Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2018

Η πολυθρύλητη ενότητα και οι παθογένειες του πατριωτικού χώρου



Εισαγωγικά
Τελευταία, εδώ και μερικούς μήνες, έχει αναπτυχθεί μια έντονη φιλολογία για την ανάγκη ενότητας του πατριωτικού χώρου, ένα αίτημα προφανές και αυτονόητο σε πρώτη ανάγνωση με το οποίο ασφαλώς ουδείς λογικός πολίτης που αυτοπροσδιορίζεται ως πατριώτης θα διαφωνούσε. Το αίτημα αυτό, όπως διαπιστώνεται, είναι ιδιαίτερα δημοφιλές μεταξύ ατόμων που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ ενεργά με κινήσεις, οργανώσεις, εκδηλώσεις και τα τεκταινόμενα του «χώρου», έχοντας μάλιστα πλήρη άγνοια προσώπων και καταστάσεων, κυρίως όμως των πολιτικών διαδρομών, καθώς και της σοβαρότητας ενός εκάστου των «πρωταγωνιστών».
Με τις μαζικές και αυθόρμητες κινητοποιήσεις των απλών πολιτών, που αποτυπώθηκαν στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας για την Μακεδονία, αλλά και τις πάμπολλες δυναμικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε όλη την Ελλάδα εναντίον της προδοτικής συμφωνίας των Πρεσπών, σημειώθηκε ένα έντονο κύμα δραστηριοποίησης και αναζήτησης πολιτικού φορέα που θα εκπροσωπούσε γνήσια τον πατριωτικό χώρο. Ήταν πλέον προφανές ότι τα παλιά παρηκμασμένα πολιτικά σχήματα αδυνατούσαν να εκφράσουν την απαίτηση για πειστικές λύσεις και εφικτές προτάσεις εξόδου από τα σημερινά αδιέξοδα στα κρίσιμα, οικονομικά, κοινωνικά, δημογραφικά και κυρίως ΕΘΝΙΚΑ ζητήματα της χώρας. Το αποτέλεσμα ήταν να αποστασιοποιούνται ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού από τα υπάρχοντα κόμματα του κοινοβουλίου και να ωριμάζει η αναζήτηση ενός νέου, αξιόπιστου πατριωτικού πολιτικού φορέα, όπως προαναφέρθηκε.

Ίδρυση «ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ»
Στο σημείο αυτό αξίζει να τονιστεί ότι από τον Οκτώβριο του 2016, μια ομάδα πολιτών, έντονα προβληματισμένων για αυτά που συνέβαιναν στην χώρα μας και κυρίως για τις εξελίξεις που έρχονταν, ενώσανε δυνάμεις, δημιουργώντας την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ, με μοναδική φιλοδοξία να αγωνιστούν υπέρ Χριστού και Πατρίδας. Βασικό ενοποιητικό στοιχείο της ανθρωπογεωγραφίας τους: Άτομα καταξιωμένα στους χώρους επαγγελματικής παρουσίας, μέσα στην κοινωνία, από διαφορετικές περιοχές της Ελλάδος, που δεν υπήρξαν ποτέ ανεπάγγελτοι «επαγγελματίες της πολιτικής», κομματικοδίαιτοι ή κρατικοδίαιτοι, χωρίς βεβαρημένο παρελθόν, χωρίς «κρυμμένους σκελετούς» που δημιουργούν εξαρτήσεις. Σε αυτόν τον αγώνα εισήλθαν με ανιδιοτέλεια, λειτουργώντας πάντα στη βάση της ελληνορθόδοξης ανθρωπιστικής συλλογικότητας (απόρριψη του παλαιοκομματικού αρχηγοκεντρικού μοντέλου, κυρίαρχο όργανο η Διοικούσα Επιτροπή, από άτομα εγνωσμένου κοινωνικού, επιστημονικού, επαγγελματικού κύρους).

