοποιηθεί; Απατεώνες είναι, δεν είναι ηλίθιοι να χάσουν τέτοια επενδυτική ευκαιρία.

Κι έτσι άρχισε να χτίζεται το παραμύθι.  Πρώτα απ’ όλα έπρεπε να κατασκευαστούν “νεκροί”. Μα, δεν υπήρξαν νεκροί στα γεγονότα εκείνων των ημερών; Βεβαίως υπήρξαν. Κανένας όμως μέσα στο Πολυτεχνείο. Αυτό δεν σημαίνει ότι η χούντα πετούσε γαρύφαλλα στους διαδηλωτές. Στο ψαχνό βάραγε και  τις περισσότερες φορές στην τύχη. Αλλά οι 24 επιβεβαιωμένοι νεκροί σκοτώθηκαν σε διάφορους δρόμους της Αθήνας, κοντά ή πολύ μακριά από το Πολυτεχνείο (στου Ζωγράφου, στα Νέα Λιόσια, μέχρι και στην Πάτρα!) όχι όμως μέσα στον χώρο του Πολυτεχνείου.

Κάποιοι “νεκροί” ήταν σεναριακή επινόηση. Διασημότερη από αυτούς η “Ηλένια”. “Γεννήθηκε” από το σκίτσο μιας όμορφης κοπέλας που άφησε κάποιος στην πρώτη επέτειο του Πολυτεχνείου στις 17/11/74, ανάμεσα στα λουλούδια. Το σκίτσο συνοδευόταν από ένα σπαραξικάρδιο μήνυμα: “Την λένε Ηλένια Ασημακοπούλου. Είναι το κορίτσι μου. Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει…” Το μήνυμα έβγαζε μάτι ότι ήταν “μούφα”: αφού ο τύπος την έχασε, πώς ήξερε ότι είχε… μαρτυρικό τέλος; Και πώς χάνονται από ένα σπίτι και οι γονείς; Γείτονες δεν υπήρχαν να ρωτήσει; Λεπτομέρειες όλα αυτά για την “Αυγή” που μυρίστηκε λαβράκι και έφτιαξε ένα γνησίως αριστερό ρεπορτάζ με τίτλο “Τι απόγινε η Ηλένια μου;”. Και υπότιτλο: “Η τραγωδία ενός αγοριού που ψάχνει ακόμα για το δολοφονημένο κορίτσι του.” Και να τα δάκρυα βροχή για τη “δολοφονημένη” Ηλένια μαζί με μαρτυρίες “αυτοπτών” που άλλοι την είδαν να χάνεται στο πλήθος κι άλλοι είδαν έναν οπλισμένο να την πυροβολεί στην πλάτη και να βγάζει αίμα από το στόμα της. Μέχρι που κάποιος την είδε πραγματικά: σε διαφήμιση σαμπουάν της εταιρείας Breck! H «Ηλένια» ήταν η Νεοζηλανδή Nancy Cridland, διάσημο μοντέλο της εποχής!

 

 


Ο κατασκευαστής του παραμυθιού της Ηλένιας (άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου), Γιάννης Ηλιόπουλος, σπουδαστής σχολής ηλεκτρονικών, καταδικάστηκε στις 18/2/75 (είδατε πόσο γρήγορα γινόντουσαν τότε οι δίκες;) για απάτη, σε φυλάκιση 8 μηνών. 

 

 Όμως, όπως πάντα, η Δικαιοσύνη πιάνει τους ψιλικατζήδες. Οι άλλοι, τα μεγάλα κεφάλια της αριστεράς, οι κατασκευαστές της μεγαλύτερης μεταπολιτευτικής απάτης, όχι μόνο δεν καταδικάστηκαν αλλά έκαναν καριέρα και λεφτά με ουρά (και με Ε9) πουλώντας “επαναστατηλίκι” επειδή έτυχε να είναι η “γενιά” μιας εξέγερσης - αχταρμά που το μόνο που κατάφερε ήταν να δώσει στον Ιωαννίδη την ευκαιρία να ρίξει τον Παπαδόπουλο και να προκαλέσει την τραγωδία της Κύπρου. Κάτι ήξερε το ΚΚΕ και σαμποτάριζε την εξέγερση ως προβοκάτσια της CIA…

Τζήμερος Θάνος


Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2020

Η Δημοκρατία στην Αμερική


Βαρυσήμαντο και αποκαλυπτικό άρθρο του Δντη της εφημ. ΕΣΤΙΑ για τον εκφυλισμό της αμερικάνικης δημοκρατίας...
Η Δημοκρατία στην Αμερική
ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΟΤΤΑΚΗΣ

Αμέσως μετά το πρώτο διάγγελμα Τραμπ, με το οποίο ο πρόεδρος των ΗΠΑ αμφισβήτησε τη διαδικασία της επιστολικής ψήφου και έθεσε ζήτημα νοθείας στις εκλογές, εμφανίστηκαν στην Ουάσινγκτον, αλλά και στην Αθήνα οι συνήθεις «πάστορες» για το καθιερωμένο κήρυγμα.
Οι «προστάτες» της δημοκρατίας που δήθεν απειλείται από την προσφυγή του πλανητάρχη στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας του. Πράγματι, η δημοκρατία απειλείται.
Και στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και στην πατρίδα μας.
Ο τρόπος με τον οποίο διεξάγονται οι εκλογές και οργανώνεται ο δημόσιος διάλογος στις δυτικές δημοκρατίες στις ημέρες μας απέχει παρασάγγας από αυτόν που γνωρίζαμε στο παρελθόν. Και από αυτόν που περιγράφει ο Αλέξις Ντε Τοκβίλ στο κλασικό βιβλίο του «Η Δημοκρατία στην Αμερική».
Τι είδαμε στις ΗΠΑ που συμπτωματικώς το βλέπουμε σε παραλλαγές και εδώ;
Τη δικτατορία των δημοσκοπήσεων, η οποία συγκρατεί διά της χειραγώγησης το μεγάλο κύμα από το να γίνει τεράστιο πολιτικό τσουνάμι.
Επί μήνες οι εταιρίες μετρήσεων στις ΗΠΑ ισχυρίζονταν ότι η «lame dack» Μπάιντεν, που δεν θυμάται ούτε το μικρό όνομα του αντιπάλου της, προηγείτο του Τραμπ με διαφορά 10-12 μονάδες σε εθνικό επίπεδο.
Απεδείχθη στις κάλπες ότι δεν προηγήθηκε παρά με μία εκατοστιαία μονάδα, και αυτή με το ζόρι.
Η χειραγώγηση και το ασφυκτικό απαξιωτικό κλίμα που επικράτησε στον δημόσιο διάλογο εναντίον του Τραμπ οδήγησαν εκατομμύρια πολίτες να αποκρύψουν την ψήφο τους από τους χειραγωγείς τους. Σε συνθήκες δημοκρατίας!
Και βεβαίως οδήγησε στην ανακοπή της δυναμικής της υποψηφιότητας Τραμπ στο αμερικανικό εκλογικό σώμα.
Πλέον των δημοσκοπήσεων συγκλονιστικός ήταν και ο τρόπος που κάλυψαν τα ΜΜΕ τις καμπάνιες των υποψηφίων. Η καταγγελία των Δημοκρατικών για τη φοροδιαφυγή Τραμπ «σκέπασε» τον τηλεοπτικό ουρανό.
Η αποκάλυψη όμως της «Ουάσινγκτον Ποστ» για τη διαφθορά του υιού Μπάιντεν στην Ουκρανία εξαφανίστηκε. Δεν μεταδόθηκε πουθενά. Κάποιο αόρατο χέρι παρενέβη και την έστειλε στον κάλαθο των αχρήστων.
Στην πραγματικότητα τα μέσα στις ΗΠΑ -όπως και συχνά στην Ελλάδα- παραβίασαν κάθε έννοια ισότητας έναντι των υποψηφίων.
Το διαδίκτυο, που το 2016 αποτέλεσε -και αποτελεί μέχρι και σήμερα- το ισχυρό όπλο του προέδρου Τραμπ, καθώς διά του twitter και του facebook κατήργησε τους ενδιάμεσους νταβατζήδες και εγκαθίδρυσε μια απευθείας σχέση με τον λαό, δεν υπήρξε ουδέτερο, επίσης.
Οι ιδιοκτησίες του πολέμησαν τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Εφθασαν να του κατεβάζουν αναρτήσεις. Πού; Στη χώρα της δημοκρατίας και της ελευθερίας έκφρασης. Σε ποιον; Στον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Πράγματι, λοιπόν. Δοκιμάζεται η δημοκρατία στις ΗΠΑ. Ναι, εξελίσσεται σε αυτό που ο καθηγητής Κωστής ονόμασε ευστόχως «δημοκρατορία», από τη σύνθεση των λέξεων δικτατορία και δημοκρατία. Με μια διαφορά όμως:
Η δημοκρατία στην Αμερική δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται με ευθύνη του κυρίαρχου κατεστημένου κατά τη διάρκεια της θητείας Τραμπ. Πριν από τις εκλογές. Όχι μετά από αυτές.
Η λαϊκή ετυμηγορία του 2016 δεν έγινε ούτε μία μέρα σεβαστή από τους ηττημένους Δημοκρατικούς, οι οποίοι αξιοποίησαν κάθε «θεσμική» δυνατότητα για να πλήξουν τον πρώτο πολίτη της χώρας τους.
Τα θιγόμενα κατεστημένα «έσκιζαν» όλο αυτόν τον καιρό κάθε μέρα το αποτέλεσμα. Επιστράτευαν κάθε μέσο για να τον υπονομεύσουν.
Διοργάνωσαν διαδήλωση εναντίον του πριν ακόμη ορκιστεί. Κυβέρνησε έστω μία μέρα ο Τραμπ ελεύθερος;
Στημένες δημοσκοπήσεις, μπουκωμένοι αστέρες του Χόλιγουντ, κατά παραγγελίαν βιβλία συνεργατών του που τον κατήγγειλαν, αντιφρονούντες πράκτορες της CIA που κατέθεταν εναντίον του στη Δικαιοσύνη, πρωτοφανείς αιτήσεις καθαίρεσής του από το αξίωμα με πρωτοβουλία των αντιπάλων του, ξεδοντιασμένοι κορυφαίοι του κόμματός του.
Όλοι σε συντονισμό αποστέρησαν επί μια τετραετία την εξουσία από τον εκλεγμένο πρόεδρο της χώρας τους καθιστώντας τον διαρκώς όμηρό τους.
Και έρχονται σήμερα όλοι αυτοί μαζί με τα παραρτήματά τους στην Ελλάδα και ομιλούν περί δημοκρατίας επειδή ο Τραμπ μήνες τώρα, όχι τώρα, καταγγέλλει τη διαδικασία της επιστολικής ψήφου.
Έρχονται να εκφράσουν την τάχα βαθιά ανησυχία τους για τη δημοκρατία.
Τέσσερα χρόνια διαρκώς η δημοκρατία «βιάζεται» στις ΗΠΑ, τέσσερα χρόνια στραγγαλίζεται, για να μη θυμηθούμε όσα αποκάλυψε ο Σνόουντεν για τις παρακολουθήσεις της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας εκατομμυρίων πολιτών πρωτύτερα, επί Ομπάμα.
Τώρα ξύπνησαν τα τσακάλια. Μόλις ομίλησε ο Τραμπ.
Τώρα που διαπίστωσαν ότι τελικώς το σχέδιο δεν επέτυχε πλήρως, ότι ο αντίπαλος έμεινε όρθιος -ισοπαλία το αποτέλεσμα- και ότι από όσα δηλώνει δεν σκοπεύει να κάνει πίσω: Θα επιμείνει στην προσφυγή του στο Εκλογοδικείο.
Λες και διαφορά 1% σε ψήφους σε εθνικό επίπεδο με ψηφοφορία που δεν ήταν καθολική δεν αξίζει έρευνας. Πρέπει να μείνει αδιερεύνητη.
Εάν η δημοκρατία στις πολιτείες που ελέγχουν κυβερνήτες των Δημοκρατικών λειτούργησε άψογα, κανείς δεν έχει να φοβάται τίποτε για την επιστολική ψήφο. Η προσφυγή θα απορριφθεί.
Εάν όμως υπάρχει κόκκος αληθείας στις καταγγελίες του προέδρου αλλά και δικαστών ότι οι υπεύθυνοι της Αρχής Ταχυδρομείων αρνούνταν να τους απαντήσουν αν είναι πιστοποιημένες από τις εκλογικές επιτροπές χιλιάδες επιστολικές ψήφοι, τότε υπάρχει θέμα, και μάλιστα μέγα. Και δεν θα σκεπαστεί.
Όσο για τους καθ’ ημάς κλαυθμηρίζοντες γηραιούς ασπρομάλληδες ραδιοφωνικούς απολογητές των Δημοκρατικών, κάθε φορά που χύνουν ένα δάκρυ για τη δημοκρατία στην Αμερική, ας αναρωτηθούν:
Τι δημοσκοπήσεις έχουμε στην Ελλάδα, τι μέσα ενημέρωσης, τι διαδίκτυο, ποιοι εντεταλμένοι ποίων είναι η αστυνομία του διαδικτύου, ποιος είναι ο δικός τους ρόλος στη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης (μόνοι τους έχουν ομολογήσει στα βιβλία τους ότι λειτούργησαν από τα τηλεοπτικά παράθυρα ως πέμπτη φάλαγγα κατά του έθνους υπέρ των τραπεζών) και μετά ας έρθουν να μας κάνουν κήρυγμα για τη δημοκρατία.
Οι εξευτελισμένοι.
Εφημ. ΕΣΤΙΑ 7-8 Νοεμβρίου 2020

 

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2020

Η σκοτεινή εποχή της άκρατης χειραγώγησης

 

Υπερκυβέρνηση. Νέα τάξη πραγμάτων. Σύστημα. Ολιγάρχες. Ελίτ. Λέσχες. Παγκόσμια αγορά. Ολα τα παραπάνω αναφέρονται κατά καιρούς ως η αιτία του κακού για την κατρακύλα των σύγχρονων κοινωνιών και τη χειραγώγηση του λαού. Κάποιοι λένε πως όλα αυτά είναι θεωρίες συνωμοσίας και ότι μόνοι μας ορίζουμε τα πάντα. Αλλοι ότι έχουν βάση τέτοιες υποψίες και ότι είμαστε πιόνια στα χέρια ισχυρών. Εγώ θα έλεγα ότι ενδεχομένως να ισχύουν εν μέρει και τα δύο.

Υπάρχει όμως τα τελευταία δέκα χρόνια κάτι πολύ πιο απλό και συγκεκριμένο, που επηρεάζει τη ζωή μας καθοριστικά, μας χειραγωγεί, διαλύει την κοινωνία και μας καθοδηγεί σε επικίνδυνους δρόμους. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το facebook, το twitter, το Instagram, το ΤikΤok και δεκάδες ακόμα. Και δεν το λέω εγώ, αλλά αυτοί που τα κατασκεύασαν!

Στο Netflix παίζεται αυτές τις μέρες ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ με τίτλο«Το κοινωνικό δίλημμα», που περιγράφει πόσο άλλαξε η ζωή μας με όλα αυτά τα σύγχρονα τεχνολογικά εργαλεία επικοινωνίας που έχουμε πάντα μαζί μας, πάνω μας, δηλαδή στο κινητό μας. Μιλούν άνθρωποι που δημιούργησαν πολλά εξ αυτών, ορισμένα από τα μεγαλύτερα μυαλά της Σίλικον Βάλεϊ, που αντιλήφθηκαν ότι κατασκεύασαν ένα τέρας. Εναν τεχνολογικό Φρανκενστάιν που ξέφυγε από τον έλεγχό τους.

Το ντοκιμαντέρ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ζωή μας είναι απολύτως ελεγχόμενη, η δε χειραγώγηση των μαζών προσλαμβάνει διαστάσεις πανδημίας χωρίς εμβόλιο! Μας προσφέρουν ένα προϊόν που είναι δωρεάν, αλλά το πραγματικό προϊόν είμαστε εμείς. Τα δεδομένα μας αποθηκεύονται και αξιοποιούνται με σκοπό το κέρδος, χωρίς κανόνες και εν αγνοία μας. Νομίζουμε πως εμείς ελέγχουμε όλες αυτές τις εφαρμογές και αποφασίζουμε μόνοι μας, αλλά ουσιαστικά αυτές μάς ελέγχουν και μας καθοδηγούν σε μια εικονική πραγματικότητα.

Αυτά τα χρυσά παιδιά της τεχνολογίας (που μόνο ψεκασμένα δεν μπορείς να τα πεις) εξηγούν ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι κάτι μελλοντικό, αλλά ήδη υπάρχει στη ζωή μας και την κυριεύει. Για παράδειγμα, ο δημιουργός του«like» δηλώνει ότι όταν το εμπνεύστηκε, ο σκοπός του ήταν να μοιράζονται οι χρήστες αγάπη και όμορφα συναισθήματα. Δεν μπορούσε τότε να φανταστεί ότι σήμερα θα ήταν μία από τις αιτίες αύξησης των αυτοκτονιών στους εφήβους. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται αναφέρουν ότι με την εμφάνιση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αυξήθηκαν κατακόρυφα οι αυτοκτονίες ανηλίκων παγκοσμίως. Στους δε προεφήβους η αύξηση ξεπέρασε κατά πολύ το100%, ενώ όλες τις προηγούμενες δεκαετίες οι σχετικοί αριθμοί ήταν σταθεροί.

Ποιος όμως τα κάνει όλα αυτά, αποξενώνει τους ανθρώπους, καταρρακώνει την παιδική ψυχολογία, προωθεί ψεύτικα μοντέλα ζωής και ομορφιάς, εντείνει τον ανταγωνισμό και προωθεί τη συνεχή επίκριση; Κάποιο σατανικό μυαλό; Κάποιο λόμπι; Οι ιδιοκτήτες αυτών των μέσων; Οχι! Κανείς τους. Πίσω από αυτή την καταστροφή δεν υπάρχει ένοχος. Μόνο ο νόμος του χρήματος... Είναι σαν τα τεχνολογικά μέσα να αυτονομήθηκαν και να λειτουργούν μόνα τους θέλοντας το κακό μας.

Το facebook μάς «σκανάρει», αποθηκεύει τις προτιμήσεις μας, πού πηγαίνουμε, τι βλέπουμε, τι γράφουμε, πόσο χρόνο αφιερώνουμε σε μια φωτογραφία κ.λπ. Στη συνέχεια μας εμφανίζει μόνο τις αναρτήσεις και τις αναφορές που ταιριάζουν στο προφίλ μας. Οχι τα πάντα, όχι όλα όσα γράφονται, άλλα όσα αποφασίζουν οι υπερυπολογιστές ότι πρέπει να βλέπουμε. Φυσικά, μαζί και τις σχετικές διαφημίσεις που έχουν περισσότερες πιθανότητες να μας δελεάσουν. Φτιάχνεται, λοιπόν, ένας εικονικός κόσμος στο κινητό μας, που νομίζουμε ότι είναι το κοινό αίσθημα. Οι «ειδήσεις» που μας εμφανίζουν είναι όσα θέλουν να διαβάσουμε, όχι όλα όσα γράφονται πραγματικά.

Παράλληλα, τα συστήματα αυτών των μέσων είναι τέτοια που με κάθε τρόπο προκαλούν εθισμό, αντίστοιχο με αυτόν των ναρκωτικών. Με ειδοποιήσεις, ήχους, κοινοποιήσεις και άλλα κόλπα σε εθίζουν να μπαίνεις συνεχώς στο κινητό, να αφιερώνεις ατελείωτες ώρες για να βλέπεις και πολλές διαφημίσεις. Ολο το οικοδόμημα είναι κατασκευασμένο για να εξυπηρετεί εμπορικές ανάγκες και το κυνήγι του χρήματος. Και είναι ανεξέλεγκτο! Είσαι εσύ, απέναντι σε υπερυπολογιστές που σε βομβαρδίζουν. Ανιση η μάχη... Ακόμα κι αν νομίζεις ότι μπορείς να αντισταθείς, η πράξη αποδεικνύει ότι είναι σχεδόν αδύνατον.

Τα μετανοημένα παιδιά της Σίλικον Βάλεϊ προτείνουν είτε να κλείσουμε όλες αυτές τις εφαρμογές είτε να αφαιρέσουμε όλες τις ειδοποιήσεις. Σε κάθε περίπτωση, θεωρούν απαγορευτικά όλα τα σόσιαλ μίντια πριν από το λύκειο. Αυτή είναι, λοιπόν, η μάστιγα της εποχής μας. Η βασική αιτία που μας οδηγεί σε αποχαύνωση, διάλυση και καταστροφή.

Τα κοινωνικά δίκτυα έφεραν βέβαια και πολλά καλά. Βοήθησαν στην επικοινωνία εξ αποστάσεως και στην ελεύθερη διακίνηση απόψεων, παρακάμπτοντας τα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης και την προπαγάνδα της εξουσίας. Ομως παράλληλα προκάλεσαν σύγχυση, διασπορά ψευδών ειδήσεων, κοινωνικές εντάσεις. Γι' αυτό απαιτείται η επιστροφή στα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, όσα τουλάχιστον είναι ακόμα ανεξάρτητα και ελεύθερα.

Η ανθρωπότητα αρνείται, δυστυχώς, να πάρει τα μαθήματά της. Κάνει τα ίδια λάθη από την εποχή του πύργου της Βαβέλ. Η τεχνολογία έχει πολλά καλά, αρκεί να μη λειτουργεί ανεξέλεγκτα. Τότε μετατρέπεται σε κατάρα.

 Δημήτρης Ριζούλης - Δημοσιογράφος

Αρχισυντάκτης εφημ. «Δημοκρατία»


Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2020

ΠΑΙΔΕΙΑ: Ώρα μηδέν...


Τα κόμματα της μεταπολίτευσης καλλιέργησαν συστηματικά τα φαινόμενα παρακμής και εκφυλισμού στην Παιδεία και σήμερα εισπράττουν τα επίχειρα...

Φέρουν ακέραια την ευθύνη για το ότι επέτρεψαν επί δεκαετίες σε μερικούς άθλιους συνδικαλιστές να επιβάλουν την παντελή έλλειψη αξιολόγησης και να ματαιώνουν συστηματικά κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού του δημόσιου σχολείου. Το ίδιο το κράτος με την ανικανότητα, την προχειρότητα, την τεμπελιά του και την έλλειψη κάθε λογοδοσίας (το φιάσκο με τις μάσκες των μαθητών αποτελεί τρανό παράδειγμα) εκπέμπει διαρκώς το μήνυμα ότι όλες οι συμπεριφορές είναι ανεκτές και ότι κανείς δεν πληρώνει για κανένα λάθος. 
Είναι τραγικό, αλλά τα ίδια εκείνα “προοδευτικά” κόμματα που διατείνονται ότι έφεραν τον εκδημοκρατισμό στα σχολεία, κατέληξαν να κάνουν ουσιαστικά την Παιδεία μας πιο ταξική από ποτέ. Τα παιδιά που έχουν σημαντική οικονομική δυνατότητα και μπορούν να φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία βιώνουν μία κανονική μαθητική ζωή, σαν να ζουν σε χώρα του εξωτερικού, ενώ οι μαθητές των δημοσίων σχολείων βιώνουν μία ζούγκλα όπου κυριαρχεί ο πολιτικός τσαμπουκάς, το αραλίκι των εκπαιδευτικών και ο πλήρης παραλογισμός σε τέτοιο βαθμό ώστε οι μέρες κανονικής λειτουργίας του σχολείου να θεωρούνται πλέον οι εξαιρέσεις παρά ο κανόνας. 
Επίσης, τα παιδιά των εύπορων οικογενειών που μπορούν να πληρώνουν σε ιδιαίτερα φροντιστήρια κάθε μήνα περισσότερα χρήματα από όσα αντιστοιχούν σε έναν μέσο μισθό, είναι και αυτά που έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να πετύχουν την εισαγωγή τους στις λεγόμενες “περιζήτητες σχολές”. Και το εξοργιστικό είναι ότι οι ίδιοι εκείνοι πολιτικοί ταγοί που κάνουν το παν για να υποβαθμίσουν τα δημόσια σχολεία, φροντίζουν πάντα αναίσχυντα να στέλνουν τα δικά τους παιδιά σε ιδιωτικά σχολεία, κοροϊδεύοντας κατάμουτρα τους ψηφοφόρους τους. 
Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει η κατάντια των δημοσίων σχολείων μας. Ας σκεφτούμε μόνο τι είδους πρότυπα προσλαμβάνουν τα παιδιά. Ας δούμε με τι σκουπιδαριό υποκουλτούρας βομβαρδίζονται καθημερινά από τα ΜΜΕ και από το διαδίκτυο και ας δούμε με τι αρχές μεγαλώνουν στα σπίτια τους. 
Το παράδειγμα του καταληψία που έφτασε να γίνει πρωθυπουργός ενώ είναι ένα κούτσουρο απελέκητο, στέλνει το μήνυμα προς τους νέους ότι όποιος διαβάζει και κοπιάζει είναι μεγάλο κορόιδο, ενώ αντιθέτως όποιος επιδίδεται στην “επαναστατική γυμναστική” μπορεί να ελπίζει σε μια λαμπρή πολιτική καριέρα όπου θα πληρώνεται αδρά και θα απολαμβάνει τα υψηλότερα δημόσια αξιώματα χωρίς να παράγει απολύτως τίποτα – αρκεί να έχει το αναγκαίο θράσος και να είναι αρκετά χοντρόπετσος ώστε να μην τον νοιάζει καθόλου το ότι ρεζιλεύει την πατρίδα του διεθνώς.

Stirlitz


Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2020

Ποια είναι επιτέλους αυτή η Νίκη Κεραμέως;


Νίκη Κεραμέως

Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη, στις 18 Ιουλίου 1980, κόρη του ομότιμου καθηγητή Πολιτικής Δικονομίας Κωνσταντίνου Κεραμέως, εκ των εξεχουσών ακαδημαϊκών προσωπικοτήτων, ιδρυτού της σημαντικής δικηγορικής εταιρείας «Κεραμεύς και Συνεργάτες» με διπλή έδρα στη Νέα Υόρκη και την Αθήνα. 
Απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών, του Πανεπιστημίου Paris II (Panthéon-Assas), από το οποίοι έλαβε πτυχίο νομικής με ειδίκευση στο διεθνές δίκαιο και συνέχισε με μεταπτυχιακό τίτλο ειδίκευσης στο ιδιωτικό διεθνές δίκαιο και την διαιτησία από το ίδιο Παν/μιο. Από το Harvard Law School στην συνέχεια, έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο νομικής (LL.M.) με ειδίκευση στο δίκαιο της διαιτησίας. Εργάζεται ανελλιπώς ως δικηγόρος τα τελευταία χρόνια, κυρίως στους τομείς της διαιτησίας και του εμπορικού δικαίου.

Μέλος των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών και Νέας Υόρκης 
Όπως αναφέρει η ίδια στο βιογραφικό της: «Κατά τα χρόνια εργασίας της στη Νέα Υόρκη, είχε βραβευτεί για την κοινωφελή της δράση, προφέροντας αφιλοκερδώς νομικές υπηρεσίες σε ομάδες αστέγων της Νέας Υόρκης». 
Εμφανίστηκε ξαφνικά το 2014 στο κόμμα της Ν.Δ. και γρήγορα έφτασε στην κορυφή. Η ίδια αναφέρει ότι την «ανακάλυψε» ο Αντώνης Σαμαράς, ακούγοντάς την σε μια ομιλία της. Πολύ γρήγορη διαδρομή για μια πολύ νεαρή γυναίκα, χωρίς συνδικαλιστικό παρελθόν, χωρίς κομματικό διαβατήριο και με πολλούς εσωκομματικούς ανταγωνιστές. Τυχαίο; Όχι βέβαια. Το 2014 πάντως διετέλεσε μέλος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για τη σύνταξη ενιαίου νομοθετικού πλαισίου οργάνωσης, λειτουργίας και ελέγχου (!) των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Τα αποτελέσματα τα διαπιστώνουμε καθημερινά με την πλήρη ασυδοσία των ΜΚΟ στις οποίες «έστρωσε τον δρόμο». Εξ άλλου μη ξεχνάμε ότι το Μητσοτακέικο πρωταγωνιστεί στις υπερδραστήριες ΜΚΟ με διεθνείς διασυνδέσεις (Σόρος κλπ) και τζίρους εκατοντάδων εκατομμυρίων.

Βουλευτής Επικρατείας άκοπα και εύκολα 
Με επιλογή του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Αντ. Σαμαρά, επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας τοποθετείται ο ανεκδιήγητος Θ. Φορτσάκης, ενώ στη δεύτερη θέση ο στενός του φίλος Δημήτρης Σταμάτης. Η Νίκη Κεραμέως θα καταλάβει την σίγουρα εκλόγιμη τρίτη θέση και φυσικά θα εκλεγεί βουλευτής Επικρατείας τόσο στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, όσο και σ’ αυτές του Σεπτεμβρίου 2015. Νωρίς βέβαια έδειξε τις διαθέσεις της και την υπακοή της στις έξωθεν εντολές. Ας θυμηθούμε ότι ΨΗΦΙΣΕ ΝΑΙ στο σύμφωνο συμβίωσης στις 22 Δεκεμβρίου 2015, αψηφώντας απόφαση του τότε μεταβατικού Προέδρου της ΝΔ Βαγγέλη Μεϊμαράκη. 
Η ανταμοιβή της υπήρξε άμεση. Στις 15 Μαρτίου 2016 αναγγέλλει περιχαρής με ανάρτηση στην προσωπική της σελίδα στο facebook: 
«Συνιστά εξαιρετική τιμή για μένα ότι επελέγην – ως πρώτη εκπρόσωπος της χώρας μας – στην ομάδα των David Rockefeller Fellows του The Trilateral Commission, μία ομάδα νέων, ως 35 ετών, ηγετικών προσωπικοτήτων της Ευρώπης, που στοχεύει στην προσπάθεια επίλυσης διεθνών προβλημάτων, μέσω της συνεργασίας με αντίστοιχες ομάδες από Αμερική και Ασία-Ειρηνικό». 
Από τον Ιανουάριο του 2016 έως τον Ιούλιο του 2019 διετέλεσε κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας και από τον Νοέμβριο του 2016 ήταν Τομεάρχης Παιδείας της ΝΔ. 
Το 2019 συμμετείχε στην 67η Συνάθροιση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, στο Μοντρέ της Ελβετίας, από τις 31 Μαΐου έως τις 2 Ιουνίου (λίγες εβδομάδες πριν από τις βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα), με κύρια θέματα συζήτησης την «διατήρηση σταθερής στρατηγικής τάξης», για τις εξελίξεις στην Ευρώπη, την Κίνα, την Ρωσία, το μέλλον του καπιταλισμού, το Brexit κλπ.
Στις 9 Ιουλίου 2019 διορίστηκε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Κεραμέως-Γαβρόγλου

Η επικοινωνιακή προβολή της ως «καλής Χριστιανής» 
Η συριζαίικη φυλλάδα «Εφημερίδα των Συντακτών» στις 2 Μαΐου 2020 γράφει τα εξής περίεργα, ενώ υποτίθεται ότι της κάνει επίθεση για τις φωτογραφήσεις της με ιερείς: «…Στην τελετή ανάληψης των καθηκόντων της ως υπουργού, το μόνο θέμα που έσπευσε να ξεκαθαρίσει ήταν η σχέση με την Εκκλησία. Κάλεσε “όλους τους ιεράρχες, τους ιεροδιδασκάλους και τους σχετιζόμενους φορείς να συνδράμουν στο έργο της”. Δεν μπορούμε να θυμηθούμε υπουργό Παιδείας μετά τη Μεταπολίτευση να αναλαμβάνει καθήκοντα ζητώντας τη βοήθεια της Εκκλησίας. Ισως να έχει παίξει ρόλο η διδαχή από τη μητέρα της, η οποία, νομικός κι εκείνη, είχε σύμφωνα με πληροφορίες πολύ στενές σχέσεις με την Εκκλησία. Ίσως και από τον πατέρα, λαμπρό νομικό μυαλό, αλλά με αυστηρές εθνικές και θρησκευτικές αντιλήψεις. Ακόμα και ως ιδιοσυγκρασία, λένε φοιτητές του, ο περίφημος Κωνσταντίνος Κεραμεύς, Βορειοελλαδίτης και με ρίζες εκ Βυζαντίου, υπήρξε καθηγητής ιδιόρρυθμος και σκληρός…».
(https://www.efsyn.gr/politiki/prosopiki-ypothesi/241528_patris-thriskeia-kai-tyfla-na-hei-i-paideia)

Υπέρ λαθρομεταναστών στα Σχολεία και ΜΚΟ με πακτωλό χρημάτων 
Δεν θα αργήσει όμως η εν λόγω να δείξει το πραγματικό της πρόσωπο. Όπως έγραψε σχετικά γνωστό έντυπο: «Μετά τις διαστάσεις που παίρνει το μεταναστευτικό λόγω των λαθραίων που κατά χιλιάδες έρχονται πάλι στη χώρα μας και “απλώνονται” σε ολόκληρη την επικράτεια, η επόμενη ωρολογιακή βόμβα -που απειλεί άμεσα και την ίδια την γαλάζια κυβέρνηση- έρχεται από την απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για το θρήσκευμα και την ιθαγένεια. Ήδη οι αντιδράσεις έχουν αρχίσει να φουντώνουν. Η Αρχή έβγαλε συγκεκριμένα αντισυνταγματική, μη νόμιμη και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) την αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στα πιστοποιητικά σπουδών της δευτεροβάθµιας εκπαίδευσης και στο πληροφοριακό σύστηµα «myschool». Όπως επίσης έκρινε ότι δεν πρέπει να αναγράφονται αυτά στη δήλωση των μαθητών προκειμένου να απαλλαγούν από το μάθηµα των θρησκευτικών, ότι δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Η ίδια Αρχή κάλεσε το υπουργείο Παιδείας «να συμμορφωθεί» προς την απόφασή της…. 
Ενώ όμως “πρόκειται για απόφαση καθαρά «γνωμοδοτική”, που σημαίνει ότι δεν είναι υποχρεωμένη η Πολιτεία να την εφαρμόσει, το υπουργείο Παιδείας δεν έχασε καθόλου χρόνο και έτρεξε να δηλώσει την απόλυτη υποταγή του. 
Το υπουργείο συγκεκριμένα ανακοίνωσε ότι «θα μελετήσει αναλυτικά την απόφαση» προσθέτοντας ωστόσο ότι «αυτονοήτως, θα συμμορφώνει την πολιτική του με τις αποφάσεις των Ανεξάρτητων Αρχών και της Δικαιοσύνης»! 
Πρόκειται φυσικά περί απόλυτης υποκρισίας από πλευράς της κυβέρνησης. Οι πληροφορίες μας από πολύ καλά ενημερωμένες πηγές αναφέρουν ότι σύμφωνη με την απαράδεκτη και αντεθνική από κάθε άποψη απόφαση είναι και η ίδια η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως. […] 


Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο πρώτος που βγήκε να πανηγυρίσει και να επικροτήσει την απόφαση ήταν ο γνωστός Νίκος Φίλης του ΣΥΡΙΖΑ που είχε διατελέσει υπουργός Παιδείας. Μπορεί η Κεραμέως, για να εξαπατήσει τους ψηφοφόρους της ΝΔ, να έκανε επισκέψεις μέχρι και στον αρχιεπίσκοπο και να μην έλεγε τίποτα δημοσίως μέχρι τώρα, αλλά όσοι (την) ξέρουν, ξέρουν και την ευθυγράμμισή της με τα κελεύσματα της νέας τάξης πραγμάτων. 
Σύμφωνα με τις πληροφορίες λοιπόν η κ. Κεραμέως επεδίωκε να βγει μια τέτοια απόφαση, που έγινε κατόπιν προσφυγής από την Ένωση Αθέων (!), για να «οχυρωθεί» πίσω από αυτήν και να την εφαρμόσει με τη δικαιολογία ότι δήθεν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Και προσέξτε, δεν μιλάμε για προαιρετική ή μη αναγραφή, αλλά ότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να περιλαμβάνονται το θρήσκευμα και η ιθαγένεια στα απολυτήρια και τα άλλα σχολικά έγγραφα. Και για αποπροσανατολισμό επέλεξε αυτή τη χρονική στιγμή για να ανακοινώσει ότι καταργείται το καθεστώς της κλήρωσης στις παρελάσεις και ότι τη σημαία «θα σηκώνει εκ νέου ο καλύτερος». Για αποπροσανατολισμό και για να θολώσει τα νερά… 
Και κάτι ακόμη που έχει την ιδιαίτερη σημασία του: Από το 2012 η Ν. Κεραμέως είναι ιδρυτικό και προεδρεύων μέλος στην ΜΚΟ «Δεσμός» που δημιουργήθηκε, κατά την επίσημη εξήγηση, για να «αξιοποιηθεί υπεύθυνα και αποτελεσματικά η ιδιωτική πρωτοβουλία στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που βιώνει η χώρα μας». Δωρητές, μεταξύ άλλων, ποιοι εμφανίζονται στην ΜΚΟ της Κεραμέως; Η DEUTCHE BANK και η COCA COLA! Και από το 2015, επί ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, άρχισε να υλοποιείται μέσω και της εν λόγω ΜΚΟ της …νυν υπουργού της ΝΔ, το πρόγραμμα «Νοιάζομαι και Δρω» για διάφορες «δράσεις άσκησης σε επιχειρήσεις», αξιολόγησης κλπ στα σχολεία στο πλαίσιο του Προγράμματος «Είμαστε όλοι Πολίτες», (Active Citizens Fund) που συγχρηματοδοτήθηκε από την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία με 12.000.000 ευρώ (!) και με διαχειριστή Επιχορήγησης το Ίδρυμα Μποδοσάκη. Κι αν σας λέει κάτι, το Πρόγραμμα αυτό μέσω των ΜΚΟ «στοχεύει στην ενδυνάμωση και ενίσχυση της κοινωνίας των πολιτών» όπως αυτοπροπαγανδίζεται η νέα τάξη πραγμάτων…». 


Το προκλητικά εξοργιστικό βιβλίο Θρησκευτικών της Γ΄ Γυμνασίου
Το πρόσφατο δείγμα της εθνομηδενιστικής και αντιχριστιανικής «εντεταλμένης υπηρεσίας» της εν λόγω, αποτελεί μια εξοργιστική υπόμνηση προς όλους μας για τους στόχους και επιδιώξεις των εντολοδόχων της. Αναφερόμαστε στο παντελώς απαράδεκτο Βιβλίο Θρησκευτικών της Γ’ Γυμνασίου με το προκλητικό εξώφυλλο της καρικατούρας Εκκλησίας και Καμπαναριού με την ισλαμική αιχμή στην κορυφή αντί του Σταυρού και το καμπαναριό με μορφή μιναρέ! 


Δυστυχώς, μέχρι τώρα η ιεραρχία της Ελλαδικής Ορθόδοξης Εκκλησίας σιωπά, συναινώντας ουσιαστικά στην αποχριστιανοποίηση και αποεθνικοποίηση των παιδιών μας και την βαθμιαία ισλαμοποίηση της χώρας μέσα από το ελεγχόμενο εκπαιδευτικό σύστημα. Ίσως αυτό που γράφτηκε παλιότερα στο Διαδίκτυο και θεωρήθηκε υπερβολικό, ότι δηλ. η νέα Υπουργός Παιδείας δεν επισκέφθηκε εθιμοτυπικά τον Αρχιεπίσκοπο από λόγους σεβασμού και πίστεως, αλλά για να του ξεκαθαρίσει να μη τολμήσει να αντιδράσει με όσα σκοπεύει να εφαρμόσει, διότι "τον κρατάει" από πολλές μεριές, αρχίζουν και προβληματίζουν. 
Εάν πάντως νομίζει η εν λόγω ότι με την καθημερινή τρομοκράτηση από τα αργυρώνητα Μ.Μ.Ε(ξαπάτησης) δεν θα υπάρξουν πολίτες που θα αντιδράσουν, είναι πολύ γελασμένη… 

Δ.Ε.Ε.


 

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2020

65η θλιβερή επέτειος της καταστροφής του ελληνισμού της Πόλης

Ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας τὴν 7η Σεπτεμβρίου τοῦ 1955 ἐν μέσῳ τῶν ἐρειπίων τοῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Ὑψωμαθείων.
Ἀρχεῖο Δημητρίου Καλουμένου
Ένα σπουδαίο και συγκινητικό κείμενο για την σημερινή 65η θλιβερή επέτειο της καταστροφής του ελληνισμού της Πόλης από τον αποθηριωμένο τουρκικό όχλο...
ΚΕΜΕΘΑ
[ Ἐκ τῆς κόνεώς μου ἀναγεννῶμαι ]
Φθινόπωρο τοῦ 1825.
"(...) Τό Ἑλληνικόν Ἔθνος ἀποτελεῖται ἀπό ἄτομα, τά ὁποῖα, µετὰ τήν κατάκτησιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, δέν ἔπαυσαν νά πρεσβεύουν τήν Ὀρθόδοξον θρησκείαν, νά ὁμιλοῦν τήν Γλῶσσαν τῶν πατέρων των καί τά ὁποῖα τελοῦν ὑπό τήν πνευματικήν ἢ κοσμικήν δικαιοδοσίαν τῆς Ἐκκλησίας των, ἀσχέτως τοῦ τόπου πού διαμένουν ἐν Τουρκίᾳ. Τά ὅρια τῆς Ἑλλάδος ἔχουν χαραχθῆ ἀπό τεσσάρων αἰώνων διά τῶν δικαίων, τά ὁποῖα οὔτε ὁ χρόνος, οὔτε πάσης φύσεως δεινά, οὔτε ἡ κατάκτησις ἠδυνήθησαν ποτέ νά διαγράψουν."
Ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν Οὐίλµοτ Χόρτον, ὑφυπουργό Πολέµου καί Ἀποικιῶν τῆς Ἀγγλίας, ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας συνοψίζει τὸ Νόημα τῆς 'Ὑπάρξεώς μας ἀλλά καὶ τὴν πηγή τοῦ ἄσβεστου μίσους τῶν ἐχθρῶν μας.
Ἡ μικρὴ ἀλλὰ ἐλεύθερη Ἑλλάδα ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῶν Τειχῶν, δίχως θόρυβο, δίχως ἐπιδείξεις καὶ θεατρινισμούς, φέρνει στὸ φῶς ὁλοζώντανο τὸν Τρόπο. Καὶ τὸν πληρώνει πάντα μὲ τὸ τίμιο Ἑλληνικὸ αἷμα.
Σήμερα συμπληρώνονται 65 ἔτη ἀπὸ τὰ Γεγονότα στὴν Πόλη. 65 συναπτὰ ἔτη ἀπὸ τὰ Σεπτεμβριανά.
Κίνησαν γῆ καὶ οὐρανὸ γιὰ νὰ μᾶς σπάσουν, νὰ μᾶς κάψουν, νὰ μᾶς διαλύσουν.
"Ἅπασαι αἱ ἱστορικαὶ ἐκκλησίαι τῆς Βασιλίδος τῶν Πόλεων κατεστράφησαν, τὰ ἱερὰ ἄμφια καὶ τὰ σκεύη ἐβεβηλώθησαν κατὰ τὸν αἰσχρότερον τρόπον, τοῦ ὄχλου μολύναντος κτηνωδῶς καὶ αὐτὰ τὰ Ἅγια Θυσιαστήρια, οἱ ἱερεῖς διαπομπεύθηκαν καὶ ἐκακοποιήθησαν, ὁ ἐπίσκοπος Παμφίλου ἐρρίφθη εἰς τὴν πυράν, εἰς ὑπερενενηντακοντούτης μοναχὸς ἐκάη ζῶν, οἱ τάφοι τῶν νεκρῶν νεκρῶν ἐσυλήθησαν, τὰ ὀστᾶ τούτων διεσκορπίσθησαν..."
Τὰ βάρβαρα στίφη βανδάλισαν τὶς ἐκκλησίες, τὰ μνήματα, τὰ σχολεῖα μας. Λεηλάτησαν τὶς οἰκίες καὶ τὰ καταστήματά μας. Ἄσκησαν ἀνελέητη βία σὲ ἱερεῖς, ἡλικιωμένους, γυναῖκες καὶ παιδιά. Δὲν ἤθελαν νά σπάσουν ἁπλῶς τὸ βιός μας. Ἤθελαν νὰ σπάσουν τὴν Ψυχή μας. Νὰ μᾶς τελειώσουν. Ὁ χαλασμός, ὁ χαμός τῶν σωμάτων καὶ ἡ συντριβή τῶν ψυχῶν ἦταν μία καθαρή θηριωδία.
Ἡ βία ἔβαλε ὅλη της τὴν πανουργία καὶ ὅλη της τὴν κτηνωδία γιὰ νὰ ὑποδουλώσει τὴν Ἐλευθερία. Ἦρθε μεταμφιεσμένη, ὑποσχόμενη εὐτυχία μὲ τὴν ὑστεροβουλία νὰ ἀφαιρέσει τὴν ἀντίσταση τῆς Ψυχῆς. Καὶ ἔριξε τὸν ἄνθρωπο στὰ χέρια τοῦ τέρατος.
Φίλτατε Ἀναγνώστη.
Ἡ Μνήμη εἶναι ἡ Ἐνδοχώρα τοῦ Γένους.
Ἀπὸ τὴν Πατρίδα μας, ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη, ἀπὸ τὸν Πόντο, ἀπὸ τὴν Μικρὰ Ἀσία, ἀπὸ τὴν Κύπρο, ἀπὸ τὴν Ἀνατολικὴ Ρωμυλία, ἀπὸ τὴν Ὀδησσὸ καὶ τὴν Ρουμανία, μᾶς ἔδιωξαν συντεταγμένα, μὲ σφαγὲς καὶ ἐξόντωση. Ἑκατομμύρια Ἕλληνες χάθηκαν. Οἱ ἀμέτρητες θυσίες πού προσέφερε σὲ αἷμα ὁ Ἑλληνισμὸς πρέπει νὰ δικαιωθοῦν. Ἡ ἀδικία πού χρόνια τώρα ὑφίσταται ἡ Ἑλλὰς πρέπει νὰ ἀποκατασταθεῖ.
Τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος ἔχει δικαιώματα ὄχι νὰ κατακτήσει, ἀλλὰ νὰ ἀνακτήσει. Νὰ ἀνακτήσει δικαιώματα πού ἀφαιρέθηκαν διὰ τῆς βίας, μὲ ξερριζώματα. Καὶ ἀπὸ τὴν ἄποψη τῆς ὑλικῆς δικαιοσύνης τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος ὀφείλει νὰ ζητήσει ἱκανοποίηση.
Γιὰ νὰ μπορέσει ἡ Ἑλλάδα νὰ ζήσει καὶ νὰ ἀναπτυχθεῖ πρέπει νὰ λάβει δικαιοσύνη. Ἡ μόνη Ἰδέα πού μπορεῖ νὰ ἑνώσει τοὺς Ἕλληνες εἶναι ἡ ἀπονομὴ τῆς Δικαιοσύνης. Ἐκεῖνοι πού πρόδωσαν τὴν Ἐλευθερία πρέπει νὰ πληρώσουν.
Μέσα ἀπὸ τὶς στάχτες μας, ἀναγεννᾶται τὸ γλυκὸ καὶ ἀνέσπερο Φῶς πού θερμαίνει τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ τὴν Ἀνθρωπότητα. Ἡ Ἐλευθερία θερμαίνει ἐκείνους πού τὴν τιμοῦν.
Ἡ Ἱστορία δὲν ψεύδεται.
Οἱ Ἕλληνες εἶναι ἐκεῖνοι πού πληρώνουν τὸ τίμημα καὶ νικοῦν κατὰ κράτος ὄχι μόνον τὴν Βία τῶν ἐχθρῶν ἀλλὰ καὶ τὴν ἀδιαφορία τῶν συμμάχων. Ὁ Ἕλλην παραμένει τὸ αἰώνιο σύμβολο Ἀντίστασης.
Ὁ βάρβαρος, παραμένει ὁ ἀδαής δεσμοφύλακας. Ὁλότελα ξένος πρὸς τὴν ἱστορικὴ πορεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, συνδράμει μὲ τὸ ἄγριο ἔνστικτό του στὴν σφυρηλάτηση τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Μένει πιστὸς στὴν φύση του καὶ μὲ τὴν παρουσία του πυροδοτεῖ τὴν Ἀνάσταση.
Στὰ γκρεμισμένα Τείχη τῆς ρημαγμένης Πολιτείας, στ' ἁγιασμένα νερὰ τοῦ Βοσπόρου, ὁ Ἑλληνισμὸς ἔχει ἀφήσει ἀνεξίτηλη τὴν παρουσία του.
Σήμερα, περισσότερο ἀπὸ ποτὲ, τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος ὀφείλει νὰ ὑψώσει τὸ ἠθικὸ του Ἀνάστημα, ὑπενθυμίζοντας τοῖς πᾶσι ὅτι ἡ Ἐλευθερία, ὁ Πολιτισμὸς καὶ ὁ Ἄνθρωπος δὲν ἔχουν πεθάνει.
Τὸ Ἦθος, ὁ Λόγος καὶ τὰ Ἔργα χαράσσουν τὴν ἀρχέγονη Ἐντολὴ στὶς γενεὲς τοῦ μέλλοντος.
Δικαίως κτῶ.
Μὲ Ἀγάπη καὶ Σεβασμό,
Ἰωάννα Γ. Καραγκιούλογλου
6 Σεπτεμβρίου 2020