Προσπάθειες για την επίτευξη της ενότητας
Ένα από τα κυρίαρχα θέματα που απασχόλησαν την συλλογική ηγεσία της Παράταξης ήταν και αυτό της ενότητας του «πατριωτικού χώρου». Προς την κατεύθυνση αυτήν κινήθηκε, από τον Δεκέμβριο του 2017, η νέα Πολιτική Παράταξη «Ελεύθερη Πατρίδα» με την σύνταξη ενός Συμφώνου Συνεργασίας, στο οποίο αναφέρονται οι βασικές αρχές και πολιτικές στοχεύσεις της (τα προτάγματα, όπως χαρακτηρίζονται), ξεκινώντας έτσι έναν κύκλο επαφών και συζητήσεων. 
(Το πλήρες κείμενο υπάρχει εδώ:
Αποφασίστηκε εξ αρχής να αποκλείονται πρόσωπα και παρατάξεις τα οποία ψήφισαν μνημόνια, πρώην στελέχη συστημικών κομμάτων, καθώς και αναξιόπιστα άτομα με αμφιλεγόμενο παρελθόν. Λεπτομέρειες για την διαδικασία και το σκεπτικό αυτής της προσπάθειας υπάρχουν εδώ:
Δυστυχώς, όπως διαπιστώθηκε, ο λεγόμενος πατριωτικός χώρος στην πατρίδα μας νοσεί θανάσιμα. Και τούτο διότι στον χώρο αυτόν λείπει η ενότητα επειδή απουσιάζουν η ειλικρίνεια και η ανιδιοτέλεια. Αντιθέτως περισσεύουν ο εγωκεντρισμός, η ιδιοτέλεια, η φιλαυτία και η φιλαρχία. Δεν είναι τυχαίο επομένως που η πατρίδα μας βρίσκεται στην τραγική αυτή κατάσταση, με αμφίβολη πλέον την πιθανή πορεία επιστροφής, όπως αναφέρεται και στο σχετικό Δελτίο Τύπου που δημοσιεύθηκε σχετικά πρόσφατα από την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ όπου περιγράφονται τα αποτελέσματα από τις άκαρπες προσπάθειες των επαφών με στόχο την ενότητα (Βλ. εδώ:

Πρόσφατες εξελίξεις
Ενδιαφέρον όμως παρουσιάζουν και κάποιες εξελίξεις που σημειώθηκαν στον «χώρο» και οι οποίες επιβεβαίωσαν με πανηγυρικό τρόπο τις θέσεις μας, αλλά και τις προσεκτικές κινήσεις μας στο θέμα αυτό. Θα πρέπει να αναφερθεί ότι από τις αρχές του 2018 είχαν ξεκινήσει συναντήσεις με το κόμμα της «Νέας Δεξιάς» για πιθανή εκλογική συνεργασία. Διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχαν ουσιαστικές διαφορές και δεν υπήρξαν βασικές αντιρρήσεις για την υπογραφή του Συμφώνου Συνεργασίας. Η προσπάθεια ματαιώθηκε όταν υπήρξε πιεστική απαίτηση εκ μέρους του επικεφαλής της «Νέας Δεξιάς» να ηγηθεί της μελλοντικής εκλογικής συνεργασίας.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 2018 δημοσιεύτηκε μια ανακοίνωση από την οποία πληροφορηθήκαμε ότι: «…συνεδρίασε το Εθνικό Συμβούλιο της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, όπου ο Πρόεδρος, κ. Φαήλος Κρανιδιώτης, ενημέρωσε διεξοδικά τα μέλη για την επί της αρχής συμφωνία για εκλογικό συνασπισμό στις Ευρωεκλογές και στις Εθνικές Εκλογές με την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου…». 
Οι εξελίξεις στο κόμμα αυτό υπήρξαν ραγδαίες με αλλεπάλληλες παραιτήσεις στελεχών της ηγετικής ομάδας, όπως του Αντιπροέδρου, του Εκπροσώπου Τύπου, των Γραμματέων Δημογραφικού-Μεταναστευτικού, Παιδείας, Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Ορθοδοξίας (και Διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του Προέδρου), του Προέδρου της Περιφερειακής Οργάνωσης Ανατολικής Αττικής, αλλά και απλών στελεχών. Ήδη είχαν προηγηθεί οι παραιτήσεις του Γραμματέα Οικονομικών και της Τομεάρχη Γυναικών και πρακτικά το κόμμα αυτό έφθασε σε σημείο διάλυσης. 
Αξίζει να αναφερθούν κάποια αποσπάσματα από την δημοσιοποιημένη επιστολή παραίτησης του Αντιπροέδρου της «Νέας Δεξιάς»:
«Η παραίτησή μου έγινε για λόγους που επισκιάζουν την συνεργασία των δύο κομμάτων. Βασικός λόγος είναι ότι σαν αντιπρόεδρος δεν ενημερώθηκα ποτέ για τις συζητήσεις που είχε ο πρόεδρος του κόμματος Φαήλος Κρανιδιώτης και ο γενικός γραμματέας, με τον Κυριάκο Βελόπουλο. Εγώ είχα μείνει με την εντύπωση ότι υπήρχε δυσαρέσκεια στο πρόσωπό του. Για την συνεργασία το πληροφορήθηκα από κάποιον φίλο μου, άσχετο με την πολιτική, που το έμαθε από το διαδίκτυο. […] 
Στη συνέχεια ζήτησα να ενημερωθώ για τους όρους της συμφωνίας. Ο Φαήλος Κρανιδιώτης μου ανέφερε ότι αυτή περιλαμβάνει την υποψηφιότητά του στο ευρωψηφοδέλτιο με συμμετοχή και του Κυριάκου Βελόπουλου, καθώς και την συμμετοχή του στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας αν γίνουν πρώτα οι Εθνικές Εκλογές. […]
Ως προς την συνεργασία, […] παρά τις αντιρρήσεις μου επί της προσωπικότητος, της αισθητικής και του λόγου του Κυριάκου Βελόπουλου, θα ήμουν διατεθειμένος να συζητήσω μία συνεργασία, μία συνεργασία όμως και όχι μία προσωπική συμφωνία που μετασχηματίζει την «Νέα Δεξιά» από κόμμα σε πολιτικό γραφείο του Φαήλου Κρανιδιώτη…».

Θα πρέπει να τονιστεί ότι με τον Πρόεδρο της «Νέας Δεξιάς» η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ είχε συμφωνήσει πλήρως (στην διάρκεια των συζητήσεων υπογραφής του Συμφώνου Συνεργασίας) ότι από μελλοντική διεύρυνση της εκλογικής συνεργασίας αποκλείονται πρόσωπα και παρατάξεις τα οποία ψήφισαν μνημόνια, πρώην στελέχη συστημικών κομμάτων, καθώς και αναξιόπιστα άτομα με αμφιλεγόμενο παρελθόν.

Η επόμενη προσπάθεια συνεργασίας και αφού είχαν μεσολαβήσει άκαρπες επαφές με διάφορες κινήσεις και ομάδες του «χώρου» στερούμενες σοβαρότητας και αξιοπιστίας όπως αποδείχθηκε, έγινε με το κόμμα ΠΑΤΡΙΕ με ανάλογα αποτελέσματα. Όπως αναφέρθηκε σε σχετικό Δελτίο Τύπου που μνημονεύσαμε παραπάνω:
«…Η αναντιστοιχία λόγων και έργων, η ανακολουθία και η μη τήρηση των συμφωνηθέντων σε όλο τους το μεγαλείο. Πίσω από λεκτικές υπερβολές και κενολογίες περί «απλών στρατιωτών» επιχειρήθηκε μία πλήρης απαξίωση της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ, με μία σειρά ενεργειών που απάδουν της λογικής μίας έντιμης συνεργασίας. Παρά το γεγονός ότι πολλάκις προειδοποιήσαμε, εισπράξαμε επιμονή στο παλαιολιθικό πολιτικό χθες, παιχνίδι καθυστερήσεων και επιπλέον οργανωμένη προσπάθεια προσεταιρισμού στελεχών μας!
ΕΠΕΙΔΗ λοιπόν εμείς, της υφολογικής ποιότητας της ανθρωπογεωγραφίας και της εν γένει προσπάθειας μας ένεκα, ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ να γίνουμε κυτίο υποδοχής αποτυχημένων στελεχών διαφόρων κινήσεων, ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ να συγχρωτισθούμε με πολιτικά απολιθώματα, με δήθεν ...υπερπατριώτες, με δωδεκαθεϊστές, καθώς και με άτομα που επιμένουν, όπως δηλώνουν, να είναι "υπερήφανοι'' που υπηρέτησαν το προαναφερόμενο μόρφωμα. Σε τελική ανάλυση εμείς δεν επιθυμούμε να εκλεγούμε οπωσδήποτε και με όποιο τίμημα βουλευτές.
ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τη δημιουργία ενός πραγματικά γνήσιου, ουσιαστικά αντισυστημικού, ελληνορθόδοξου πατριωτικού πόλου, που θα συμμετάσχει στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, οψέποτε αυτές γίνουν. Το διακύβευμα είναι ένα: σε μία Ελλάδα που αφελληνίζεται και απο-ορθοδοξοποιείται συστηματικά, ο αγώνας είναι και πάλι για του ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!»

Συμπερασματικά λοιπόν και απευθυνόμενοι προς όλες/όλους εκείνους που επίμονα μας ερωτούν (έστω και κάπως όψιμα) γιατί δεν εργαζόμαστε για την ενότητα, ελπίζουμε τα όσα εκτέθηκαν παραπάνω να είναι εξόχως διδακτικά και να αντιλήφθηκαν ότι το ζητούμενο δεν είναι κάτι που επιτυγχάνεται με ευχολόγια και επικλήσεις. Παρ’ όλα αυτά εμείς επιδιώκουμε και θα επιδιώξουμε συνεργασίες με βασική προϋπόθεση την σοβαρότητα. Όλα τα άλλα είναι για να γίνεται συζήτηση για την συζήτηση…
Αντίθετα λοιπόν με αρκετούς, που προτάσσουν δυστυχώς ακόμα και αυτήν την ύστατη στιγμή, το "εγώ" έναντι του "εμείς" και όχι τον αγώνα για την σωτηρία της Πατρίδας, επιλέξαμε να αγωνιστούμε «μόνοι ή μετά πολλών» έχοντας καθορίσει με σαφήνεια τους στόχους για την διάσωση της χώρας, πεπεισμένοι ότι πράττουμε το σωστό.
Ο καιρός γαρ εγγύς…

Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης